Την Άνοιξη η Συντεχνία του Γέλιου, η ομάδα που ίδρυσε ο Βασίλης Κουκαλάνι πριν σχεδόν από μία δεκαετία, η οποία κατόρθωσε να αλλάξει την οπτική μας πάνω στο θέατρο για παιδιά και νέους, προτείνοντας μια σύγχρονη, χειραφετημένη εκδοχή του, επαναφέρει όλο της το ρεπερτόριο με καθολικά προσβάσιμες παραστάσεις στο Σύγχρονο Θέατρο. Εκτός από το "Μια γιορτή στου Νουριάν” που συνεχίζεται μέχρι τις 17 Απριλίου, τη νέα εκδοχή της παράστασης που άφησε εποχή στο θέατρο Πορεία σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Βασίλη Κουκαλάνι πάνω στο πρωτότυπο έργο του Βόλκερ Λούντβιχ, επιστρέφουν για ακόμη ένα κύκλο οι δύο μεγάλες επιτυχίες της ομάδας "Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν” και "Μορμόλης” που μετρούν φέτος την τρίτη τους σεζόν.
Όλες τις Κυριακές του Μαρτίου η μεγάλη επιτυχία "Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν" έρχεται σε καθολικά προσβάσιμη μορφή. "Αφού γύρω μας οι άνθρωποι έχουνε τόση ποικιλία γιατί ο κόσμος φτιάχνεται μόνο για μια κατηγορία;" - αυτό το ερώτημα θέτει η τρυφερή κωμωδία του Ρόι Κιφτ σε μετάφραση, διασκευή και σκηνοθεσία του Βασίλη Κουκαλάνι και του Αντώνη Ρέλλα, που βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Άρη, ενός παιδιού με αναπηρία. Τα πέντε τραγούδια της παράστασης υπογράφουν ο Φοίβος Δεληβοριάς, οι Χατζηφραγκέτα και ο ηθοποιός Τζούλιο Κατσής. Συνδημιουργοί σε αυτή την παραγωγή είναι η Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών. Παίζουν οι ηθοποιοί Μικές Γλύκας, Γεωργία Μαυροιδοπούλου, Βασίλης Κουκαλάνι, Τάνια Παλαιολόγου, Θάνος Αλεξίου, Φώτης Λαζάρου, Αντώνης Χρήστου.
Οι παραστάσεις θα είναι καθολικά προσβάσιμες για όλους και όλες, και θα πραγματοποιηθούν με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, Ενδογλωσσικούς Υπέρτιτλους στα Ελληνικά με στοιχεία που συμβάλλουν παράλληλα στην κατανόηση των ηχητικών σημάτων από Κ/κωφούς/ές και βαρήκοους/ες καθώς και Ακουστική Περιγραφή στα Ελληνικά για τυφλούς/ές και ανθρώπους με προβλήματα όρασης. H προσβασιμότητα περιεχομένου φέρει την πιστοποίηση της "Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών".
Τις τρεις πρώτες Κυριακές του Απριλίου θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναδούμε και τον "Μορμόλη" του Ράινερ Χάχφελντ σε συνσκηνοθεσία αυτή τη φορά του Βασίλη Κουκαλάνι με τον Γιώργο Παλούμπη. Στο επίκεντρο του έργου-σταθμός που έδωσε για πρώτη φορά παγκοσμίως κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις στο παιδικό θέατρο, βρίσκεται ένα μυστηριώδες ξύλινο κουτί, ο φανταστικός φίλος των παιδιών που εκφράζει ελεύθερα όλα αυτά που δεν τολμούν να πουν στους μεγάλους. "Τον Μορμόλη δεν μπορείς να τον συλλάβεις, να τον τιμωρήσεις, να τον καταστρέψεις, είναι άτρωτος ... γιατί είναι η φαντασία των παιδιών και μπορεί να γίνεται ό,τι θέλουν τα παιδιά: παπούτσι, καπέλο, ποτήρι ή μπουρί της σόμπας. Αν κόψεις έναν Μορμόλη στα δυο έχεις δυο Μορμόληδες κι αν τον έκοβες στα τρια, τρεις!”. Ο "Μορμόλης” γράφτηκε από τον Ράινερ Χάχφελντ, αδελφό του Βόλκερ Λούντβιχ, ο οποίος είχε γράψει τα τραγούδια. Το έργο ανέβηκε το 1969 με πρωτότυπο τίτλο "Mugnog Kinder” και είναι η αφετηρία του είδους θεάτρου του Γκριπς του Βερολίνου και του υλικού της Συντεχνίας του Γέλιου. Χωρίς τον Μορμόλη δε θα υπήρχε ο Νουριάν, η Τζέλα και ο Κόρνας, η Φρέτα κι ο Γυαλάκιας, ο Βάσος και η Βιβή, ακόμα και ο Σούπερμαν. Στη σκηνή ανεβαίνουν οι ηθοποιοί Βασιλική Διαλυνά, Βάσια Λακουμέντα, Φώτης Λαζάρου, Δήμος Μαμαλούδης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος και Αντώνης Χρήστου.
Ο χώρος του Σύγχρονου Θεάτρου είναι προσβάσιμος και φιλικός σε ανάπηρους/ες και εμποδιζόμενα άτομα, διατίθεται διαγραμμισμένος χώρος μπροστά από την πρώτη σειρά θέσεων για χρήστες/στριες αναπηρικών αμαξιδίων και χώρος υγιεινής αναπήρων, ενώ οι σκύλοι οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι με τους χρήστες/στριες τους.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο Μορμόλης
Ο φανταστικός φίλος των παιδιών εκφράζει ελεύθερα όλα αυτά που δεν τολμούν να πουν οι μικροί στους μεγάλους, σε ένα έργο που λειτούργησε ως αφετηρία νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων παγκοσμίως, με τα θρυλικά τραγούδια του Γιάννη Σπανού.
Μια γιορτή στου Νουριάν
Η παράσταση της ομάδας για τις προκαταλήψεις, τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών και την πολιτισμική συμφιλίωση, που άφησε εποχή, παρουσιάζεται σε νέα εκδοχή.
Πιο δυνατός κι απ’ τον Σούπερμαν
Έργο-τομή των ’80s-’90s, το οποίο παρακολουθεί τον Άρη, έναν προ-έφηβο με αναπηρία.