Οι Χήρες

2,5

Αφηγηματικά συναρπαστική heist movie, που θέλει ταυτόχρονα να είναι κοινωνική καταγγελία, φεμινιστικό σχόλιο, πολιτικό δράμα και σαιξπηρική τραγωδία.

Οι Χήρες

Η έμπνευση έρχεται από μια τηλεοπτική μίνι σειρά του 2002 γραμμένη από τη Λίντα λα Πλάντε («Prime suspect»). Η σεναριακή διασκευή του Στιβ ΜακΚουίν και της συγγραφέως Γκίλιαν Φλιν («Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε») όμως ανοίγει το εύρος της πλοκής της σε κάτι πολύ περισσότερο από μια ιστορία γυναικείας εκδίκησης και μεταφέρει τη δράση της ταινίας στο σύγχρονο Σικάγο.

Εκεί, μετά το θάνατο ενός κακοποιού με ύποπτες διασυνδέσεις, η χήρα του βρίσκεται στριμωγμένη από ανθρώπους οι οποίοι ζητούν τα χρήματα που τους χρωστούσε. Έχοντας στα χέρια της τη μυστική ατζέντα του, αποφασίζει να κάνει ένα ριψοκίνδυνο «χτύπημα» για να μπορέσει να τους ξεπληρώσει. Συναντά, λοιπόν, τις χήρες των δύο αντρών που σκοτώθηκαν με τον σύζυγό της και σχεδιάζουν από κοινού την κλοπή 5 εκατ. δολαρίων από ένα χρηματοκιβώτιο οικίας.

Οι Χήρες - εικόνα 1

Περνώντας από τα ιστορικoπολιτικά («12 Χρόνια Σκλάβος», «Hunger») και ψυχολογικά («Shame») δράματα σε μια ταινία δράσης, ο Βρετανός σκηνοθέτης μοιάζει εκ πρώτης όψεως να κάνει ακόμη ένα βήμα προς το mainstream. Μόνο που η αφηγηματικά συναρπαστική heist movie του είναι μια πολύ φιλόδοξη και περίπλοκη κατασκευή, η οποία θέλει να περιγράψει, μέσα από τη φόρμα μιας αστυνομικής περιπέτειας, τις εξουσιαστικές δομές της σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Διότι στις ύποπτες δουλειές του υποκόσμου, του οποίου ο νεκρός γκάνγκ­στερ δεν είναι παρά ένα αναλώσιμο εξάρτημα, εμπλέκονται μια σειρά από διαπλεκόμενα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, ακόμη και αν αυτά παρουσιάζονται στον εκλογικό στίβο ως αντίπαλα στρατόπεδα.

Έτσι, στην κληρονομιά του φιλμ νουάρ, που φτάνει στο σκληρό ρεαλισμό του τηλεοπτικού «The wire», η επώδυνη πορεία των τριών γυναικών (που στην πορεία γίνονται τέσσερις) προς την απελευθέρωση από την αντρική κυριαρχία ξεσκεπάζει ένα δαιδαλώδες μα καλοστημένο δίκτυο διεφθαρμένων εξουσιών. Ο ΜακΚουίν συνοδεύει την περιγραφή του με ουκ ολίγες απλοϊκές διδαχές, υπερφορτώνοντας με υποπλοκές, αναφορές και αλληγορίες το δυναμικό θρίλερ, που θέλει ταυτόχρονα να είναι κοινωνική καταγγελία, φεμινιστικό σχόλιο, πολιτικό δράμα και σαιξπηρική τραγωδία.

ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 126΄. Διανομή: ODEON.

Περισσότερες πληροφορίες

Οι Χήρες

Widows
2,5
  • Περιπέτεια
  • 2018
  • Διάρκεια: 128 '
  • Στιβ Μακ Κουίv

Μετά το θάνατο ενός κακοποιού του Σικάγο με ύποπτες διασυνδέσεις η χήρα του βρίσκεται στριμωγμένη από ανθρώπους οι οποίοι ζητούν τα χρήματα που τους χρωστούσε. Έχοντας στα χέρια της τη μυστική ατζέντα του, αποφασίζει να κάνει ένα ριψοκίνδυνο «χτύπημα» για να μπορέσει να τους ξεπληρώσει.

Τελευταία άρθρα Σινεμά

International Micro μ Festival 2024: Κινηματογραφικές προβολές και ψηφοφορίες κοινού σε Ελλάδα και εξωτερικό

Οι λάτρεις των ταινιών μικρού μήκους θα απολαύσουν ταινίες από Έλληνες και διεθνείς δημιουργούς και θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στην ανάδειξη των νικητών του Διαγωνιστικού και Σπουδαστικού τμήματος.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
14/11/2024

Οι "Γυναίκες απαντούν" στο Ινστιτούτο Γκαίτε

Το πέμπτο επεισόδιο της σειράς δωρεάν διπλών προβολών που διοργανώνει το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Ethnofest μάς ταξιδεύει στους Φούρνους και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ανακαλύπτοντας την εφηβεία μέσα από τον κινηματογράφο στο 7ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας 2024

Οι ταινίες του φεστιβάλ εξερευνούν τις εμπειρίες της εφηβείας, προσφέροντας στους νέους θεατές μια εμπειρία γεμάτη συναισθηματική ένταση, φιλίες, όνειρα και προκλήσεις.

Οι 10 καλύτερες ταινίες του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Με αφορμή την πρεμιέρα του "Διπλανού Δωματίου", της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας του 73χρονου Ισπανού δημιουργού, επιλέγουμε το top-10 της εντυπωσιακής φιλμογραφίας του.

Οι 5 must προβολές του 7ου Παιδικού και Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας

Η διοργάνωση που αποθεώνει τις ταινίες για λιλιπούτειους σινεφίλ επιστρέφει 18-24/11 και παρουσιάζει ένα πραγματικά πλούσιο πρόγραμμα.

Μονομάχος ΙΙ

Η σκιά του πρώτου "Μονομάχου" πέφτει βαριά σε ένα θεαματικότατο peplum, το οποίο, αναποφάσιστο ανάμεσα σε ριμέικ και σίκουελ, προσπαθεί ασθμαίνοντας να αντιγράψει μια αφηγηματικά αλάνθαστη συνταγή.

Το Διπλανό Δωμάτιο

Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία για έναν ώριμο κι εξομολογητικό Αλμοδόβαρ, ο οποίος θέλει να τα πει (πιο λιανά απ’ όσο χρειάζεται) και το κάνει με απίστευτη τρυφερότητα, υπαρξιακή αγωνία και συγκίνηση.