Demeter: Η Αφύπνιση του Κακού

1,5

Η πειστική gore αισθητική και ο ανατριχιαστικός α λα «Νοσφεράτου» αέρας είναι τα μόνα αξιομνημόνευτα στοιχεία ενός horror που χαντακώνεται από την αδικαιολόγητη σκηνοθετική αφέλειά του.

Demeter κριτική

Ο ανατριχιαστικός "Δράκουλας" του Μπραμ Στόκερ μπορεί να έχει μεταφερθεί πολλάκις στη μεγάλη οθόνη, ωστόσο σπανίως έχει εμπνεύσει διασκευές που να βασίζονται μονάχα σε ένα μέρος του. Αυτό τολμά να κάνει ο Νορβηγός Αντρέ Έβρενταλ, μέγας λάτρης του horror ("Τρομακτικές Ιστορίες στο Σκοτάδι", "Troll Hunter"), ο οποίος "ζωντανεύει" τις σελίδες του κεφαλαίου "Ημερολόγιο του Καπετάνιου". Η δράση τοποθετείται στη ρωσική σκούνα "Ντιμίτερ", η οποία έχει ναυλωθεί για να μεταφέρει ιδιωτικό φορτίο με απροσδιόριστο περιεχόμενο από τα Καρπάθια Όρη έως το Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όμως το πλήρωμα αρχίζει να βιώνει μια σειρά από τρομακτικά φαινόμενα που μετατρέπουν τις νύχτες τους σε εφιάλτη, οδηγώντας το μέλλον τους σε αμφιβολία.

Ο Έρβενταλ είχε στα χέρια του ένα άψογο υλικό ώστε να φτιάξει μια αληθινά τρομακτική, κλειστοφοβική περιπέτεια τρόμου, αλλά σκοντάφτει στην αδικαιολόγητη σκηνοθετική αφέλειά του. Αφενός, ενώ προδίδει το αποτελειωτικό φινάλε της ιστορίας από την αρχή, στη συνέχεια αφιερώνει χρόνο στη σκιαγράφηση (μονοδιάστατων) χαρακτήρων με προδεδικασμένη κατάληξη, σε μια ανεπιτυχή απόπειρα να σμιλέψει το μυστήριο και το σασπένς γύρω από όσα πρόκειται να συμβούν εν πλω. Αφετέρου, χάνεται η όποια κινηματογραφική λογική όταν πια βρισκόμαστε στη θάλασσα. Το επιβλητικό "Ντιμίτερ" μοιάζει ταυτόχρονα μικροσκοπικό και αχανές, μέγεθος που αλλάζει κατά το δοκούν ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε σκηνής. Τη μια στιγμή οι χαρακτήρες χρειάζονται ένα ολόκληρο βράδυ για να ανέβουν στο κατάστρωμα, την άλλη μόλις λίγα λεπτά, την ώρα που πάντα υποτίθεται πως απειλείται η ζωή τους. Ίσως για αυτό να φταίει πως ούτε οι ίδιοι μοιάζει να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν κάτι φορές…

Στα λιγοστά θετικά του "Demeter", η οικειοποίηση της gore αισθητικής χάρη σε ένα πειστικά φρικαλέο τέρας, το οποίο τιμά τη horror καταγωγή της ιστορίας, προσδίδοντας μάλιστα έναν ταιριαστό αέρα "Νοσφεράτου" στην παραγωγή. Η ταινία ωστόσο, παρά τις πολλές φιλοδοξίες της, παραμένει ένα καλοστημένο πλην χαμένο στοίχημα.

ΗΠΑ. Διάρκεια: 118΄. Διανομή: THE FILM GROUP.

Περισσότερες πληροφορίες

Demeter: Η Αφύπνιση του Κακού

The Last Voyage of the Demeter
1,5
  • Τρόμου
  • 2023
  • Διάρκεια: 118 '
  • Αντρέ Έβρενταλ

Τον 19ο αιώνα η ρωσική σκούνα «Ντιμίτερ» ναυλώνεται για τη μεταφορά από τα Καρπάθια Όρη στο Λονδίνο ιδιωτικού φορτίου με απροσδιόριστο περιεχόμενο. Εν πλω όμως το πλήρωμα διαπιστώνει πως στα αμπάρια του πλοίου κρύβεται κάτι τρομακτικό.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

"Ξεριζωμένοι" στην Ταινιοθήκη: Το ντοκιμαντέρ της Ελένης Αλεξανδράκη φωτίζει τις τραυματικές εμπειρίες παιδιών ανά το κόσμο

Για την ταινία, που περιγράφει επτά ιστορίες ξεριζωμών, θα μιλήσουν οι καθηγήτριες Gonda Van Steen, Αννα Λυδάκη και η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
30/05/2024

Όλες οι ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου στη σωστή σειρά

Με αφορμή την πρεμιέρα των "Ιστοριών Καλοσύνης" ανατρέχουμε στη φιλμογραφία του κορυφαίου εν ενεργεία Έλληνα σκηνοθέτη.

Ιστορίες Καλοσύνης

Ο Λάνθιμος επιστρέφει στον παλιό, απόλυτα weird εαυτό του. Εσωστρεφής και ψυχρά αποστασιοποιημένος, καταφέρνει να περιγράψει ίσως λίγο φλύαρα, αλλά ευρηματικά κι απολαυστικά μια ανησυχητικά παράλογη πραγματικότητα.

Furiosa: A Mad Max Saga

Απολύτως ικανοποιητικό σε επίπεδο ανελέητης δράσης και ακαταμάχητου dieselpunk θεμάτος, λιγότερο χορταστικό όμως ως αφήγηση, το πρίκουελ αποτελεί μια διογκωμένη αν και τίμια προσθήκη σε ένα franchise που παραμένει αξιόπιστο.

Ζωικό Βασίλειο

Βραβευμένη με πέντε Σεζάρ αλληγορία φαντασίας, η οποία ξεκινάει σαν μαύρη κωμωδία και εξελίσσεται σε δραματικό θρίλερ. Κερδίζει το στοίχημα του ρεαλισμού, δυσκολεύεται όμως να χειριστεί ευρηματικά την κορύφωσή της.

Τα Ταρώ του Θανάτου

Εντελώς μπανάλ τρομο-συνταγή, η οποία με την πιο χαλαρή σεναριακή αφορμή βάζει μπροστά μια σειρά σαδιστικών φόνων τινέιτζερ.

Η Κόρη του Μπαμπά

Κωμωδία και δράμα διασταυρώνονται σε μια παιχνιδιάρικη, αλλά υπερβολικά γαλλική (εξυπνακίστικα φλύαρη) ιστορία πολλαπλών ενηλικιώσεων.