©Karol Jarek
Με τη Μαρία Μαγκανάρη στο τιμόνι του Μικρού Εθνικού άνοιξε η φέτος το Θέατρο Rex- Σκηνή "Ελένη Παπαδάκη” και τα έργα που προτείνει εστιάζουν σε δύο κομβικές για την καλλιτεχνική δημιουργία έννοιες: τις έννοιες της σύνδεσης και της σύνθεσης. Διαβάστε όσα μας είπαν οι δημιουργοί των παραστάσεων και ενημερωθείτε για τα εργαστήρια του Μικρού Εθνικού.
Δημήτρης Αγαρτζίδης & Δέσποινα Αναστάσογλου: "Θα θέλαμε πολύ, όταν βγει το παιδί από την αίθουσα να έχει αντιληφθεί ότι μπορώ να λέω όχι σε αυτό που με καταπιέζει”
Θέλαμε πολύ να βρούμε ένα ελληνικό κείμενο για παιδιά και ταυτόχρονα η επιθυμία ήταν να έχει έναν πυρήνα πολιτικό και να αφορά στο σήμερα. "Τα Γενέθλια" της Ζωρζ Σαρή ήταν ένα ιδανικό μυθιστόρημα, γιατί απευθύνεται σε ένα μεγάλο ηλικιακό εύρος, από παιδιά Δημοτικού μέχρι και παιδιά Γυμνασίου. Ταυτόχρονα το θέμα του αφορά πολύ στις ζωές των γονιών τους και στη ζωή τους όπως έχει διαμορφωθεί τώρα, καθώς η Μεταπολίτευση διαμορφώθηκε αντίστοιχα από την επταετία και τα τραύματά της. Θέλαμε πολύ να κάνουμε καθαρή την ιστορία της Άννας, ενός κοριτσιού που στα όγδοά της γενέθλια αντί για πάρτι βιώνει το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και από τότε η ζωή και τα γενέθλιά της μέχρι να γίνει έφηβη καθορίζονται από αυτή τη συνθήκη και την ανελευθερία που αυτή επιβάλλει. Επειδή έχει να κάνει με ένα σκοτεινό κομμάτι της ιστορίας, η παράσταση έχει πολύ χιούμορ και μια έντονη εικαστικότητα, καθώς και πολύ χρώμα. Θα θέλαμε πολύ, όταν βγει το παιδί από την αίθουσα να έχει αντιληφθεί ότι μπορώ να λέω όχι σε αυτό που με καταπιέζει, ότι μπορώ να έχω την δική μου γνώμη, ότι η γνώμη μου έχει σημασία και ότι μπορώ εγώ να παίζω ρόλο στην ελευθερία μου και στην ελευθερία των γύρω μου.
Γιολάντα Μαρκοπούλου: "Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια θεατρική εμπειρία ορμώμενες πρωτίστως από αληθινές μαρτυρίες νέων παιδιών που έχουν πέσει θύματα cyber bullying”
Εφηβεία ή μάλλον "εφη-ΒΙΑ". Μια βουτιά στην εποχή της ζωής μας που όλα μετράνε διαφορετικά, που οι σχέσεις είναι μια διαρκής διαπραγμάτευση, όπου η βία μπορεί να βρει εύκολη δίοδο και να διαλύσει μια παρέα παιδικών φίλων με ένα κλικ. Επειδή παρόμοια γεγονότα συμβαίνουν γύρω μας, ακόμα και αν δεν τα βιώσαμε οι ίδιοι, θεωρήσαμε ότι είναι η στιγμή να μιλήσουμε ανοιχτά, ότι μας αφορά, εμάς τους ίδιους, τους φίλους μας και τα παιδιά μας. Μαζί με τη συγγραφέα Μαρία Ζαβάκου -που μέσα από μεγάλη έρευνα έγραψε το έργο "Μετά το Πάρτι" και έδωσε ζωή στους χαρακτήρες του- προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια θεατρική εμπειρία ορμώμενες πρωτίστως από αληθινές μαρτυρίες νέων παιδιών που έχουν πέσει θύματα cyber bullying. Η θεματική μας επικεντρώνεται στην ανεξέλεγκτη χρήση των social media που προσφέρουν μια ελευθερία έκφρασης, μία γοητευτική μεταμόρφωση της ταυτότητας αλλά συγχρόνως αποθηκεύουν ψηφιακές εικόνες που είναι διαθέσιμες προς ευρεία δημόσια χρήση, και με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η εμπειρία μου των τελευταίων ετών με τη χρήση της τεχνολογίας εικονικής πραγματικότητας με ώθησε να ερευνήσω αυτό το ψηφιακό σύμπαν θεατρικά, με συνοδοιπόρους όλους τους ηθοποιούς και καλλιτεχνικούς συντελεστές του έργου. Ένα κομμάτι μνήμης του καθενός μας, από εκείνη την εποχή της εφηβείας, είναι κρυμμένο μέσα στο έργο ψάχνοντας με αγωνία μια φωτεινή διέξοδο. (Από 5/11)
Ηλίας Κουνέλας: "Η παράσταση "Ο Νιλς Χόλγκερσον η Λιλίκα και τα τέσσερα Πι" έχει φτιαχτεί για όλα εκείνα τα παιδιά που ονειρεύονται σ’ αυτή τη ζωή ένα συναρπαστικό ταξίδι”
Πολλά βράδια προτού κοιμηθώ, στρέφομαι στο παιδί που υπήρξα, στην τρυφερή μου ηλικία. Όταν το βρίσκω να κοιτάζει αλλού με στραμμένο κεφάλι, είναι ο λόγος που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Τον ρωτάω τι δεν πήγε καλά, τι είναι αυτό που το στεναχώρησε πάλι και κείνο πάντα μου παραπονιέται πως ξεχνώ αυτό που του υποσχέθηκα: ένα μακρινό ταξίδι. Κι όταν του λέω πως το κάνω, δεν το κάνω; Εκείνο αντιδράει. Είπες μακρινό! Είπες μακρινό! Μα καλά, του αποκρίνομαι, δεν έχουμε φτάσει μακριά; Όχι, μου απαντά. Ζήτημα να έχουμε κάνει δύο βήματα, δεν ξέρουμε ούτε καν να πετάμε. Κι όταν του εξηγώ πως οι άνθρωποι έχουμε βρει τρόπους να πετάμε και τον ρωτώ τι εννοεί μακριά, μου λέει: μακριά είναι αυτό που ποτέ δεν σταματά και που δεν μπορείς να πας ούτε με τα πόδια, ούτε μ’ αεροπλάνο… - Ύστερα τον παίρνω αγκαλιά: Κοιμήσου τώρα, είμαι κουρασμένος. Κι είμαι σίγουρος πως, αντί να το κάνω εγώ, με ξενυχτάει εκείνο, σαν φύλακας άγγελός μου. Η παράσταση "Ο Νιλς Χόλγκερσον η Λιλίκα και τα τέσσερα Πι" έχει φτιαχτεί για όλα εκείνα τα παιδιά που ονειρεύονται σ’ αυτή τη ζωή ένα συναρπαστικό ταξίδι. Ταυτόχρονα απευθύνεται και σε όλους εκείνους τους συνοδούς που έχουν πάψει να είναι παιδιά, ακριβώς επειδή δεν ταξιδεύουν. Και επίσης αφιερώνεται και σ’ εκείνα τα πλάσματα που είναι πια ορφανά, μα έχουν για γονείς τα παιδιά τους.
Το σκεπτικό για τα εργαστήρια που πλαισιώνουν τις παραστάσεις
"Η σεζόν 2024-25 μας βρίσκει με ένα ανανεωμένο πρόγραμμα εργαστηρίων. Η έμπειρη ομάδα των εμψυχωτών- θεατροπαιδαγωγών του Μικρού Εθνικού συμπληρώθηκε από 20 νέα πρόσωπα, που ανταποκρίθηκαν στο ανοιχτό κάλεσμά μας. Τα 51 εργαστήρια που προτείνουμε για φέτος καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεατρικών τεχνικών και μεθόδων και συνομιλούν με όλες τις σύγχρονες τάσεις της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης: θεατρικό παιχνίδι και αυτοσχεδιασμός, θέατρο της επινόησης αλλά και κλασικές μέθοδοι υποκριτικής, σωματικό θέατρο και τεχνικές συνόλου, αφηγηματικές τεχνικές και performance, μουσικό θέατρο και δημιουργική γραφή, κινηματογράφος, σκηνογραφία και πολλά ακόμα. Απευθύνονται δε στον καθένα και την καθεμία- από την ηλικία του ενός έτους και πάνω".
Το εργαστήριο που συνομιλεί με Τα Γενέθλια της Ζωρζ Σαρή, ανοίγει έναν διάλογο τόσο με το εμβληματικό μυθιστόρημα όσο και με την ομώνυμη παράσταση. Μια ομάδα εφήβων θα καθοδηγηθεί σε ένα συναρπαστικό θεατρικό ταξίδι στην πρόσφατη ελληνική Ιστορία και συγκεκριμένα στη δύσκολη επταετία της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
Το δεύτερο εργαστήριο εμπνέεται από την παραγωγή της Παιδικής Σκηνής Ο Νιλς Χόλγκερσον, η Λιλίκα και τα τέσσερα Πι. Για πρώτη φορά στο Μικρό Εθνικό επιχειρείται να δημιουργηθεί μια καλλιτεχνική ομάδα με ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και γενεών ηλικίας 11 έως 16 και άνω των 60. Ένα διαγενεακό εργαστήριο, που θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα: "Οι άνθρωποι πετάμε ή είμαστε για πέταμα;" και να ερευνήσει καλλιτεχνικά το κατά πόσο τελικά "η ηλικία είναι απλώς ένα νούμερο". (Από 22/1)
Περισσότερες πληροφορίες: n-t.gr
Περισσότερες πληροφορίες
Τα γενέθλια
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της ελληνικής νεανικής λογοτεχνίας ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο. Μια αφήγηση της δικτατορίας μέσα από τα μάτια ενός οκτάχρονου κοριτσιού. Μια παράσταση για τη συλλογική μνήμη, την αξία της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μα και για το τίμημα που πληρώνουν όσοι μάχονται για τα ιδανικά τους ενάντια σε ένα ανελεύθερο καθεστώς. Η Άννα ονειρεύεται το πάρτι γενεθλίων της και πολλά πολύχρωμα μπαλόνια. Όμως, μπαμ! Ένας ξερός κρότος την ξυπνά. Μήπως έσκασαν τα μπαλόνια της; Όχι, όχι, τα μπαλόνια είναι στη θέση τους, όμως το πάρτι της δεν μπορεί να γίνει. Έχει ξημερώσει 21η Απριλίου 1967.
Μετά το πάρτι
Αληθινές μαρτυρίες νέων παιδιών που έχουν πέσει θύματα cyberbullying ενέπνευσαν την παράσταση για εφήβους που μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά μέσα από μια ιστορία ενηλικίωσης. Τα «likes», οι κόκκινες καρδούλες, η ανωνυμία, η παραβίαση της ιδιωτικότητας αλλά και τα δικαιώματα στο διαδίκτυο, το ακανθώδες ζήτημα του ψηφιακού και σχολικού εκφοβισμού, της ψυχικής υγείας, της πρόληψης και της αντιμετώπισης του φαινομένου της βίας είναι κάποια από τα θέματα γύρω από τα οποία ανοίγει τη συζήτηση η παράσταση που διερωτάται “Εσείς, αλήθεια, πόσο ασφαλείς νιώθετε;”.
