Βερολίνο, Σ’ Αγαπώ

1

Ανολοκλήρωτες σεναριακές ιδέες και ξέπνοη αφήγηση συναντούν τα γλυκανάλατα ρομαντικά κλισέ μιας εξουθενωμένης κινηματογραφικής συνταγής, η οποία απεικονίζει επιφανειακά την ίδια την πόλη που ήθελε να αποθεώσει.

Βερολίνο, Σ’ Αγαπώ

Αφού ταξίδεψε στο Παρίσι (2006), στη Νέα Υόρκη (2008) και στο Ρίο ντε Τζανέιρο (2014), η ανθολογία ταινιών «Cities of Love» επισκέπτεται τώρα το Βερολίνο. Η μεθυστική αύρα της ιστορικής γερμανικής πρωτεύουσας –εξαιτίας του πλήθους καλλιτεχνών που έχει εμπνεύσει, της πολύμορφης ανθρωπογεωγραφίας των κατοίκων της και της μυθικής νυχτερινής ζωής που προσφέρει– κάνει το Βερολίνο μια μητρόπολη όπου όλα μπορούν να συμβούν. Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα που διατρέχει τις δέκα ιστορίες της ταινίας, σε συνδυασμό με εκείνη που θέλει τη δύναμη της αγάπης να υπερνικά τα πάντα.

Το εξωφρενικά απλό έως και αφελές concept καλούνται να φέρουν εις πέρας έντεκα διαφορετικοί σκηνοθέτες. Κι αν στις προηγούμενες ανθολογίες βλέπαμε ονόματα όπως οι αδερφοί Κοέν και ο Αλφόνσο Κουαρόν, εδώ αρκούμαστε, μεταξύ άλλων, στους Ντένις Γκάνσελ («Το Κύμα») και Πίτερ Τσέλσομ («Το Διάστημα Ανάμεσά μας»), επιλογή που έχει και το ανάλογο τίμημα.

Βερολίνο, Σ’ Αγαπώ - εικόνα 1

Καθώς στο «Βερολίνο, Σ’ Αγαπώ», με καθοδηγητή έναν πλανόδιο περφόρμερ άγγελο –μια αναφορά στα «Φτερά του Έρωτα»–, παρακολουθούμε μια αλληλουχία ανολοκλήρωτων ιδεών με τη μορφή κακογραμμένων σεναρίων δίχως συνοχή και με αισθητική εγγύτερη στην (τουριστική) διαφήμιση παρά στο σινεμά. Σαν εκτροχιασμένο U-Bahn, η ταινία αδυνατεί να κρατήσει τις ισορροπίες σε κάθε επίπεδο, επιτρέποντας στα κλισέ να οργιάσουν και στην υπομονή να εξαντληθεί με ραγδαίους ρυθμούς. Διότι, παράλληλα με τα γλυκανάλατα ρομάντζα, οι δημιουργοί θεώρησαν αναγκαίο να θίξουν γεγονότα της επικαιρότητας όπως η προσφυγική κρίση και περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, μέσω μιας αδικαιολόγητα ανώριμης, περιστασιακής κοινωνικής κριτικής.

Από τη δική τους πλευρά πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί όπως η Έλεν Μίρεν και η Κίρα Νάιτλι αρκούνται στο να εκφέρουν βαριεστημένα τις άνοστες ατάκες τους, πρωταγωνιστώντας σε ιστορίες που θα μπορούσαν να συμβούν σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου. Εγώ πάντως, και μετά το τέλος της ταινίας, εξακολουθώ να αγαπώ το Βερολίνο.

Γερμανία. 2019. Διάρκεια: 120΄. Διανομή: TANWEER.

Περισσότερες πληροφορίες

Βερολίνο, Σ' Αγαπώ

Berlin, I Love You
1
  • Κοινωνική
  • 2019
  • Διάρκεια: 120 '
  • Νταϊάνα Άγκρον

Με φόντο το σύγχρονο Βερολίνο, δέκα μικρές ιστορίες εξυμνούν τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.