Τον γνωρίσαμε ως ηθοποιό, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται αγαπά εξίσου τη σκηνοθεσία. Ο πολυσχιδής Κωνσταντίνος Ασπιώτης, με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης «2013 / Melina M.», μιλά στη Μαρία Κρύου για την ηρωίδα-σύμβολο του έργου και για το ελληνικό θέατρο.
Με πρωτοείδες το 2004 στη σειρά «504 χλμ. βόρεια της Αθήνας» του Αλ.Πανταζούδη και μετά στην«Τραγική ιστορία του Δόκτορος Φάουστους» του Δ. Λιγνάδη το 2005.
Η πρώτη μου δυνατή εμπειρία στο θέατρο ήταν στην Επίδαυρο, μαθητής στη σχολή ακόμη, στον «Ηρακλή» του ΚΘΒΕ το 2002. Δεν πίστευα ότι βρίσκομαι εκεί, ανάμεσα σε ηθοποιούς που θαυμάζω, και ότι ο Διονύσης Φωτόπουλος μου έδινε οδηγίες για το πώς θα βάψω σωστά έναν τοίχο.
Η σκηνοθεσία και η υποκριτική είναι για μένα δύο διαφορετικά πράγματα, μαγικά, στα οποία με ενδιαφέρει να δοκιμάζομαι.
Αυτό που με ώθησε στη δημιουργία του έργου «2013 / Melina M.» ήταν η ανάγκη να πω (ή να διαμαρτυρηθώ ή να εκθέσω) μερικά πράγματα για τη σημερινή κατάσταση του πολιτισμού και του θεάτρου. Η πολιτεία νιώθω ότι «καμώνεται» και δεν δίνει την προσοχή που θα έπρεπε σε αυτόν τον πολύ σοβαρό –ζωτικής σημασίας– τομέα.
Η Μελίνα Μερκούρη, η μακροβιότερη υπουργός Πολιτισμού, έκανε μεγάλο και αξιόλογο έργο. Χρειάζεται και σήμερα κάποιος που να νοιάζεται τόσο και να διεκδικεί με τον τσαμπουκά της. Ούτως ή άλλως, η όλη ύπαρξή της είναι –το λιγότερο– ενδιαφέρουσα.
Η παράστασή μας δεν επιχειρεί μια βιογραφία της. Αφηγείται ιστορίες της ζωής και του έργου της και τις αντιπαραβάλλει στο παρόν.
Είναι πολυτέλεια σήμερα να κάνεις αυτό που θέλεις και να ζεις αξιοπρεπώς. Αλλά πιστεύω πως η νέα γενιά, που προσπαθεί μέσα σε τόση δυσκολία, κρατάει το κεφάλι ψηλά και συνεχίζει.
Η επόμενη δουλειά που ετοιμάζω –με τους γνωστούς συνεργάτες μου και τη Μαρία Κίτσου– είναι το «Αρμαντέιλ» του Γουίλκι Κόλινς. Πρόκειται για ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε δική μας θεατρική διασκευή.
Η παράσταση «2013 / Melina M.» παρουσιάζεται στο Θέατρο Επί Κολωνώ στις 22/10, σε avant premiere για τους αναγνώστες του «α».
