Η συμμετοχή του 67χρονου ηθοποιού στο νεο-γουέστερν «Πάση Θυσία» και η σίγουρη υποψηφιότητά του για Όσκαρ β΄ αντρικού ρόλου μας προσφέρει μια θαυμάσια ευκαιρία να μιλήσουμε για έναν από τους πλέον αντισυμβατικούς και προικισμένους σύγχρονους ηθοποιούς.
Ανυπέρβλητο coolness, ανεπιτήδευτη αμεσότητα, σούπερ χαλαρότητα, καλλιτεχνική πολυμορφία... Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερμηνευτικά χαρακτηριστικά του Τζεφ Μπρίτζες, στοιχεία που τον έχουν αναδείξει εδώ και μερικές δεκαετίες απόλυτο icon της άλλης Αμερικής. Ο 67χρονος ηθοποιός είναι ένας αυθεντικός alternative star, ο οποίος εφαρμόζει τους δικούς του κανόνες στον παραμορφωτικό κόσμο της show business. Το ότι είναι παντρεμένος με τη Σούζαν Γκέστον εδώ και σαράντα ολόκληρα χρόνια αποτελεί ένα από τα σπάνια παραδείγματα χολιγουντιανής νηφαλιότητας.
Η προσήλωση σε μια γυναίκα –ενώ τον κυνηγούν τουλάχιστον χιλιάδες– είναι δείγμα της απαράμιλλης ντιουντοσύνης του (μετάφραση του νεολογισμού «dudeness», που προήλθε από την ερμηνεία του στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι»). Εκτός όμως από την ίδια σύζυγο, ο Τζεφ έχει και τον ίδιο κασκαντέρ τα τελευταία σαράντα χρόνια, τον Τεξανό Λόιντ Κάτλερ, με τον οποίο είναι πλέον φίλοι! Και αν τα αναφέρουμε αυτά είναι γιατί η εμπιστοσύνη και η συνέπεια στις επιλογές είναι άγνωστες λέξεις στον εφήμερο κόσμο της showbiz. Αλλά, είπαμε, ο Μπρίτζες βρίσκεται εκεί με τους δικούς του όρους και χαλαρούς ρυθμούς, κάτι σαν μόνιμος ρέμπελος λαθρεπιβάτης στην υπέρλαμπρη χολιγουντιανή ταχεία. Γι’ αυτό και ο cool σταρ, ο οποίος έχει ασπαστεί το βουδισμό (αλήθεια ποιος εκπλήσσεται με αυτό;), έχει αποκτήσει με το σπαθί του το δικαίωμα να γεράσει όμορφα στον μποτοξαρισμένο κόσμο του θεάματος που προσπαθεί ατελέσφορα να «παγώσει» το χρόνο.
Ξεκινώντας την καριέρα του ως ένας από τους μορφονιούς τους αμερικανικού σινεμά («Η Τελευταία Παράσταση»), εξελίχτηκε στη δεκαετία του ’80 σε αρσενικό sex symbol («Έρωτας Δίχως Αύριο»), για να γίνει τελικά ανυπέρβλητος Hollywood hippy («Μεγάλος Λεμπόφσκι») με ροκάδικη γενειάδα και πλούσια κόμη. Ένας αστέρας που ουδέποτε φοβήθηκε να αλλάξει εμφάνιση, μενταλιτέ κι ερμηνευτικό προσανατολισμό, ενώ έχει αντιτάξει με επιτυχία την υποκριτική υποκειμενικότητα στον υστερικό χαμαιλεοντισμό της Μεθόδου...
Ερμηνευτικός δαρβινισμός
Αν θέλει κάποιος να θεμελιώσει τη θεωρία της «ερμηνευτικής εξέλιξης», είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει την περίπτωση του Τζεφ Μπρίτζες. Σε ηλικία μόλις 21 ετών κάνει εκρηκτικό κινηματογραφικό ξεκίνημα παίρνοντας τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στο δράμα ενηλικίωσης «Η Τελευταία Παράσταση» του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς (1971). Το αποτέλεσμα είναι η πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα της καριέρας του! Από εκεί και πέρα, βέβαια, η ακαδημία δεν ξαναϋπήρξε ποτέ τόσο γενναιόδωρη μαζί του. Μπορεί η παρθενική του υποψηφιότητα α΄ αντρικού ρόλου να ήρθε το 1984 με το «Στάρμαν» του Τζον Κάρπεντερ, σε μια από κάθε άποψη «εξωγήινη» ερμηνεία, όμως αρκετοί επιφανείς ρόλοι του υπήρξαν οσκαρικά άσφαιροι. Όπως λ.χ. η συνάντησή του στην οθόνη πέντε χρόνια αργότερα με τον αδερφό του Μπο Μπρίτζες και τη Μισέλ Φάιφερ στις σεναριακά αδύναμες, αλλά ερμηνευτικά και μουσικά παθιασμένες «Σχέσεις Πάθους» του Στιβ Κλοβς.
Αν όμως θέλει κάποιος να δώσει έναν ορισμό της οσκαρικής αδικίας, αυτή δεν είναι άλλη από την κραυγαλέα περίπτωση του «Μεγάλου Λεμπόφσκι» των αδερφών Κοέν το 1998. Η μοναδικής ακρίβειας εικονογράφηση της άλλης Αμερικής στο πρόσωπο του απερίγραπτου slacker με το ψευδώνυμο «The Dude» ήταν γραφτό να τρυπώσει κατευθείαν στο σύμπαν του καλτ, χωρίς να περάσει από το στάδιο της συναδελφικής αναγνώρισης. Δεν πειράζει όμως... Αυτός ο ρόλος έχει περάσει πλέον στους μύθους της ποπ κουλτούρας. Όπου βρεθεί ο Μπρίτζες δεν χάνει την ευκαιρία να μιλήσει για τον ρόλο που προσέγγισε περισσότερο από τον καθέναν την απερίγραπτη coolness του: «Είχα πολλά κοινά με τον Λεμπόφσκι, ειδικά όταν ήμουν νεότερος.
Πολλά από τα ρούχα που φόρεσα στον ρόλο είναι δικά μου, όπως οι σαγιονάρες και τα T-shirts». Συμπληρώνει, μάλιστα, ότι του αρέσει περισσότερο να ερμηνεύει το περιθώριο της κοινωνίας και να ανακαλύπτει τις σκοτεινές πλευρές της. Σίγουρα δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις ορθόδοξη οσκαρική στρατηγική αυτήν! Βέβαια, η τεράστια κινηματογραφική αδικία αποκαταστάθηκε από την ακαδημία σχεδόν μία δεκαετία αργότερα με τη βράβευσή του στο «Crazy Heart» του Σκοτ Κούπερ. Κι εκεί ο Μπρίτζες ενσάρκωσε άλλον έναν ηττημένο (τραγουδιστή) της βάναυσα ανταγωνιστικής κοινωνίας μας. Άρα δεν άλλαξε ο Τζεφ. Τα γούστα της ακαδημίας αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν σε αυτόν.
Πάση θυσία υποψήφιος για Όσκαρ
Όποτε ο 67χρονος ηθοποιός ταξίδεψε στην αμερικανική ενδοχώρα, οι ερμηνείες του υπήρξαν τουλάχιστον απολαυστικές. Εκτός από το «Crazy Heart», έχει καταγραφεί αρκετές φορές στην κινηματογραφική ιστορία ως ατίθασος καουμπόης: από την πρώιμη «Σκληρή Συμμορία» (1972) του Ρόμπερτ Μπέντον μέχρι το ξεκαρδιστικό γουέστερν των Κοέν «Αληθινό Θράσος» (2010), την τελευταία του οσκαρική υποψηφιότητα. Τώρα υποδύεται τον Μάρκους Χάμιλτον στο «Πάση Θυσία», έναν βαθιά σαρκαστικό Τέξας ρέιντζερ που αναλαμβάνει την τελευταία του υπόθεση προτού συνταξιοδοτηθεί. Μαζί με τον συνάδελφό του Αλμπέρτο βρίσκονται στο κατόπι δύο ληστών μικρών τραπεζών.
Ο Τζεφ Μπρίτζες αποκαλύπτει εδώ την άλλη όψη των ΗΠΑ, αυτήν που κρύβεται στον «θαυματουργό» Νότο, όπου η παράδοση της οπλοκατοχής και της αυτοδικίας, ο ρατσισμός, η αρπαγή της γης από τις τράπεζες και η κοινωνική αδικία βασιλεύουν και καλλιεργούν το έδαφος για κάθε λογής πολιτικά φρούτα – όπως, καλή ώρα, ο Ντόναλντ Τραμπ. Και κάπως έτσι η έβδομη οσκαρική υποψηφιότητα για το alternative American icon είναι σχεδόν σίγουρη. Dude in Dolby Theater again!
All around Dude
Διάβασε Μπρίτζες
Μια μέρα εμφανίστηκε ο βουδιστής κολλητός του φίλος Μπέρνι Γκλάσμαν και του είπε ότι ο χαρακτήρας του Λεμπόφσκι θεωρείται από αρκετούς «Zen Μaster». Ο εμπνευσμένος διάλογός τους εκδόθηκε το 2013 με τον τίτλο «The Dude and the Zen Master»!
Άκουσε Μπρίτζες
Μετά την επιτυχία του «Crazy Heart», στο οποίο ερμήνευσε χαρισματικά πέντε τραγούδια, η Blue Note πρότεινε στον Τζεφ την παραγωγή ενός country album. Το «Jeff Bridges» κυκλοφόρησε το 2011 και κατέκτησε τα αμερικανικά charts.
Βοήθα τον Μπρίτζες
Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, υπάρχουν παιδιά που πεινάνε στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου. Ο φιλελεύθερος ηθοποιός συμμετέχει στην καμπάνια «No Kid Hungry», η οποία προσπαθεί να καταπολεμήσει το φαινόμενο του παιδικού υποσιτισμού στις ΗΠΑ.
Περισσότερες πληροφορίες
Πάση Θυσία
Ένας χωρισμένος πατέρας και ο πρώην κατάδικος αδερφός του επιχειρούν μια σειρά ληστειών τραπεζών για να διασώσουν τη χρεωμένη οικογενειακή τους φάρμα στο Δυτικό Τέξας, ενώ στα ίχνη τους βρίσκονται ένας βετεράνος σερίφης και ο ινδιάνος βοηθός του.
