Νυκτόβια Πλάσματα

2,5

Στιλπνό, πολυεπίπεδο όσο και μελαγχολικά ωραιοπαθές δράμα που φλερτάρει με το θρίλερ και είναι υποψήφιο για τρεις Χρυσές Σφαίρες. Υπερβολικά εγκεφαλικό και δύσκαμπτο, αν και διαθέτει πληθώρα ιδεών και κινηματογραφικών αρετών.

Νυκτόβια Πλάσματα

Στιλπνό, πολυεπίπεδο όσο και μελαγχολικά ωραιοπαθές δράμα που φλερτάρει με το θρίλερ και είναι υποψήφιο για τρεις Χρυσές Σφαίρες. Υπερβολικά εγκεφαλικό και δύσκαμπτο, αν και διαθέτει πληθώρα ιδεών και κινηματογραφικών αρετών.

Νυκτόβια Πλάσματα - εικόνα 1

Όπως απέδειξε και με την πρώτη ταινία του, το «Ένας Άνδρας Μόνος», ο εμβληματικός ντιζάινερ και σχεδιαστής μόδας Τομ Φορντ αναζητά ως σκηνοθέτης πολύ περισσότερα από μερικές απλώς ωραίες εικόνες. Μάλιστα, η ομορφιά που υπάρχει πάντα στα πλάνα του είναι εύθραυστη και φευγαλέα, κρύβοντας πίσω της μια μελαγχολία διάψευσης την οποία κουβαλούν όλοι οι ήρωές του. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει­ και στα «Νυκτόβια Πλάσματα», ένα πολυεπίπεδο δραματικό (ή σατιρικό;) θρίλερ υποψήφιο για τρεις Χρυσές Σφαίρες, που δια­σκευάζει σεναριακά το μυθιστόρημα «Tony and Susan» του Όστιν Ράιτ. Σε αυτό η Σούζαν, μια ευκατάστατη αλλά παγιδευμένη σε ένα δυστυχισμένο γάμο επιμελήτρια εκθέσεων ζωγραφικής στο Λος Άντζελες, λαμβάνει το αδημοσίευτο βιβλίο του πρώην άντρα της τον οποίο έχει να δει χρόνια. Διαβάζοντάς το, αρχίζει να παρασύρεται σε έναν απειλητικό μα γοητευτικό εφιάλτη που εξελίσσεται στο Δυτικό Τέξας, όπου μια οικογένεια πέφτει θύμα των βίαιων διαθέσεων μιας ομάδας αλητών.

Νυκτόβια Πλάσματα - εικόνα 2

Αν και σε πρώτο επίπεδο τίποτα­ δεν συνδέει τις δύο παράλληλες­ ιστορίες, ο Φορντ δουλεύει­ αντιστικτικά και παραλληλίζει δύο διαφορετικούς κόσμους. Την αστική, σοφιστικέ Αμερική της Δυτικής Ακτής κι εκείνη­ του αγροτικού Νότου. Μαζί τους φέρνει σε διαρκή αντιπαράθεση την ομορφιά με την ασχήμια, το φως με το σκοτάδι, τον πλούτο με την εξαθλίωση και, τέλος, τον πολιτισμό (ως εξευγενισμένη, αλλά άδεια από πάθη συμπεριφορά) με τους νόμους μιας κοινωνίας όπου επικρατούν τα ένστικτα, το δίκαιο του αίματος και ο νόμος του ισχυρού.

Πάντα στιλιζαρισμένος σκηνοθετικά, είναι γεμάτος ιδέες κι ευφυείς λεπτομέρειες (από τη σκηνογραφική χρήση των χρωμάτων μέχρι το μοντάρισμα «παραπληρωματικών» πλάνων), δουλεύοντας ακόμη και υφολογικά σε διπλό ταμπλό – δράμα και σάτιρα, ψυχολογική μελέτη και καθαρό θρίλερ. Υπερβολικά εγκεφαλικός και δύσκαμπτος όμως, αποδεικνύεται περίπλοκος τη μια στιγμή και απλοϊκός την επόμενη, δεν μπορεί να συνδέσει όλα τα επιμέρους σε ένα στιβαρό, ρέον κινηματογραφικό σύνολο, αλλά ούτε και να απαλλαγεί από την ωραιοπαθή μελαγχολία-σήμα κατατεθέν τού «Ένας Άνδρας Μόνος».

ΗΠΑ. 2016. Διάρκεια: 116΄. Διανομή: UIP.

Περισσότερες πληροφορίες

Νυκτόβια Πλάσματα

Nocturnal Animals
2,5
  • Δραματική
  • 2016
  • Διάρκεια: 116 '
  • Τομ Φορντ

Η Σούζαν είναι μια ευκατάστατη, αλλά παγιδευμένη σε ένα δυστυχισμένο γάμο επιμελήτρια εκθέσεων ζωγραφικής, η οποία λαμβάνει το αδημοσίευτο μυθιστόρημα του πρώην άντρα της που έχει να δει χρόνια. Διαβάζοντάς το, αρχίζει να παρασύρεται σε έναν απειλητικό μα γοητευτικό εφιάλτη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.