Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος κατεβαίνει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου το διήμερο 19-20 Ιουλίου με έναν δυναμικό θίασο γεμάτο εκπλήξεις σε μια μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή που ανεβάζει τα ντεσιμπέλ στα ύψη, μιλώντας για την ουτοπία της δίκαιης κατανομής του πλούτου.
Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί φέτος στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου την παραγωγή που θα ταξιδέψει για λογαριασμό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στην Επίδαυρο. Ο λόγος για τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 19 και 20 Ιουλίου (με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους), σε μετάφραση, ελεύθερη απόδοση αλλά και με ευδιάκριτη αισθητική υπογραφή. Πρωταγωνιστεί ένας εξαιρετικός θίασος ηθοποιών από τον οποίο δεν λείπουν οι εκπλήξεις και οι μουσικοί guests. Στον κεντρικό ρόλο του έντιμου και φτωχού Χρεμύλου θα δούμε τον Μάνο Βακούση, που πρόσφατα διακρίθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου «Κάρολος Κουν», μαζί με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στην πρώτη της εμφάνιση στην Επίδαυρο, τους Χατζηφραγκέτα, τη Nalyssa Green, τον ράπερ Τελευταίο Καλεσμένο, τον μουσικό Βάϊο Πράπα και την Ιστορικό και Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου, κ.ά.
Στην τελευταία σωζόμενη αριστοφανική κωμωδία που παρουσιάστηκε το 388 π.Χ. σε μια εποχή που η Αθηναϊκή δημοκρατία και οικονομία είχε πληγεί ανεπανόρθωτα μετά την ήττα του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Χρεμύλος ανησυχεί για το μέλλον του γιου του σε μια εποχή πτώσης των κοινωνικών και ηθικών αξιών. Ποιον δρόμο θα πρέπει να επιλέξει στη ζωή του: τον τίμιο, που θα τον αναγκάσει να ζει στη φτώχεια και στην ανέχεια ή τον δρόμο της ατιμίας και της διαφθοράς, που θα τον βοηθήσει να ζήσει άνετα τη ζωή του; Η συνάντηση με τον Πλούτο, που κυκλοφορεί τυφλός και τιμωρημένος από τον Δία, θα τον βοηθήσει να λύσει το πρακτικό του πρόβλημα. Τι θα γίνει όμως με το ηθικό; Μπορεί να συμβαδίσει ο πλούτος με την αρετή; Σε αυτή την αναμέτρηση με την ουτοπία της δίκαιης κατανομής του πλούτου, όπως αποτυπώνεται στο πρόσωπο του Χρεμύλου, το alter ego του σατιρικού ποιητή, ο καθένας οφείλει να πάρει τη δική του θέση, παίρνοντας αφορμή από την οξυδερκή κοινωνική κριτική του Αριστοφάνη.
Όσον αφορά το μουσικό κομμάτι, ο Βάιος Πράπας, ο οποίος βρίσκεται και επί σκηνής συνοδεύοντας τους ηθοποιούς, υπογράφει τη μουσική σύνθεση της παράστασης. Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο, σε πολλά σημεία υπογραμμίζει και χρωματίζει με πολύ ωραίο τρόπο ό,τι συμβαίνει επί σκηνής. Η παράσταση ξεκινάει με την εμφάνιση του ράπερ Τελευταίος Καλεσμένος, ο οποίος σχολιάζει όσα συμβαίνουν καταγγέλλοντας το κοινωνικό σύστημα με δικούς του στίχους. Στη σκηνή θα δούμε επίσης το μουσικό ντουέτο Χατζηφραγκέτα, που έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική μουσική σκηνή, με τα τραγούδια «Εντάξει Κική» και «Ταξικό». Τέλος, συμμετέχει η πολυσχιδής καλλιτέχνιδα και ερμηνεύτρια Nalyssa Green με μια δική της διασκευή πάνω στο θρυλικό τραγούδι του Αττίκ, «Χρήμα».
Τα σκηνικά υπογράφει ο Μανόλης Παντελιδάκης, τα κοστούμια η Ηλένια Δουλαδίρη, τη μουσική ο Βάιος Πράπας, τους πρωτότυπους στίχους ο Τελευταίος Καλεσμένος, τις χορογραφίες η Στεφανία Σωτηροπούλου, τους φωτισμούς η Στέλλα Κάλτσου.
Συμπρωταγωνιστούν: Μαίρη Ανδρέου (Αερόπη), Δημήτρης Διακοσάββας (Κλεώνυμος), Άννα Ευθυμίου (Πενία 3), Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Πλούτος), Αναστασία Κελέση (Παρέα του Καρίωνα), Φαίη Κοκκινοπούλου (Αρχιδάμια), Ελένη Μισχοπούλου (Λυσιμάχη), Δημήτρης Μορφακίδης (Ελπίνωρ), Φαμπρίτσιο Μούτσο (Παρέα του Καρίωνα), Χριστίνα Μπακαστάθη (Παρέα του Καρίωνα), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Πενία 2), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Πενία 4), Αλεξάνδρα Παλαιολόγου (Ελπινίκη), Πολυξένη Σπυροπούλου (Πενία 1), Γιάννης Σύριος (Καρίων), Φωτεινή Τιμοθέου (Λευκοθέα), Γιάννης Τομάζος (Παρέα του Καρίωνα), Χρήστος Τσάβος (Παρέα του Καρίωνα) Γιάννης Τσεμπερλίδης (Αρτεμίδωρος), Θάνος Φερετζέλης (Φιλοποίμην), Γιάννης Χαρίσης (Θρασύμαχος/ Αρχιερέας).
Προπώληση εισιτηρίων: more.com, aefestival.gr, εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών - Πλατεία Συντάγματος (This is Athens info point Δήμου Αθηναίων).
*Οι θεατές που θέλουν να παρακολουθήσουν την παράσταση «Πλούτος» του Αριστοφάνη που θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 19 & 20 Ιουλίου, μπορούν να εξασφαλίσουν τη μεταφορά τους προς και από την Επίδαυρο με την αγορά εισιτηρίου από το more.com (μέχρι τις 2 μ.μ. την ημέρα της παράστασης).
Τα λεωφορεία θα αναχωρούν τις ημέρες των παραστάσεων στις 5 μ.μ. από το Μετρό του Ελαιώνα. H επιστροφή θα γίνεται 30′ λεπτά μετά το τέλος της κάθε παράστασης. Τα λεωφορεία επιστρέφουν στην Αθήνα και σταματούν στο Μετρό Συντάγματος και Ελαιώνα.
Φωτογραφίες: Mike Rafail (That Long Black Cloud)©
TIPS
*Στη διασκευή του Γιάννη Κακλέα εμφανίζονται τέσσερις Πενίες (Άννα Ευθυμίου, Πολυξένη Σπυροπούλου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου). Στο τέλος, έχουμε, επίσης, την παρέμβαση της ιστορικού, καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρίας Ευθυμίου. Βάσει της ιδιότητάς της κάνει μια σύντομη αλλά καίρια ανάλυση για το πώς προέκυψε η ανάγκη για τη δημιουργία χρημάτων. Η παρέμβαση αυτή επέχει το ρόλο της Παράβασης στην παράσταση.
*Σε συνέντευξή του στο “α” ο Αλέξανδρος Ζουριδάκης που υποδύεται τον θεό Πλούτο επισημαίνει: “Ο Αριστοφάνης είναι ένας ουτοπιστής συγγραφέας. Μαζί με την ελπίδα που δίνει μάς επισημαίνει κιόλας ότι πρέπει να έχουμε κι εμείς μία πιο ξεκάθαρη συνείδηση με το τι θα κάνουμε με τα χρήματα, αν τελικά τα αποκτήσουμε. Ο πλούτος δεν είναι η λύση και δεν είναι αυτοσκοπός. Κι αν κάποιος έχει μία άνεση καλό είναι να βλέπει και δίπλα του. Είναι ένα ελπιδοφόρο έργο και μία ελπιδοφόρα παράσταση αλλά θέλει και μία επαγρύπνηση από εμάς τους ίδιους. Ο θεός Πλούτος δεν βασίζεται σε κάποια ηθική πυξίδα για να μοιράσει τον πλούτο. Δεν έχει συνείδηση της αλλαγής που μπορεί να επιφέρει στη ζωή κάποιου. Στο δικό μου το μυαλό θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να έχει τη δυνατότητα να ζει μια ζωή πέραν του αξιοπρεπούς. Όπως αποδεικνύεται, βέβαια, η έλευση του πλούτου αποτελεί και μια δοκιμασία για τους ανθρώπους. Είναι φοβερό ότι ενώ ο Πλούτος είναι ένας τυφλός θεός, στην ουσία δημιουργεί μια άλλου είδους «τυφλότητα» στους ανθρώπους οι οποίοι απολαμβάνουν τα οφέλη του”.
*Ο Γιάννης Κακλέας σημειώνει για το έργο: “Η έλλειψη πόρων, κοινωνικής δικαιοσύνης όπως κι ο φόβος μιας οδυνηρής φτωχοποίησης τρομάζει τον Χρεμύλο, αυτόν τον ρομαντικό ουτοπιστή, ιδιαίτερα σε σχέση με το μέλλον του παιδιού του. Η προσφορά του θεού Απόλλωνα στο βάθος αποδεικνύεται μια δοκιμασία που αποκαλύπτει την ένδεια των αξιών, την έλλειψη της κοινωνικής συνοχής και της έννοιας της αλληλεγγύης, στοιχεία αυτογνωσίας και κοινωνικής συνείδησης που χωρίς αυτά δεν μπορείς να έχεις λογική διαχείριση του πλούτου με στόχο το κοινό καλό της Πόλης και απλώς οδηγείσαι στην απληστία, στον ατομικό πλουτισμό, στην ανόητη συσσώρευση υλικών αγαθών, στην αχρείαστη υπερκατανάλωση και στην κακόγουστη επίδειξη χλιδής. Ο ποιητής μας με τον δικό του μοναδικά σατιρικό τρόπο μας δείχνει ένα δρόμο διαχείρισης των υλικών αγαθών, πάντα όμως με γνώμονα το συμφέρον της Πόλης. Μιας Πόλης με δίκαιους, έντιμους και ενάρετους πολίτες. Ουτοπική σκέψη; Ίσως. Αλλά ο Αριστοφάνης διατηρεί το δικαίωμα να ονειρεύεται!”.
