Ο Δανός σκηνοθέτης που κέντρισε το παγκόσμιο σινεφίλ ενδιαφέρον με το προ πενταετίας «Drive» επιστρέφει με μια αλληγορική στιλιζαρισμένη εξτραβαγκάντζα που μιλά για τον «τεχνητό» κόσμο της μόδας με κινηματογραφικά οξύ και προκλητικό τρόπο… Συνεπώς η συνέντευξη που έδωσε στο «α» δεν θα μπορούσε παρά να είναι 100% provocative.
Έχει κοινούς κώδικες ο «τεχνητός» κόσμος της μόδας με αυτόν του σινεμά;
Έχουν και οι δύο να κάνουν με την αντίληψη της πραγματικότητας. Αν το δεις έτσι, έχουν μεγάλη σχέση.
Οι περισσότερες ταινίες σας αποτελούν δεξιοτεχνικά φτιαγμένα οπτικά τοπία. Τα προσχεδιάζετε με ακρίβεια ή τα συνθέτετε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Εξαρτάται. Περισσότερο ανακαλύπτω πράγματα στα γυρίσματα. Προσπαθώ βέβαια να κάνω όσο μεγαλύτερη προετοιμασία μπορώ, διότι υπάρχει ένα τιμ ηθοποιών και τεχνικών που με ακολουθεί. Γυρίζω με χρονολογική σειρά τις ταινίες μου [σ.σ.: σύμφωνα με την πλοκή της ταινίας], αφήνοντας τις σκηνές να φανερωθούν από μόνες τους μπροστά μου. Είναι σαν να ζωγραφίζεις έναν πίνακα.
Γιατί επιλέξατε τη 18χρονη Ελ Φάνινγκ για πρωταγωνίστρια;
Ήταν η μοναδική μου επιλογή. Μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις σε αυτήν τη δουλειά είναι να καταφέρεις να γυρίσεις μια ταινία με την Ελ Φάνινγκ.
Σας αρέσει τόσο πολύ το Λος Άντζελες; Γιατί μετά το «Drive» είναι η δεύτερη ταινία που γυρίζετε εκεί…
Το λατρεύω. Βρίσκεται ανάμεσα στις αγαπημένες μου πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μπορούσατε, βέβαια, να γυρίσετε τη συγκεκριμένη ταινία και στη Νέα Υόρκη, μια μητρόπολη που φιλοξενεί την ελίτ της haute couture…
Ο σκοπός μου δεν ήταν να κάνω μια ταινία για τον κόσμο της μόδας. Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ομορφιά. Κατά κάποιον τρόπο μπορείς να πεις ότι το Λος Άντζελες μοιάζει με τον μάγο στην ταινία «Ο Μάγος του Οζ», δηλαδή μια πόλη που υπόσχεται να εκπληρώσει τα όνειρα των ανθρώπων. Ακόμη κι αν πεις ότι η υψηλή μόδα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, τη Ρώμη ή το Βερολίνο, τα πάντα σε οδηγούν πίσω στο Λος Άντζελες.
Εκεί βρίσκεται και το Χόλιγουντ, η Μέκκα του παγκόσμιου σινεμά.
Η Μέκκα του «τεχνητού» κινηματογράφου θέλεις να πεις… Σας αρέσει το Χόλιγουντ; Το λατρεύω. Μου αρέσουν οι χολιγουντιανές ταινίες. Βρίσκω το Χόλιγουντ αποπλανητικό.
Χρησιμοποιείτε οπτικές μεταφορές στο «Neon Demon» και νομίζω ότι είναι πρώτη φορά που τις προβάλλετε τόσο καθαρά σε ταινία σας, με σκηνές όπως αυτή που η λεοπάρδαλη τρυπώνει στο δωμάτιο της Τζέσι. Σας απασχολεί καθόλου αν οι θεατές ζορίζονται να καταλάβουν το νόημα αυτών των αλληγοριών;
Δεν μπορώ να πω ότι προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τις μεταφορές με τέτοια ένταση. Δεν είναι κάτι που είχα την πρόθεση εξαρχής να κάνω. Αλλά πιστεύω ότι το ζητούμενο είναι ένα έργο να ξεκινά μια συζήτηση. Οφείλεις να προκαλείς το μυαλό του θεατή. Γιατί διαφορετικά η ταινία γίνεται ένα απλό αντικείμενο κατανάλωσης. Σαν να τρως ένα γεύμα δηλαδή. Και ο χρόνος είναι πολύτιμος για όλους μας. Αν είναι λοιπόν να κλέψω λίγο χρόνο από κάποιους, θα πρέπει να το κάνω με τον τελειότερο τρόπο. Και η τελειότητα για μένα έχει να κάνει με την εμπειρία. Αν σου αρέσει ή όχι η ταινία, αυτό είναι άλλη υπόθεση. Πάνω απ’ όλα όμως είμαι ένας απλός διασκεδαστής.
Βρίσκετε τις ταινίες σας εκτός από διασκεδαστικές και προκλητικές; Το κοινό αντέδρασε έντονα στην πρεμιέρα της ταινίας στις Κάνες. Γενικότερα αναγκάζετε τον κόσμο είτε να σας μισεί είτε να σας λατρεύει… Είναι αυτό κάποιου είδους χάρισμα για έναν καλλιτέχνη;
Αυτό που ρωτάω τον κόσμο είναι: «Δεν θα ήταν ο κόσμος πιο βαρετός χωρίς εμένα;» Βρίσκομαι εδώ για να σας διασκεδάσω. Απλώς απολαύστε το…
Νιώθετε ακόμη κομμάτι του δανέζικου σινεμά ή έστω έχετε κάποια οργανική σχέση μαζί του;
Αισθάνομαι Νεοϋορκέζος. Μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη και αυτή είναι η πραγματική ταυτότητά μου.
Άρα δεν έχετε καμία σχέση με τη δανέζικη κινηματογραφική παράδοση; Κάποιος θα μπορούσε να δει στο έργο σας τη στιλιστική ακρίβεια του Καρλ Ντράγερ…
Λατρεύω τον Καρλ Ντράγερ, αλλά ποτέ δεν είχα την πρόθεση να ακολουθήσω κανέναν. Ήθελα πάντα να είμαι ο εαυτός μου.
Άρα είστε ένας καθαρόαιμος auteur…
Απλώς θέλω να έχω τον έλεγχο των πραγμάτων που κάνω. Έτσι είναι καλύτερα.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και για το χρόνο σας…
Προτού κλείσουμε θα ήθελα να πω κάτι ακόμη: το «Neon Demon» είναι μια ελληνική ταινία, αφού έχει να κάνει με τη μυθολογία. Και η Ελλάδα είναι η χώρα που θεμελίωσε το σύγχρονο πολιτισμό. Αν εξετάσεις την ελληνική φιλοσοφία, τους μύθους και τους θρύλους, θα διαπιστώσεις ότι η ομορφιά υπήρξε κυρίαρχο στοιχείο στην αρχαία Ελλάδα. Λατρεύω την Ελλάδα και την έχω επισκεφθεί πολλές φορές. Λατρεύω την Ιστορία, το λαό και το φαγητό σας. Και θέλω να πω σε όλους τους νεαρούς Έλληνες ότι τα πράγματα μπορεί να δείχνουν δύσκολα τώρα, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι αυτός ο τόπος γέννησε το σύγχρονο πολιτισμό. Και γι’ αυτόν το λόγο δεν θα εξαφανιστείτε ποτέ. Είναι σαν το «Neon Demon». Πάντα θα είναι παρόν… Τα λέμε στην επόμενη ταινία μου.
Περισσότερες πληροφορίες
The Neon Demon
Το 16χρονο μοντέλο Τζέσι καταφθάνει στο Λος Άντζελες και γίνεται το νέο it girl της πασαρέλας. Τα παρασκήνια της μόδας, όμως, κρύβουν γι’ αυτήν μια σειρά από απειλητικές εκπλήξεις.
