Το αμφιλεγόμενο "Megalopolis" μας δίνει την αφορμή να θυμηθούμε την πλούσια φιλμογραφία του σκηνοθέτη, ανακαλύπτοντας τα λιγότερο γνωστά διαμάντια της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΕυρηματική και άκρως ενδιαφέρουσα βιογραφία της μεγαλύτερης ντίβας του λυρικού θεάτρου, η οποία ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στα αντικειμενικά γεγονότα και την υποκειμενική ερμηνεία τους.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο πρώτο μέρος ενός διάσημου μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ διασκευάζεται ως θεαματικότατη φαντασμαγορία υπερβολικής διάρκειας και άσκοπης φλυαρίας, με highlights τις ευρηματικότατες χορογραφίες της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤυποποιημένη αστυνομική περιπέτεια με χιούμορ στα όρια της παρωδίας, στημένη πάνω σε μια εξωφρενικά déjà vu συνθήκη και απανωτά αυτοκινητοκυνηγητά σε εξωτικό φόντο.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΒασανιστικά προχειρογραμμένη κωμωδία για ανήλικους θεατές. Με… πολικό χιούμορ και χωρίς καμία κινηματογραφική αίσθηση, δέχεται τη χαριστική βολή από την ξενερωτική μεταγλώττισή της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΔυναμική αφήγηση, ρεπορταζιακή αμεσότητα και σασπένς. Μοντέρνα και "όπερ έδει δείξαι" κινηματογραφική προσέγγιση ενός πολύπλευρου και ανατριχιαστικά επίκαιρου προβλήματος.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο μαγικό άγγιγμα της Disney έσωσε για ακόμα μια φορά τα προσχήματα μιας τεμπέλικης κινηματογραφικής αγοράς, η οποία σνομπάρει πεισματικά τους "μεγάλους", καλλιτεχνικούς και εμπορικούς, τίτλους.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο magnum opus του Κόπολα είναι μια υπερπαραγωγή με όραμα, σινεφίλ καρδιά και καταιγισμό ιδεών. Αλλά και με μια ασυγκράτητη, μεγαλομανή διάθεση να σχολιάσει διδακτικά τους πάντες και τα πάντα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο τελευταίο μέρος του αρχαίου έπους διασκευάζεται ως σκληρό, "γήινο" δράμα εποχής. Ελαφρώς ασύντακτο και όχι απόλυτα πειστικό, διαθέτει έναν συγκινητικότατο, καθηλωτικά πειστικό Ρέιφ Φάινς.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςKitchen sink σκληρότητα με στοιχεία ονειρικής φαντασίας εμπλουτίζουν μια τυπική ιστορία ενηλικίωσης, η οποία πίσω από τον ωμό ρεαλισμό της κρύβει ανθρωπιά και τρυφερά συναισθήματα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο σασπένς χτίζεται αρχικά υποβλητικά, αν και βασανιστικά αργά, σε ένα ομιλητικό και κλειστού χώρου θρίλερ, το οποίο επαναλαμβάνει το (αμπελο)φιλοσοφικό μοτίβο του προτού παραδοθεί στη φτηνή τρομο-ευκολία.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς