Η νέα ταινία του 58χρονου Αμερικανού μας παρασύρει σε μια συναρπαστική περιπέτεια ενηλικίωσης με πρωταγωνιστή τον έφηβο Τζακ, ο οποίος τρυπώνει σε ένα μυστικό καταφύγιο με ασυνήθιστους κατοίκους για να βρει λύση σε αναπάντητα ερωτήματα... Κι εμείς δεν μπορούμε παρά να τον ακολουθήσουμε.
Υπάρχουν πράγματα που ταιριάζουν γάντι στον γκοθ κινηματογραφικό κόσμο του Τιμ Μπάρτον και χωρίς αμφιβολία το εκκεντρικό παραμύθι που έγραψε o Ράνσομ Ριγκς είναι ένα από αυτά. Το «Μις Πέρεγκριν...» είναι ένα από τα μεταμοντέρνα συγγραφικά φαινόμενα του 21ου αιώνα. Ο Αμερικανός συγγραφέας ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια να μαζεύει παλιές φωτογραφίες που απεικόνιζαν καθημερινούς ανθρώπους σε πόζες που φλερτάριζαν με το αλλόκοτο και το μεταφυσικό. Ο Ριγκς παρατήρησε ότι ο φακός λειτουργεί με τρόπο παραμορφωτικό, αποτυπώνοντας ένα οπτικό θέαμα που απέχει από το σκοπό και τις προθέσεις του φωτογράφου. Ας μην ξεχνάμε ότι τις πιο πολλές φορές τα συναρπαστικά ταξίδια φαντασίας ξεκινούν από το τετριμμένο και προσφέρουν πνευματική βαλβίδα αποσυμπίεσης από την αβάσταχτη πραγματικότητα.
Ο λογοτέχνης-συλλέκτης αξιοποίησε λοιπόν αυτό το οπτικό υλικό ως πρώτη ύλη για τη συγγραφή μιας ιστορίας ενηλικίωσης, χρησιμοποιώντας το καταφύγιο μιας ομάδας παιδιών με μεταφυσικές ικανότητες ως μεταφορά για τον εύθραυστο ανήλικο κόσμο που μοιάζει ακατανόητος στους μεγάλους. Μπορεί αυτή η θεματική να φέρνει στο μυαλό τον κόσμο των κόμικς, ιδίως αυτόν των X-Men, αλλά το «Μις Πέρεγκριν...» έχει σίγουρα διαφορετική καλλιτεχνική αφετηρία κι επιρροές. Το νεανικό μυθιστόρημα του Ράνσομ Ριγκς αντλεί από το ζοφερό κόσμο του ρομαντισμού, εκεί δηλαδή όπου φωλιάζει το κινηματογραφικό σύμπαν του Τιμ Μπάρτον. Δεν προκαλεί άρα ιδιαίτερη έκπληξη ότι ο γνωστός σκηνοθέτης είναι αυτός που αναλαμβάνει να μεταφέρει τη φανταστική ιστορία στην οθόνη.
Ποια είναι τα παιδιά της Μις Πέρεγκριν;
«Αποφάσισα να εμπιστευτώ το βιβλίο μου στα χέρια άλλου μόνον όταν έμαθα ότι ο χειρουργός Τιμ Μπάρτον θα έκανε την κρίσιμη επέμβαση!» λέει ο Ριγκς. Και αυτό είναι λογικό αν αναλογιστείς τον τρόπο με τον οποίο ο Μπάρτον διαχειρίστηκε κινηματογραφικά τους ασυνήθιστους ήρωές του στο παρελθόν, ειδικότερα στον αξεπέραστο «Ψαλιδοχέρη». Στην περίπτωση, βέβαια, του «Μις Πέρεγκριν…» δεν έχουμε μόνο να κάνουμε με έναν «διαφορετικό» ήρωα, αλλά με μια ομάδα παιδιών που είναι αδύνατο να ζήσουν φυσιολογική ζωή στον κόσμο των κανονικών ανθρώπων. Η Έμα, ο Ίνοχ, η Όλιβ, η Μπρόνγουιν και ο Χιου είναι μόνο μερικοί από τους τρόφιμους του ιδιαίτερου ορφανοτροφείου σε ένα νησί της Ουαλίας.
Η Μις Πέρεγκριν έχει αναλάβει την ανατροφή και την προστασία των ορφανών παιδιών, φτιάχνοντας μια «χρονική λούπα» μέσα στην οποία ζουν προστατευμένα, μακριά από τα βλέμματα των ανθρώπων. Οι περίεργοι κάτοικοι του γκοθ αρχοντικού ζουν ξανά και ξανά μια συγκεκριμένη ημέρα του 1943, καθώς η Πέρεγκριν φροντίζει να γυρίζει κάθε βράδυ το ρολόι 24 ώρες πίσω. Ξαφνικά εμφανίζεται στο καταφύγιο ο Τζέικ, ένας έφηβος που φτάνει μέχρις εκεί για να βρει λύση στο μυστήριο της άγριας δολοφονίας του αγαπημένου του παππού. Ο μυστηριώδης Μπάρον και τα περίεργα πλάσματα που τον ακολουθούν απειλούν τόσο τους ιδιαίτερους κατοίκους της έπαυλης όσο και τον ίδιο τον Τζέικ...
Άλλο ένα προσωπικό στοίχημα του Μπάρτον
Είναι γνωστό ότι ο Αμερικανός σκηνοθέτης είναι συγκεντρωτικός στον τρόπο δουλειάς του. Εξάλλου, ο Τιμ Μπάρτον είναι από τους ελάχιστους δημιουργούς που έχουν καταφέρει να κατακτήσουν καλλιτεχνική ελευθερία μέσα στο πιεστικό χολιγουντιανό τοπίο. Έχει λόγο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο στάδιο παραγωγής, άρα και στην επιλογή των ηθοποιών. Έτσι, μετά το «Dark Shadows» βλέπουμε την Εύα Γκριν να ξαναπρωταγωνιστεί σε μια μπαρτονική εξτραβαγκάντσα αλλά και τον 78χρονο Τέρενς Σταμπ, μετά τα «Μεγάλα Μάτια», να παίζει εδώ τον Έιμπ, παππού του Τζέικ. Αλλά, όπως είναι γνωστό, ο Μπάρτον θέλει πάντα να προσκαλεί στο μελαγχολικό κινηματογραφικό του κόσμο νέα πρόσωπα, είτε αυτά είναι γνωστοί σταρ όπως ο Σάμιουελ Τζάκσον (με τον οποίο δουλεύει για πρώτη φορά) είτε φρέσκα, ταλαντούχα ονόματα όπως ο Άσα Μπάτερφιλντ (ο πιτσιρικάς πρωταγωνιστής του σκορσεζικού «Hugo» μεγαλώνει), την Έλα Περνέλ και τον Φίνλεϊ ΜακΜίλαν.
Βέβαια, αυτό που επιμελείται με μεγάλη προσοχή ο Μπάρτον είναι η εικαστική τελειότητα κάθε ταινίας του: ζωγραφίζει με το πενάκι του όλα εκείνα τα στοιχεία που αργότερα συνθέτουν συμπαγείς, ερεβώδεις κόσμους στην οθόνη. Γκοθ εργόχειρα δουλεμένα στο χέρι, που συνθέτουν τους πιο γοητευτικούς κινηματογραφικούς εφιάλτες των καιρών μας...
Περισσότερες πληροφορίες
Μις Πέρεγκριν: Στέγη για Ασυνήθιστα Παιδιά
Μετά το μυστηριώδη θάνατο του αγαπημένου του παππού ο Τζέικ αποφασίζει να ακολουθήσει τις τελευταίες συμβουλές του και να αναζητήσει ένα ορφανοτροφείο για ασυνήθιστα παιδιά στην Ουαλία. Όταν όμως φτάνει εκεί, διαπιστώνει πως το οίκημα είναι κατεστραμμένο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
