Αγελάδα

3,5

Ωμά, αντιρομαντικά, κι όμως αφοπλιστικά συγκινητικά, η βραβευμένη με Όσκαρ Άντρεα Άρνολντ («Red Road», «Fish Tank», «Ανεμοδαρμένα Ύψη») μας βάζει στη θέση του πιο… αντικινηματογραφικού ήρωα και απέναντι στις αλήθειες του ανθρώπου της βιομηχανικής εποχής.

Agelada

Ογκώδεις, βραδυκίνητες και ανέκφραστες, οι αγελάδες είναι μεν από τους παλιότερους φίλους του ανθρώπου, παραμένουν όμως εντελώς ακατάλληλες για κινηματογραφική καριέρα. Εκτός από κομπάρσοι στα γουέστερν, δεν προσφέρονται για κάτι δραματικότερο ή κωμικότερο, ακόμα και σε ταινίες κινουμένων σχεδίων. Αλλά η Άντρεα Άρνολντ έχει διαφορετική γνώμη. Η βραβευμένη με Όσκαρ (για τη μικρού μήκους "Wasp") Βρετανή σκηνοθέτρια ("Red Road", "Fish Tank") επιστρέφει πίσω από την κινηματογραφική κάμερα πέντε χρόνια μετά το απρόβλητο στη χώρα μας "American Honey" για να περιγράψει την καθημερινότητα μιας γαλακτοπαραγωγού αγελάδας, της Λούμα, την οποία συναντάμε σε μια βιομηχανική μονάδα της νοτιοανατολικής Αγγλίας έτοιμη να γεννήσει ένα ακόμα μοσχαράκι.
Στη λογική του ντοκιμαντέρ παρατήρησης, όπου η αφιλτράριστη πραγματικότητα κρατάει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, η Άρνολντ προσπαθεί να υιοθετήσει το βλέμμα της αγελάδας απέναντι σε μια καθημερινότητα που σε μας μοιάζει ανιαρή και αδιάφορη. Κι όμως, από τις πρώτες κιόλας σκηνές, όπου το νεογέννητο απομακρύνεται από τη μητέρα του κι εκείνη το γυρεύει, η ταινία της μας αποκαλύπτει χωρίς διδακτικούς μελοδραματισμούς, αλλά πολύ πειστικά, την οργανωμένη διαδικασία εκμετάλλευσης ενός πολύτιμου φυσικού πόρου, της πολυποίκιλης πανίδας, από τον άνθρωπο της βιομηχανικής εποχής. Με ποιο τίμημα άραγε;


Όπως και το πρόσφατο "Gunda" του Βίκτορ Κοσακόφσκι, η "Αγελάδα" δεν θέλει να μας περάσει απλώς μια πληροφορία, μα να μας κάνει να καταλάβουμε. Με ρεαλιστικές, αντιρομαντικές εικόνες, με τη σκληρότητα της φύσης να στέκεται ως απαραίτητο συμπλήρωμα της καρτποσταλικής ομορφιάς της, με την επιμονή σε μια "άκακη" ρουτίνα που πλάνο πλάνο γίνεται όλο και εφιαλτικότερη και με την ωμή υπενθύμιση πως οι πιο αποτρόπαιες πράξεις συνοδεύονται συχνά από τις αγαθότερες προθέσεις. Πού χωράει η οικολογική… λογική σ’ όλη αυτήν τη διαδικασία;
Η Άντρεα Άρνολντ έχει περισσότερα ερωτήματα παρά έτοιμες απαντήσεις. Ακολουθώντας έναν απρόβλεπτο κινηματογραφικό ήρωα, αναμετριέται με την απροσπέλαστη, "αντικινηματογραφική" αλήθεια του, δοκιμάζει τα σκηνοθετικά όρια του σινεμά βεριτέ και αφήνει στον –ανήσυχο σινεφίλ– θεατή την εξαγωγή των όποιων συμπερασμάτων.

Μ. Βρετανία. 2021. Διάρκεια: 94΄. Διανομή: CINOBO

Περισσότερες πληροφορίες

Αγελάδα

Cow
3,5
  • Ντοκιμαντέρ
  • 2021
  • Διάρκεια: 94 '
  • Άντρεα Άρνολντ

Η καθημερινότητα της Λούμα, μιας γαλακτοπαραγωγού αγελάδας, η οποία είναι έτοιμη να γεννήσει ένα ακόμα μοσχαράκι σε μια βιομηχανική μονάδα της νοτιοανατολικής Αγγλίας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

"Ξεριζωμένοι" στην Ταινιοθήκη: Το ντοκιμαντέρ της Ελένης Αλεξανδράκη φωτίζει τις τραυματικές εμπειρίες παιδιών ανά το κόσμο

Για την ταινία, που περιγράφει επτά ιστορίες ξεριζωμών, θα μιλήσουν οι καθηγήτριες Gonda Van Steen, Αννα Λυδάκη και η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
30/05/2024

Όλες οι ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου στη σωστή σειρά

Με αφορμή την πρεμιέρα των "Ιστοριών Καλοσύνης" ανατρέχουμε στη φιλμογραφία του κορυφαίου εν ενεργεία Έλληνα σκηνοθέτη.

Ιστορίες Καλοσύνης

Ο Λάνθιμος επιστρέφει στον παλιό, απόλυτα weird εαυτό του. Εσωστρεφής και ψυχρά αποστασιοποιημένος, καταφέρνει να περιγράψει ίσως λίγο φλύαρα, αλλά ευρηματικά κι απολαυστικά μια ανησυχητικά παράλογη πραγματικότητα.

Furiosa: A Mad Max Saga

Απολύτως ικανοποιητικό σε επίπεδο ανελέητης δράσης και ακαταμάχητου dieselpunk θεμάτος, λιγότερο χορταστικό όμως ως αφήγηση, το πρίκουελ αποτελεί μια διογκωμένη αν και τίμια προσθήκη σε ένα franchise που παραμένει αξιόπιστο.

Ζωικό Βασίλειο

Βραβευμένη με πέντε Σεζάρ αλληγορία φαντασίας, η οποία ξεκινάει σαν μαύρη κωμωδία και εξελίσσεται σε δραματικό θρίλερ. Κερδίζει το στοίχημα του ρεαλισμού, δυσκολεύεται όμως να χειριστεί ευρηματικά την κορύφωσή της.

Τα Ταρώ του Θανάτου

Εντελώς μπανάλ τρομο-συνταγή, η οποία με την πιο χαλαρή σεναριακή αφορμή βάζει μπροστά μια σειρά σαδιστικών φόνων τινέιτζερ.

Η Κόρη του Μπαμπά

Κωμωδία και δράμα διασταυρώνονται σε μια παιχνιδιάρικη, αλλά υπερβολικά γαλλική (εξυπνακίστικα φλύαρη) ιστορία πολλαπλών ενηλικιώσεων.