Ένας θίασος πολλών αστέρων πρωταγωνιστεί στην απόλυτη καλοκαιρινή παράσταση που υπογράφει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός. Η μακρά ιστορία της επιθεώρησης συναντά την σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα σε μια φαντασμαγορική παράσταση με πολύ σχολιασμό, ανατροπές, εκπλήξεις, χορό και τραγούδι.
Η νέα φαντασμαγορική επιθεώρηση του καλοκαιριού παίζεται και φέτος το καλοκαίρι στο Θέατρο Άλσος με την υπογραφή του πολύπειρου στην επιθεώρηση ηθοποιού και σκηνοθέτη Σταμάτη Φασουλή, που επιστρέφει στο είδος που τον ανέδειξε. Με τίτλο «Τότε, τώρα, πάντα», η απόλυτη καλοκαιρινή παράσταση που είναι «εναντίον όλων και υπέρ των πάντων» συνδυάζει το έντονο πολιτικό σχόλιο, τη σάτιρα, πολύ τραγούδι, εκπλήξεις και χορό με έναν πολυμελή θίασο, μπαλέτο είκοσι χορευτών και δεκαμελή ορχήστρα.
Δέκα πρωταγωνιστές μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή ο οποίος συνυπογράφει τα κείμενα μαζί με τους Θοδωρή Αθερίδη, Μανίνα Ζουμπουλάκη, Βαγγέλη Νάση, Πέπη Ραγκούση, ανεβαίνουν στη σκηνή του Θεάτρου Άλσους: Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Λευτέρης Ελευθερίου, Ελένη Καστάνη, Κώστας Κόκλας, Αντώνης Λουδάρος, Δήμητρα Ματσούκα, Ματίνα Νικολάου, Ντορέττα Παπαδημητρίου και σε guest εμφάνιση οι Μίρκα Παπακωνσταντίνου και Γιώργος Κωνσταντίνου (σε δικό του κείμενο), δύο άνθρωποι που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στην επιθεώρηση.
Περισσότερα από 150 κοστούμια, εντυπωσιακές βιντεοπροβολές και σκηνικά ντύνουν την επιθεώρηση όπου πρωτοστατεί το τραγούδι με ένα μεγάλο αφιέρωμα που θα μετρήσει πενήντα χρόνια Μεταπολίτευσης - “κατά το οποίο αλλάζουμε κοστούμια ανάλογα με τις εποχές μέσα σε περίπου 20 λεπτά, αστραπιαία, σαν ταινία σε γρήγορη κίνηση”, όπως λέει ο Σταμάτης Φασουλής. Ο σχολιασμός της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επικαιρότητας πλέκεται στην παράσταση με δύο εμβληματικά νούμερα και κείμενα από την πορεία του καταξιωμένου σκηνοθέτη και ηθοποιού στην επιθεώρηση. Κατά κύριο λόγο, βέβαια, η θεματολογία καταπιάνεται με καυτά ζητήματα που μας απασχολούν όλους: η τεχνητή νοημοσύνη, όλα όσα ή μάλλον όσοι μας βασανίζουν ή μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει στον κόσμο, όπως οι συνωμοσιολόγοι, οι τράπερ, η γλώσσα των νέων παιδιών που οι γονείς δεν την καταλαβαίνουν καθόλου, το bullying, το πολιτικά ορθό και η woke κουλτούρα, τα πρόσωπα της σόου μπιζ, η κοινωνική μας ζωή, τα βάσανα του κόσμου, η χαμένη επικοινωνία μας και πολλά ακόμη. Ξεχωριστή μνεία γίνεται και στην τηλεόραση με ένα μεγάλο δυνατό νούμερο αφιερωμένο στους παλιούς ήρωες της tv που σημάδεψαν τις ζωές μας, προσφέροντας γέλιο και συγκίνηση!
Τη μουσική γράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης και τις διασκευές στίχων υπογράφει ο Γιώργος Παυριανός, ενώ την καλλιτεχνική διεύθυνση και τις χορογραφίες υπογράφει ο Φωκάς Ευαγγελινός. Τα σκηνικά επιμελείται ο Μανόλης Παντελιδάκης, το video art o Παντελής Μάκκας, τα κοστούμια η Ντένη Βαχλιώτη και ο Κώστας Ζήσης και τον σχεδιασμό φωτισμού ο Περικλής Μαθιέλλης.
Συμμετέχουν επίσης οι: Τραϊάνα Ανανία, Άννα Μάγκου, Μιχάλης Παπαδημητρίου, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Φαίη Φραγκαλιώτη. Την δεκαμελή ορχήστρα διευθύνει ο μαέστρος Δημήτρης Κίκλης και οι ενορχηστρώσεις είναι του Δημήτρη Ανδρεάδη.
TIPS
*Ποιος παίζει τι: Η Δήμητρα Ματσούκα κάνει την Barbie, που της πάει πάρα πολύ γιατί έχει τη φοβερή ικανότητα να αυτοσατιρίζεται, ο Κώστας Κόκλας τον συνωμοσιολόγο, ο Λευτέρης Ελευθερίου κάνει μοναδικά έναν τράπερ, ο Αντώνης Λουδάρος έναν από όλους αυτούς τους Κυρ Παντελήδες που έγιναν τα μισητά πρόσωπα της περιόδου 2015-20 και η Ντορέττα Παπαδημητρίου μια influencer. Η Ελένη Καστάνη υποδύεται ένα θύμα της τηλεοπτικής πρωινής και μεσημεριανής ζώνης και ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος έναν τύπο που ζει με όλη αυτή την ιδεολογία του “αξίζω” και της αυτοβελτίωσης.
*Ο Σταμάτης Φασουλής υπήρξε ένα από τα βασικά μέλη του Ελεύθερου Θεάτρου κι έπειτα της Ελεύθερης Σκηνής μαζί με τους Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Μίμη Χρυσομάλλη, Μίνα Αδαμάκη, που έδωσαν νέα πνοή ήδη από το 1973 στο σπονδυλωτό, ανάλαφρο, καυστικό είδος της επιθεώρησης.
*Σύμφωνα με τον Σταμάτη Φασουλή «η επιθεώρηση είναι ένα ελληνικό λαϊκό είδος το οποίο δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Γεννήθηκε μαζί με το κωμειδύλλιο περί το 1894. Η επιθεώρηση έλαμπε σε στιγμές μεγάλου ενθουσιασμού ή σε μεγάλες ιστορικές στιγμές. Για παράδειγμα το 1922. Έκανε πολύ καιρό να ξανανιώσει μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Αντιθέτως όταν έγινε ο πόλεμος το 1940, όλα τα θέατρα παρατήσανε ό,τι παίζανε και παίξανε επιθεώρηση. Αυτό νομίζω λέει πολλά. Από την Κοτοπούλη, μέχρι τον Μουσούρη και τον Βεάκη. Με το που κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και ήδη από το 1938-39 είχε αρχίσει να ανεβαίνει η επιθεώρηση. Το 1940 δεν υπήρχε θέατρο στην Ελλάδα, υπήρχε επιθεώρηση. Το ίδιο έγινε και στους Βαλκανικούς Πολέμους με τα πολεμικά “Παναθήναια”. Όποτε η Ελλάδα είχε ανάγκη από λαϊκή στήριξη, η επιθεώρηση ήταν πρωταγωνίστρια και μεγάλη βεντέτα».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Άλσος
Ευελπίδων 4, Πεδίον Άρεως
2108227471, 2108831487
