Ο Δράκος

4,5

Σε μια ταινία-σταθμός για το ελληνικό σινεμά, η αρχαία τραγωδία, μέσω του νεορεαλισμού και του φιλμ νουάρ, εισβάλλει με τον πιο ευφάνταστο, πολιτικό και πρωτότυπο τρόπο στη νεοελληνική πραγματικότητα.

Ο drakos

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, το ελληνικό σινεμά θα καταθέσει τα πρώτα ώριμα δείγματά του, κυρίως χάρη στο ταλέντο δύο πρωτοεμφανιζομένων δημιουργών (και του Γιώργου Τζαβέλλα με την "Κάλπικη Λίρα"). Του Μιχάλη Κακογιάννη ("Κυριακάτικο Ξύπνημα", "Στέλλα") και του Νίκου Κούνδουρου, ο οποίος μετά τη νεορεαλιστική "Μαγική Πόλη" (1954) συνεχίζει να αντιπαραθέτει τα μικροαστικά όνειρα με τη λούμπεν αθηναϊκή καθημερινότητα. Τη σεναριακή σκυτάλη παίρνει από τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο οποίος στο "Δράκο" ακολουθεί τον Θωμά, έναν συνεσταλμένο τραπεζικό υπάλληλο που ετοιμάζεται να περάσει μόνος του την Πρωτοχρονιά. Τρομοκρατημένος, θα διαπιστώσει πως μοιάζει εκπληκτικά μ’ έναν καταζητούμενο εγκληματία και θα βρει καταφύγιο σ’ ένα καμπαρέ. Οι άνθρωποί του θα τον εκλάβουν ως τον διαβόητο "Δράκο" και θα τον θέσουν επικεφαλής της συμμορίας τους.


Η αρχαία τραγωδία, μέσω του νεορεαλισμού και του φιλμ νουάρ, εισβάλλει με τον πιο ευφάνταστο, πολιτικό και πρωτότυπο τρόπο στη νεοελληνική πραγματικότητα. Η τελευταία έχει χάσει πλέον κάθε ηθική αξία και κοινωνική συναρμογή (η συμμορία θέλει να πουλήσει ένα στύλο του Ολυμπίου Διός σε Αμερικανό αρχαιοκάπηλο), αν και κουβαλάει στο κουκούτσι της λαϊκές τελετουργίες (το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο του φινάλε, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι) που διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη ως μυσταγωγία και κώδικα τιμής ενός αόρατου (υπο)κόσμου. Ο Κούνδουρος ντύνει αυτό το πολυδιάστατο δράμα με πρωτοφανή ρεαλιστική ειλικρίνεια και εξπρεσιονιστικά κάδρα, θέτει προφητικά το αντονιονικό, απόλυτα σύγχρονο πολιτισμικό ζήτημα της απώλειας ταυτότητας, ενώ ο Ντίνος Ηλιόπουλος παραδίδει μία από τις κορυφαίες ερμηνείες της ελληνικής φιλμογραφίας.


Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας, αντιμετωπίστηκε "καχύποπτα" από την εγχώρια –δεξιά και αριστερή– κριτική και υπήρξε μεγάλη εμπορική αποτυχία. Οι νεότεροι Έλληνες κριτικοί, όμως, την ανακήρυξαν το 2006 καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών, ενώ πιο πρόσφατα ο Αμερικανός λογοτέχνης Τζόναθαν Φράνζεν έστρεψε ξανά το παγκόσμιο ενδιαφέρον επάνω της, κάνοντάς της εκτενή μνεία στο ευπώλητο, πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του "Ελευθερία".

Α/Μ. Ελλάδα. 1956. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: FILMTRADE

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Δράκος

4,5
  • Δραματική
  • 1956
  • Διάρκεια: 85 '
  • Νίκος Κούνδουρος

Ένας τραπεζικός υπάλληλος ταυτίζεται με έναν καταζητούμενο εγκληματία με τον οποίο μοιάζουν επικίνδυνα. Βρίσκει προσωρινό καταφύγιο σε περιθωριακά νυχτερινά κέντρα, όπου γίνεται το επίκεντρο της προσοχής και αρχηγός μιας μικροσυμμορίας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

"Ξεριζωμένοι" στην Ταινιοθήκη: Το ντοκιμαντέρ της Ελένης Αλεξανδράκη φωτίζει τις τραυματικές εμπειρίες παιδιών ανά το κόσμο

Για την ταινία, που περιγράφει επτά ιστορίες ξεριζωμών, θα μιλήσουν οι καθηγήτριες Gonda Van Steen, Αννα Λυδάκη και η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
30/05/2024

Όλες οι ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου στη σωστή σειρά

Με αφορμή την πρεμιέρα των "Ιστοριών Καλοσύνης" ανατρέχουμε στη φιλμογραφία του κορυφαίου εν ενεργεία Έλληνα σκηνοθέτη.

Ιστορίες Καλοσύνης

Ο Λάνθιμος επιστρέφει στον παλιό, απόλυτα weird εαυτό του. Εσωστρεφής και ψυχρά αποστασιοποιημένος, καταφέρνει να περιγράψει ίσως λίγο φλύαρα, αλλά ευρηματικά κι απολαυστικά μια ανησυχητικά παράλογη πραγματικότητα.

Furiosa: A Mad Max Saga

Απολύτως ικανοποιητικό σε επίπεδο ανελέητης δράσης και ακαταμάχητου dieselpunk θεμάτος, λιγότερο χορταστικό όμως ως αφήγηση, το πρίκουελ αποτελεί μια διογκωμένη αν και τίμια προσθήκη σε ένα franchise που παραμένει αξιόπιστο.

Ζωικό Βασίλειο

Βραβευμένη με πέντε Σεζάρ αλληγορία φαντασίας, η οποία ξεκινάει σαν μαύρη κωμωδία και εξελίσσεται σε δραματικό θρίλερ. Κερδίζει το στοίχημα του ρεαλισμού, δυσκολεύεται όμως να χειριστεί ευρηματικά την κορύφωσή της.

Τα Ταρώ του Θανάτου

Εντελώς μπανάλ τρομο-συνταγή, η οποία με την πιο χαλαρή σεναριακή αφορμή βάζει μπροστά μια σειρά σαδιστικών φόνων τινέιτζερ.

Η Κόρη του Μπαμπά

Κωμωδία και δράμα διασταυρώνονται σε μια παιχνιδιάρικη, αλλά υπερβολικά γαλλική (εξυπνακίστικα φλύαρη) ιστορία πολλαπλών ενηλικιώσεων.