Στρατευμένο χρονικό υπεράσπισης (και φλύαρης, λεπτομερέστατης επεξήγησης) των ιδεών της δημοσιογράφου Ίζαμπελ Γουίλκερσον, γεμάτο επώδυνα διδακτικές ιστορικοπολιτικές διαπιστώσεις.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜια αληθινή ιστορία εξωραΐζεται, χωρίς ένταση ή σασπένς, αλλά με μπόλικο ζωόφιλο συναίσθημα, σαν περιπετειώδες χολιγουντιανό μελόδραμα για όλη την οικογένεια.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΕυρηματική φαντασία που αφήνει αναξιοποίητη μια εμπνευσμένη ιδέα, την οποία δεν μπορεί να υποστηρίξει σεναριακά. Βραβεία κοινού στο τμήμα "Film Forward" του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της Αθήνας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΓεγονότα, αναμνήσεις και εξομολογήσεις ζωντανεύουν μια ιστορία κοινωνικής απελευθέρωσης, η οποία πηγαίνει πολύ μακρύτερα από τον διδακτικό ακτιβισμό.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΣουρεαλιστική σάτιρα(;), η οποία αποδομεί με ξέφρενο, θαρραλέο, όσο και πολυεπίπεδα ανερμάτιστο σαρκασμό τη γραφικά βίαια, νιχιλιστική μυθολογία της επικής φαντασίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΓκοτζίλα και Κινγκ Κονγκ ένωσαν για ακόμα μια φορά τις δυνάμεις τους, αλλά δεν μπόρεσαν να ρίξουν τον πεισματάρη Πο από την εισπρακτική κορυφή ενός μάλλον υποτονικού τετραημέρου.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΗ Ιταλίδα σκηνοθέτιδα της "Χίμαιρας" μιλάει για το σκαμπρόζικο όσο και μελαγχολικό μοντέρνο παραμύθι της, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Καννών.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ κορυφαίος Ιταλός δημιουργός μιλάει για το "Αγόρι του Θεού", την αληθινή ιστορία μιας θρησκευτικής απαγωγής του προηγούμενου αιώνα η οποία καυτηριάζει σαρκαστικά τη βία της (κάθε) εξουσίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜια θηλυκή σωματική οδύσσεια και ένα σκηνοθετημένο με ευθυκρισία, χιούμορ κι αφηγηματική ευστροφία σινε-οδοιπορικό στη σύγχρονη, εν πλήρη συγχύσει ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜια αληθινή ιστορία αναβιώνει ως άνισο οπερατικό δράμα εποχής με στοιχεία θρίλερ και "βλάσφημης" σάτιρας κατά της μισαλλόδοξης κατάχρησης εξουσίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜια νεορεαλιστική Ιταλία αναβιώνει μέσα από ένα μοντέρνο παραμύθι που σχολιάζει φελινικά, λοξά, αλλά και αφελώς αλληγορικά τις έννοιες του ιστορικού χρόνου, των συλλογικών μύθων και του αναπόδραστου πεπρωμένου.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς