Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει

3

Υποψήφιο για τρία Όσκαρ (σεναρίου, β΄ γυναικείου ρόλου, μουσικής) δράμα με ουμανιστικά, συγκινητικά συναισθήματα, χορογραφημένη σκηνοθεσία και κοινωνική κριτική από τον δημιουργό του «Moonlight».

Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει

Μετά τον οσκαρικό θρίαμβο του «Moonlight» (2016), το οποίο βασίζεται σε θεατρικό του Ταρέλ Άλβιν ΜακΚρέινι, ο Μπάρι Τζένκινς συνεχίζει να εξερευνά τη σύγχρονη αφροαμερικανική ταυτότητα και κουλτούρα, εμπνεόμενος αυτήν τη φορά από έναν διάσημο λογοτεχνικό εκπρόσωπό τους· τον συγγραφέα και ακτιβιστή Τζέιμς Μπάλντουιν, πρωταγωνιστή του ντοκιμαντέρ «Δεν Είμαι ο Νέγρος σου», ο οποίος το 1974 δημοσίευσε το «Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει».

Με μια συναισθηματική, ποιητική πρόζα, το μυθιστόρημά του αφηγείται την ιστορία της 19χρονης Τις, η οποία ερωτεύεται τον λίγο μεγαλύτερό της Φόνι στο Χάρλεμ της δεκαετίας του ’70. Εκείνος όμως γρήγορα θα βρεθεί στη φυλακή κατηγορούμενος για ένα βιασμό που δεν διέπραξε κι εκείνη θα διαπιστώσει πως είναι έγκυος. Θα ξεκινήσει έτσι έναν αγώνα μαζί με την οικογένειά της να αποδείξουν την αθωότητα του αγαπημένου της, που εξαρτάται άμεσα από την κατάθεση του θύματος, το οποίο όμως έχει εξαφανιστεί.

Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει - εικόνα 1

«Όλοι οι μαύροι που γεννήθηκαν στην Αμερική γεννήθηκαν στην οδό Μπιλ», γράφει ο Μπάλντουιν, κάνοντας σαφές πως η ιστορία του δεν αφορά μόνο έναν περιπετειώδη έρωτα, αλλά κυρίως μια πολιτισμική κληρονομιά που φτάνει στη Νέα Υόρκη του χθες, φορτωμένη με μισαλλοδοξία, προκαταλήψεις και αδικίες αιώνων. Είναι ο ίδιος ιδεολογικός σκελετός πάνω στον οποίο στηρίζεται η ενηλικίωση του Σαϊρόν στο «Moonlight», με τον Τζένκινς να περιγράφει έναν κόσμο σε αναζήτηση προσανατολισμού και ταυτότητας, όπου η άδολη αγάπη αποδεικνύεται ως η μόνη πυξίδα σωτηρίας.

Διότι ο Αφροαμερικανός ευαίσθητος δημιουργός είναι ειλικρινής ουμανιστής και βαθιά συναισθηματικός, με μια σχεδόν χριστιανική πίστη στην ανθρώπινη καλοσύνη (εδώ απλώνεται από την οικογένεια της Τρις και τον πατέρα του Φόνι μέχρι την ψιλικατζού της γειτονιάς και τον λευκό δικηγόρο). Ταυτόχρονα επαναλαμβάνει επιτυχημένα, με μια χορογραφημένη σκηνοθεσία, το συνδυασμό ιστορικής ακρίβειας, παραμυθένιας ατμόσφαιρας και συγκινητικής εικαστικής αρτιότητας της προηγούμενης ταινίας του, κερδίζοντας μια Χρυσή Σφαίρα (β΄ γυναικείου ρόλου για τη Ρετζίνα Κινγκ) και τρεις οσκαρικές υποψηφιότητες (επιπλέον σεναρίου και μουσικής).

ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 119΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει

If Beale Street Could Talk
3
  • Δραματική
  • 2018
  • Διάρκεια: 119 '
  • Μπάρι Τζένκινς

Η Τις και ο Φόνι είναι δύο ερωτευμένοι νεαροί Αφροαμερικανοί στο Χάρλεμ της δεκαετίας του ’70. Όταν ο τελευταίος φυλακίζεται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, η έγκυος Τις αγωνίζεται μαζί με την οικογένειά της να αποδείξει την αθωότητά του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Η live-action εκδοχή του "Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας" δείχνει εντυπωσιακή

Το αγαπημένο animation αποκτά ριμέικ με ηθοποιούς και το τρέιλερ μας προετοιμάζει για κάτι επικό.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
21/11/2024

Άλλος για τη βάρκα; Και ο Ρόμπερτ Πάτινσον στη νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν

Υπερφορτωμένη από σταρ είναι η επόμενη παραγωγή του οσκαρικού σκηνοθέτη.

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).