Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του τρέιλερ εισχωρείς στο καουρισμακικό κόσμο. Αγέλαστες φάτσες, ρετρό ντεκόρ και αμάξια, ροκιές και σκανδιναβικό εκφραστικό ψύχος. Η αλήθεια είναι ότι μας έλειψε ο Άκι Καουρισμάκι, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια από το εξαιρετικό «Λιμάνι της Χάβρης». Τώρα, ο 59χρονος σκηνοθέτης επιστρέφει στην κατεψυγμένη πατρίδα του για να αφηγηθεί άλλη μια αλλόκοτη κοινωνική αλληγορία που έχει και πάλι ως κεντρικό θέμα του το προσφυγικό. Σ’ αυτήν ένας Σύριος μετανάστης βρίσκει στο δρόμο του ένα χαρτόμουτρο εστιάτορα και ένα πρώην περιπλανώμενο πωλητή… «Απόκληροι όλου του κόσμου ενωθείτε» με λίγα λόγια. Το «Τhe Other Side of Hope» έχει ήδη προγραμματίσει την πρεμιέρα του για το Φεστιβάλ Βερολίνου που φέτος γίνεται 9-19 Φεβρουαρίου.
Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο που είχε δημοσιεύτει στο «α» για το έργο του Άκι Καουρισμάκι με αφορμή την κυκλοφορία του «Λιμανιού της Χάβρης»:
«Ο κορυφαίος Φινλανδός σκηνοθέτης αποτελεί τον άξιο κινηματογραφικό εκφραστή της εργατικής τάξης, του κοινωνικού περιθωρίου και της γνήσιας ροκιάς. Ο Άκι Καουρισμάκι μέσα από τα ψυχρά και γεμάτα ρετρό αναφορές στιλιζαρισμένα πλάνα του φανερώνει έναν κόσμο που οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δημιουργοί αποφεύγουν ακόμα και να κοιτάξουν. Οι ήρωές του είναι ντοστογιεφσκικές φιγούρες που τρέφονται από το σκοτάδι, καπνίζουν σαν φουγάρα, καταπίνουν τόνους αλκοόλ, ισορροπούν αδιάκοπα ανάμεσα στο ντεμοντέ και το κιτς, αλλά διαθέτουν αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Μπορεί να παλεύουν κάθε δευτερόλεπτο με τη μοναξιά τους αλλά κινούνται από ένα αδιόρατο και μελαγχολικό πάθος για ζωή. Το λούμπεν υποκείμενό του διαθέτει μια πικρόχολη λεβεντιά και ένα ανεπτυγμένο αίσθημα αλληλεγγύης παρότι βρίσκεται στον πάτο της ταξικής πυραμίδας».
Το τρέιλερ του «Τhe Other Side of Hope»
