Διασκευή του βιογραφικού θεατρικού του Μπέρτολτ Μπρεχτ με all star british cast, στo πλαίσιο του κινηματογραφικού πρότζεκτ «American Film Theatre».
Στo πλαίσιo του πρότζεκτ «American Film Theatre» του παραγωγού Έλι Λαντάου, όπου στην τριετία 1973-75 μια σειρά κλασικών θεατρικών έργων «μεταφράστηκαν κινηματογραφικά» από επώνυμους πρωταγωνιστές και δημιουργούς (ανάμεσά τους τα «Ο παγοπώλης έρχεται», «Ευαίσθητη ισορροπία» και «Οι τρεις αδελφές» από τους Τζον Φρανκενχάιμερ, Τόνι Ρίτσαρντσον και Λόρενς Ολίβιε, αντίστοιχα), το μέλος της μακαρθικής Μαύρης Λίστας Τζόζεφ Λόουζι («Ο Υπηρέτης», «Ο Μεσάζων») σκηνοθετεί τη ζωή και το έργο του Ιταλού αστρονόμου Γκαλιλέο Γκαλιλέι. Τον πρωτοσυναντάμε ως καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Πάδοβας το 1609, όταν και ανακοινώνει την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου.
Ακολουθούν πολλές ακόμα, όπως αυτές των δορυφόρων του Δία ή των ηλιακών κηλίδων, με κυρίαρχη την απόδειξη της θεωρίας του Κοπέρνικου πως η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο και συνεπώς δεν είναι το ακίνητο κέντρο του σύμπαντος. Κάτι που θα τον φέρει σε σύγκρουση με την Καθολική Εκκλησία, η οποία θα τον κατηγορήσει, αλλά και τιμωρήσει, για αιρετική διδασκαλία το 1633. Πρόκειται για μια δυναμική διασκευή του βιογραφικού θεατρικού του Μπέρτολτ Μπρεχτ με all star british cast (σε μικρούς ρόλους συναντάμε ανάμεσα σ’ άλλους τους Τζον Γκίλγουντ, Μάργκαρετ Λέιτον και Πάτρικ Μαγκί), βασισμένο εν πολλοίς στο ανέβασμα των Λόουζι και Μπρεχτ το 1947 στο Λος Άντζελες, με πρωταγωνιστή τον Τσαρλς Λότον.
Εδώ, η αντίστοιχη επιλογή του Τοπόλ («Ο Βιολιστής στη Στέγη») αποδεικνύεται μάλλον ακατάλληλη και η αποστασιοποιημένη ματιά του σκηνοθέτη αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις. Η ανάδειξη της θεατρικότητας από την ίδια την ταινία, για παράδειγμα, δεν είναι πάντα λειτουργική, τόσο όμως η πολιτική αλληγορία όσο και τα ερωτήματα περί ηθικής ευθύνης και επιστήμης παραμένουν σαφή, αιχμηρά και διαχρονικά.
ΗΠΑ., Μ. Βρετανία. 1975. Διάρκεια: 145΄. Διανομή: NEW STAR.
Περισσότερες πληροφορίες
Γαλιλαίος
Η ζωή και το έργο του Ιταλού αστρονόμου Γκαλιλέο Γκαλιλέι από το 1609 και την ανακάλυψη του τηλεσκοίπου ως τις διώξεις του για αιρετική διδασκαλία τη δεκαετία του 1630.