"Η ράβδος": Το συγκλονιστικό ψυχολογικό δράμα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο

Σε μια καθηλωτική παράσταση με συγκλονιστικές ερμηνείες από τους Άρη Λεμπεσόπουλο, Τατιάνα Παπαμόσχου και Αλεξάνδρα Αϊδίνη παίζεται στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής, "Η ράβδος" του Μαρκ Ρέιβενχιλ.

Ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας κάνει το θαύμα του αποδεικνύοντας με πολύ περίτεχνο τρόπο πως όλα στη ζωή και… στο θέατρο βασίζονται σε μια λεπτή ισορροπία! Με οδηγό την κοφτερή γλώσσα του Μαρκ Ρέιβενχιλ του επιδραστικότερου εκπροσώπου του «in-yer-face theatre» Μαρκ Ρέιβενχιλ, όπως αυτή εκφράζεται στη “Ράβδο”, και με ένα εξαιρετικό ερμηνευτικό τρίο που αποτελείται από τους  Άρη Λεμπεσόπουλο, Τατιάνα Παπαμόσχου και Αλεξάνδρα Αϊδίνη, μας βάζει στον πυρήνα του πολυεπίπεδου έργου που θίγει καίρια θέματα, τα οποία προκύπτουν δεξιοτεχνικά κρατώντας το ενδιαφέρον αμείωτο.

Η βία, ο αυταρχισμός και οι σχέσεις εξουσίας βρίσκονται στο επίκεντρο του βρετανικού έργου, όπου βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Έντουαρντ, ένας αφοσιωμένος καθηγητής της μέσης εκπαίδευσης, μετά από σαράντα πέντε χρόνια διδασκαλίας, βγαίνει στη σύνταξη. Περιμένει με ανυπομονησία την αποχαιρετιστήρια γιορτή που οργανώνεται από το σχολείο για να τιμήσουν το πρόσωπό του και την πολυετή του προσφορά. Όμως τις τελευταίες έξι μέρες, ο Έντουαρντ και η σύζυγός του, η Μορίν, βρίσκονται σε πολιορκία και δεν μπορούν να βγουν απ’ το σπίτι τους. Ένα πλήθος εξαγριωμένων μαθητών έχει συγκεντρωθεί απ’ έξω, φωνάζοντας και βρίζοντας, φτύνοντας και πετώντας αντικείμενα. Ένα τούβλο έχει σπάσει το παράθυρο. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και ενώ ταυτόχρονα το σχολείο του Έντουαρντ περνά από αξιολόγηση, τους επισκέπτεται η αποξενωμένη κόρη τους. Η Άννα εμφανίζεται αναπάντεχα μετά από χρόνια, έχοντας τα δικά της ερωτήματα.

Κανένας από τους τρεις χαρακτήρας δεν είναι καλός ή κακός. Υπάρχει μια πολυπλοκότητα που δεν ερμηνεύεται επιφανειακά από τους πρωταγωνιστές τον  Άρη Λεμπεσόπουλο, την Τατιάνα Παπαμόσχου και την Αλεξάνδρα Αϊδίνη. Μέσα από έντονο διάλογο και δυνατές ερμηνείες, η παράσταση αναδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στο παλιό και το νέο, τη σύγκρουση ηθικών αξιών και την ανάγκη της κοινωνίας να επανεξετάσει τις πρακτικές της. Μας καλεί να δούμε το « χάος» γύρω μας, τον «τρόμο» που γεννιέται μέσα μας, μας καλεί να αναρωτηθούμε για την κατάχρηση εξουσίας, τον εκφοβισμό (bullying), το ρόλος της μνήμης σε σχέση με την λεγόμενη κουλτούρα της ακύρωσης (cancel culture). 

Η σκηνοθεσία από τον Γιώργο Σκεύα, ο οποίος υπογράφει επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και καταφέρνει να γεννά προβληματισμό για τις πολλές αποχρώσεις των ανθρώπινων χαρακτήρων. Η μουσική και το sound design του Σήμη Τσιλαλή, καθώς και οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου, ενισχύουν την ατμόσφαιρα της παράστασης, προσφέροντας την κατάλληλη συναισθηματική ένταση και ενσωματώνοντας την έννοια της «ενδοσκόπησης» που επιδιώκει το έργο.

Δείτε το τρέιλερ της παράστασης