Horizon: Zero Dawn

Επιστροφή σε μέλλον μακρινό, παραγωγή σ' επίπεδο υψηλό

Τους βασικούς μηχανισμούς παιχνιδιού του Horizon είναι αλήθεια πως, με την μία ή την άλλη μορφή, τούς έχουμε συναντήσει και σ' άλλους τίτλους "ανοιχτού περιβάλλοντος" στο παρελθόν, όμως η Guerrilla έχει επιδιώξει να τούς εμπλουτίσει και σε γενικές γραμμές τα έχει καταφέρει. Ο συνδυασμός κίνησης με απόκρυψη (stealth), επιθέσεων από κοντά και μακριά, αναβάθμισης εξοπλισμού, χρήσης παγίδων ή/και του περιβάλλοντος συνθέτει το είδος του gameplay που "προσφέρει επιλογές" και μία σχετική ελευθερία. Αυτό δεν σημαίνει πως λειτουργούν όλοι οι μηχανισμοί το ίδιο ομαλά ή αποτελεσματικά: οι επιθέσεις από κοντά, για παράδειγμα, δεν είναι χρήσιμες παρά μόνο στους αδύναμους αντιπάλους, οπότε πολύ γρήγορα προτιμήσαμε την... στρατηγική του "μακριά κι αγαπημένοι" σε συνδυασμό με την "τρέχα, Aloy, τρέχα" για τις πιο πολλές καταστάσεις. Άλλοι παίκτες ενδεχομένως θα προτιμήσουν κάτι διαφορετικό.


Αν και τίτλος δράσης με στοιχεία εξερεύνησης - και πολλές, μα πολλές μετακινήσεις... - το Horizon ούτε... άλματα κι αναρρίχηση ζητά από τον παίκτη, ούτε τού θέτει γρίφους α λα π.χ. Tomb Raider - όμως με ευκολία μπορεί να πει κανείς πως οι... πλέον δυναμικοί γρίφοι δεν είναι άλλοι από τους αντιπάλους-μηχανές του τίτλου, καθένας από τους οποίους χρειάζεται δική του προσέγγιση και μέθοδο εξολόθρευσης. Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι μάχες είναι οι πλέον απολαυστικές στον τίτλο της Guerrilla: οι αντίστοιχες με τους ανθρώπινους αντιπάλους είναι πολύ λιγότερο, τόσο λόγω.... χαμηλής τεχνητής νοημοσύνης των δεύτερων, όσο κι επαναληπτικότητας. Όταν η παραγωγή αυτή ξεναγεί τον παίκτη στον εξωπραγματικό, άξιο θαυμασμού και δέους κόσμο της, είναι στα καλύτερά της. Όταν υιοθετεί άλλα στοιχεία γιατί πρέπει, εκ των πραγμάτων, να το κάνει - τόσο λόγω σεναρίου όσο και γιατί θα ήταν κουραστικό να... παλεύει κανείς συνεχώς με μηχανικούς T-Rex - "κατεβάζει ταχύτητα", τρόπον τινά.


Για την ομορφιά, ωστόσο, και μόνο αυτού του κόσμου αξίζει ν' αποκτήσει κανείς και να παίξει το Horizon στα PS4/PS4 Pro: είναι, κυριολεκτικά, το πλέον εντυπωσιακό video game για το σύστημα της Sony μέχρι στιγμής και ένα από τα τεχνικώς αρτιότερα ασχέτως φορμά, των τελευταίων ετών. Έχουμε εξηγήσει για ποιούς λόγους στο PS4 Pro η ανάλυσή του είναι υψηλότερη και η απόδοση των χρωμάτων μέσω της τεχνολογίας HDR άκρως εντυπωσιακή - όμως και στο αρχικό PS4 είναι απλώς εκπληκτικό, με οποιαδήποτε μέτρα και σταθμά. Η λεπτομέρεια σε κάθε τί και η κλίμακα του περιβάλλοντος του Horizon είναι εξίσου προσεγμένα, ο φωτισμός είναι αληθοφανής και όλα κινούνται ομαλά (ακόμη και σ' απαιτητικές σκηνές). O συνοδευτικός ήχος, άλλωστε, με την ατμοσφαιρική μουσική και τα πειστικά εφέ, είναι όσο ποιοτικός θα μπορούσε να ζητήσει οποιοσδήποτε. Είναι γεγονός ότι οι φωνές που αποδίδουν τους διαλόγους σε άλλους παίκτες θ' αρέσουν, σε άλλους λιγότερο, δεν μειώνουν όμως την συνολική παρουσίαση και την αξία της δουλειάς που έχει γίνει σε αυτόν τον τομέα.


Όταν όλα έχουν ειπωθεί... δεν είναι απαραίτητο να ειπωθούν πολλά για το Horizon: Zero Dawn, που διατίθεται στην ελληνική αγορά σήμερα. Είναι το είδος της παραγωγής επιπέδου ΑΑΑ για το οποίο αγόρασαν το PS4/PS4 Pro σχεδόν 60 εκατομμύρια άνθρωποι και αρκετός λόγος για να το αποκτήσουν όσοι gamers δεν το έχουν ήδη κάνει: ακριβώς το είδος της ψυχαγωγικής εμπειρίας που αξίζει να απολαύσει κανείς και δεν μπορεί να βρει πουθενά αλλού. Όλα δείχνουν πως η εμπορική επιτυχία που θα σημειώσει η πρώτη αυτή περιπέτεια της Aloy θα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να ακολουθήσει επόμενη: ο αντικειμενικός σκοπός στήριξης αυτής της ολοφάνερα πανάκριβης αυτής παραγωγής από την Sony εξ αρχής, με άλλα λόγια. Ως τέτοια, λοιπόν, μπορεί να προταθεί αδίστακτα ως ο πρώτος αληθινά must τίτλος των οικιακών PlayStation για το 2017 - και... ανυπομονούμε ήδη να επιστρέψουμε σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο κάποια στιγμή μελλοντικά, καθώς η Guerrilla έχει αφήσει το σεναριακό περιθώριο για κάτι τέτοιο. Έως τότε... για κυνήγι Thunderjaw, κανείς;

Βαθμολογία: 9 αστεράκια αθηνόραμα digital - top spot

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ