Η Ζωή της Αντέλ

5

Μια από τις πιο αισθησιακές, ψυχολογικά συναρπαστικές και κοινωνικά διεισδυτικές ιστορίες κινηματογραφικής ενηλικίωσης, βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών.

Η Ζωή της Αντέλ

Η ζωή της μαθήτριας Αντέλ θα αλλάξει όταν γνωρίσει την Εμά, μια δυναμική, ανεξάρτητη κοπέλα, με την οποία θα ξεκινήσει μια μακροχρόνια και περιπετειώδη ερωτική σχέση. Μια από τις πιο αισθησιακές, ψυχολογικά συναρπαστικές και κοινωνικά διεισδυτικές ιστορίες κινηματογραφικής ενηλικίωσης, βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών.

Η Ζωή της Αντέλ - εικόνα 1

Ο αποχαιρετισμός στην εποχή της αθωότητας­, δηλαδή την ηλικία της εφηβείας, ήταν ανέκαθεν μια επώδυνη διαδικασία. Η «Ζωή της Αντέλ» μας το θυμίζει ­διακριτικά, συστήνοντάς μας τη νεαρή πρωταγωνίστρια μέσα από ένα μάθημα γαλλικής λογοτεχνίας πάνω σε μια άλλη ιστορία ενηλικίωσης. Καθώς λοιπόν η τάξη συζητά για το «La vie de Marianne» («Η ζωή της Μαριάν­»), το ημιτελές μυθιστόρημα του Πιέρ ντε Μαριβό, που διηγείται την ιστορία ενός ορφανού κοριτσιού του 18ου αιώνα, το ζήτημα της ερωτικής έλξης είναι στο επίκεντρο και ο καθηγητής ρωτάει τους μαθητές: «Πώς καταλαβαίνετε ότι η καρδιά σας έχει μια ανικανοποίητη ανάγκη; Ότι κάτι της λείπει;» Σαν ηρωίδα του Μαριβό, η Αντέλ θα διασταυρωθεί λίγο αργότερα στο δρόμο με μια κοπέλα με κοντά μπλε μαλλιά, η οποία θα τραβήξει το βλέμμα της.
Η Αντέλ είναι μια τυπική 15χρονη­, κόρη εργατικής οικογένειας, η οποία μεγαλώνει στη Λιλ της Φλάνδρας, στα βόρεια σύνορα της Γαλλίας. Έξυπνη, ιδεαλίστρια, με αγάπη για τη λογοτεχνία και τις ταινίες των Κιού­μπρικ και Σκορσέζε, ονειρεύεται να γίνει δασκάλα. Όταν η σχέση της με τον Τομά τελειώνει με άσχημο τρόπο, η συνάντησή της πρώτα­ στο δρόμο και κατόπιν σε ένα γκέι μπαρ με την Εμά, μια εξωστρεφή φοιτήτρια της Καλών Τεχνών, θα της αποκαλύψει αυτό που πραγματικά ζητά η καρδιά της.
Ο έρωτας των δύο κοριτσιών θα ξεκινήσει και θα συνεχίσει παθιασμένα, άλλοτε απέναντι σε ένα καχύποπτο περιβάλλον (το σχολείο, οι γονείς της Αντέλ) και άλλοτε ενσωματωμένος σε έναν κύκλο απόλυτα ανεκτικών γνωστών και φίλων (η οικογένεια και οι παρέες της Εμά). Στη «Ζωή της Αντέλ» ο Αμπντελατίφ Κεσίς συνοψίζει αριστουργηματικά όλες τις θεματικές οι οποίες δια­τρέχουν την εκλεκτή φιλμογραφία του, από το «La Faute a Voltaire» και το «L’ Esquive» μέχρι το «Κους Κους με Φρέσκο Ψάρι» και τη «Μαύρη Αφροδίτη»: την προβληματική της κοινωνικής ενσωμάτωσης, τον τρόπο με τον οποίο η ενστικτώδης απόλαυση της ζωής αντιπαρατίθεται στις σύγχρονες ηθικές επιταγές, τις προκαθορισμένες βάσει ταξικών αντιθέσεων και οικονομικών αναγκών ανθρώπινες σχέσεις. Το graphic novel της Ζιλί Μαρό «Le bleu est une couleur chaude» τού παρέχει τη σεναριακή ιδέα και τους δύο βασικούς χαρακτήρες, το όνομα ενός εκ των οποίων αλλάζει από Κλεμεντίν σε Αντέλ. Ο βασικός λόγος γι’ αυτήν την αλλαγή είναι η πρωταγωνίστρια Αντέλ Εξαρχόπουλος, η 19χρονη ελληνικής καταγωγής ηθοποιός που πυρπολεί με την παρουσία της την οθόνη κι ερμηνεύει τη γεμάτη ακραία συναισθήματα ηρωίδα της επιστρατεύοντας κάθε κύτταρό της. Η Εξαρχόπουλος παίζει με το βλέμμα, το στόμα, τα χέρια και τα δάκρυά της, τον τρόπο που περπατά, στέκεται και φιλάει, με τους παθιασμένους διαλόγους και την απόλυτη σιωπή της (ο Χρυσός Φοίνικας των Κανών απονεμήθηκε για πρώτη φορά όχι μόνο στον σκηνοθέτη αλλά και στους ηθοποιούς μιας ταινίας).
Πίσω από τη συγκλονιστική ερμηνεία της Εξαρχόπουλος, την οποία υποστηρίζει σε ιδανικό σεκόντο η Λεά Σεϊντού, υπάρχουν φυσικά ο Κεσίς και ο «σωματικός» τρόπος με τον οποίο πλησιάζει τη ζωή και τους ανθρώπους (θυμηθείτε τη Χαφσιά Χερζί του «Κους Κους…» και τη Γιαχίμα Τόρες της «Μαύρης Αφροδίτης»). Οι σοκαριστικές (;) ερωτικές σκηνές απλώς επιβεβαιώνουν το κινηματογραφικά αυτονόητο. Με σοφά υπολογισμένο αφηγηματικό τέμπο, το οποίο αφήνει κάθε σεκάνς να αναπνεύσει, και με εσωτερικό μοντάζ που δίνει στα πλάνα του μια ασυγκράτητη ενέργεια, ο Γαλλοτυνήσιος δημιουργός περιγράφει δυναμικά τις απρόοπτες διαδρομές της επιθυμίας και τους «άναρχους» νόμους της ανθρώπινης έλξης. Ταυτόχρονα επισημαίνει με μεγαλοφυή κομψότητα τις ταξικές διακρίσεις και τον τρόπο με τον οποίο γεννούν εξουσιαστικές δομές, τραβώντας διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα γούστα, στις συμπεριφορές και στη μοίρα των ανθρώπων: το ένα οικογενειακό τραπέζι σερβίρει θαλασσινά και το άλλο σπαγκέτι μπολονέζ, ο τελικός «απεγκλωβισμός» της Αντέλ από τη μοντέρνα τέχνη, η διαφορετική συμπεριφορά της στο νηπιαγωγείο και κατόπιν –πιο αυστηρή– στην πρώτη δημοτικού…
Ανάμεσα σε όλα αυτά, γεμάτη σημαντικές λεπτομέρειες και ασυγκράτητα πάθη, τρυφερές καθημερινές στιγμές και σκληρές αλήθειες, η εκκρεμούς κατάληξης διαδρομή της Αντέλ του προς την αυτογνωσία γίνεται μια συναρπαστική τρίωρη οδύσσεια, από εκείνες που αλλάζουν την ιστορία του σινεμά αλλά και τη δική σου ζωή.

Γαλλία. 2013. Διάρκεια: 175΄. Διανομή: STRADA FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Η Ζωή της Αντέλ

La Vie d' Adele
5
  • Δραματική
  • 2013
  • Διάρκεια: 179 '
  • Αμπντελατίφ Κεσίς

Η ζωή της μαθήτριας Αντέλ θα αλλάξει όταν γνωρίσει την Εμά, μια δυναμική κοπέλα με μπλε μαλλιά, με την οποία θα ξεκινήσει μια μακροχρόνια, περιπετειώδη ερωτική σχέση που θα έχει σπαρακτική κατάληξη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Heritage in Focus: Χώροι μουσικής και κινηματογράφου σε κίνδυνο

Στην πρώτη εκδήλωση θα συζητηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζουν οι πολιτιστικοί χώροι στις πόλεις, εστιάζοντας στη μουσική σκηνή του Βερολίνου και το κινηματογραφικό τοπίο της Αθήνας

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
21/11/2024

Τέσσερις μέρες γεμάτες μικρού μήκους του Athens Short Film Festival

Σαράντα ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσιάζει η φρέσκια διοργάνωση που επιστρέφει στο Κουκάκι.

"Ο Νόμος του Μέρφυ": Άγγελε Φραντζή, πώς γύρισες την πιο φιλόδοξη ελληνική ταινία της χρονιάς;

Ο πολυσχιδής σκηνοθέτης ανοίγει τα χαρτιά του γύρω από την ορμητική παραγωγή, στην οποία η Κάτια Γκουλιώνη υποδύεται μια αποτυχημένη ηθοποιό που ζει διαδοχικές διαφορετικές πραγματικότητες, ελπίζοντας να βρει τον εαυτό της.

Ο Νόμος του Μέρφυ

Ένα γράμμα αγάπης στο ίδιο το σινεμά και τη ζωή, ένα μεθυστικό κολάζ αναφορών και ανθρωπιάς, το οποίο παρόλο που παρασύρεται από την ορμή και την πληθωρικότητά του.

Μικρά Πράγματα Σαν κι Αυτά

Αληθινά περιστατικά εμπνέουν ένα χαμηλότονο δράμα χαρακτήρων με κοινωνική ευαισθησία, διηγηματική λιτότητα και καίριες ερμηνείες (βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για την Έμιλι Γουότσον).

Μικρό Θλιμμένο Κορίτσι

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Η Κουζίνα

Ανισόρροπο δράμα πάνω στο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, διχασμένο ανάμεσα στο κομψό στιλιζάρισμα, το αιχμηρό ψυχογράφημα και το οξύ κοινωνικό σχόλιο.