Ραχήλ

Η σχέση μιας Εβραίας κι ενός χριστιανού στη Ζάκυνθο του 1891 πυροδοτεί θύελλα αντιδράσεων σε ένα από τα κορυφαία έργα του συγγραφέα για τον αντισημιτισμό και την περιθωριοποίηση του διαφορετικού. Ο φόνος ενός παιδιού δυναμιτίζει το έντονο κλίμα που επικρατεί. Η κατηγορία στηριγμένη στη «συκοφαντία του αίματος», στο διαδεδομένο θρύλο πως οι Εβραίοι κάθε Πάσχα πίνουν αίμα χριστιανικό έρχεται να διαταράξει τη σχέση Χριστιανών και Εβραίων που άλλοτε ήταν αρμονικές, να εξαγριώσει τον λαό και να βάψει με αίμα την λιτανεία της Μεγάλη Παρασκευής. Η ένταση των εξωτερικών γεγονότων προκαλεί την ένταση των δραματικών συμβάντων στο σπίτι της εβραϊκής οικογένειας Τεδέσκου και επιφέρει μεγάλο εύρος αντιδράσεων και μεταπτώσεων στην Εβραία Ραχήλ, που στην εκκίνηση της ιστορίας είναι μια κοπέλα, γοητευτική και καλλιεργημένη, αποφασισμένη να βαφτιστεί χριστιανή και να παντρευτεί τον αγαπημένο της.

Ερμηνεύουν: Μ. Δεστούνης, Ειρ. Παπαδημάτου, Δ. Κανέλλος, Ιωάν. Γκαβάκου. Σκην.: Ν. Κασαπάκης. Κοστ.: Γ. Μετζικώφ. Φωτ.: Μ. Μπράτσης.