Ο Σωτήρης Τσόγκας και η Μαίρη Ραζή παρουσιάζουν από τις 2 Δεκεμβρίου στο θέατρό τους την ξεκαρδιστική κοινωνική σάτιρα "Σκοτσέζικο ντους" της σημαντικής Ελληνίδας συγγραφέα Χρύσας Σπηλιώτη, μια κωμωδία που βάζει τους θεατές διαδραστικά στο κλίμα της δημιουργίας μιας θεατρικής παράστασης, από τα καμαρίνια ως την σκηνή ενώ την ίδια στιγμή στρέφει έναν καθρέφτη στη σύγχρονη κοινωνία.
Μια χιουμοριστική και ιδιαίτερα ξεκαρδιστική ματιά στα παρασκήνια της δημιουργίας μιας παράστασης προσφέρει η κωμωδία της Χρύσας Σπηλιώτη με τίτλο «Σκοτσέζικο ντους» που σκηνοθετεί ο Σωτήρης Τσόγκας στο Θέατρο Πρόβα. Η παράσταση που ετοιμάζεται για πρεμιέρα στις 2 Δεκεμβρίου, με τον ίδιο το σκηνοθέτη να μοιράζεται τη σκηνή με τους Μαίρη Ραζή, Κώστα Δαρλάση, Αντώνη Ζιώγα, Κατερίνα Ζαχαριουδάκη και Αιμιλία Γιακουμοπούλου, διαδραματίζεται από τα παρασκήνια ως τη σκηνή ενός θεάτρου. Εκεί ένας “σκανδαλώδης ερωτικός” θίασος κάνει πρόβες για να ανεβάσει τη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη και μέσα από αυτό του το εγχείρημα δημιουργούνται κωμικές καταστάσεις μέχρι δακρύων. Ξεχωριστό στοιχείο της παράστασης είναι η διαδραστική της φύση, καθώς ο θεατής γίνεται άθελά του ή και ηθελημένα μέρος της.
Το τραγικά επίκαιρο και ανεπανάληπτα κωμικό έργο μας βάζει στη συνθήκη του θεάτρου μέσα στο θέατρο, όχι μόνο λόγω της αυτοαναφορικής του δημιουργίας, αλλά επειδή αποτελεί έναν εγκιβωτισμό μέσα στο θέατρο της ίδιας της κοινωνίας, σύμφωνα με τον Σωτήρη Τσόγκα. Το «Σκοτσέζικο ντους» είναι πάνω απ’ όλα μια κοινωνική φάρσα για τον σύγχρονο άνθρωπο και τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να εκπληρώσει, η οποία ισορροπεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Ο μικρόκοσμος του θεάτρου μετατρέπεται σε έναν μεγεθυντικό φακό που εστιάζει στα «παρασκήνια» της σύγχρονης κοινωνίας και υψώνει έναν καθρέφτη για να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας, μέσα από την δυναμική και ιδιοσυγκρασιακή γραφή της Χρύσας Σπηλιώτη. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η αιώνια μάχη των φύλων, η δίψα για εξουσία, δόξα, δύναμη και πλούτο, το σεξ και η κολακεία ως μέσο επαγγελματικής ανέλιξης, όπως και η μάχη του μέτριου με το άριστο, είναι τα βασικά θέματα που διαπραγματεύεται το έργο.
Η υπόθεση του έργου
Ο Φώτος, ο σκηνοθέτης, οραματίζεται να ταξιδέψει η παράστασή του εκτός συνόρων διασκευάζοντας τραγελαφικά τον Αριστοφάνη ενώ εκμεταλλεύεται τη θέση του φλερτάροντας με όλες τις αιθέριες υπάρξεις του θεάτρου του. Παράλληλα, οι υπερφίαλοι ηθοποιοί του ακολουθούν ο καθένας τη δική του ματαιόδοξη διαδρομή. Η σύζυγός του, η Μαρίλη, έχει στηρίξει την ατάλαντη καριέρα της σε έναν συμβιβασμένο γάμο, η Λητώ πουλά σεξ για να ανέλθει αλλά και για να αγοράσει αγάπη, η Έφη μάχεται για να μάθει να λέει "όχι" χωρίς να εννοεί "ναι", ο Ορφέας, αν και προσπαθεί να αντισταθεί στην καταστροφική τάση που οδηγείται ο κόσμος υποχωρεί για τον έρωτα κι ο Μπάμπης, αποζητά την αποδοχή της ομοφυλοφιλικής του ταυτότητας, ενώ στην πραγματικότητα δεν την έχει αποδεχτεί ο ίδιος. Καθώς προχωρούν οι πρόβες ξετυλίγονται με σπαρταριστό τρόπο οι εκρηκτικές σχέσεις που προκύπτουν μεταξύ τους. Ένα ερωτικό γαϊτανάκι θα προκαλέσει ρωγμές στη συνεργασία τους κι ο θεατής θα απολαύσει αβίαστα μια σειρά ξεκαρδιστικών καταστάσεων οι οποίες κατά την κορύφωσή τους θα αγγίξουν επί σκηνής τα όρια της αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας, σε μια σχέση ανδρών και γυναικών αντιστρόφως ανάλογη με αυτή της "Λυσιστράτης" που αγκομαχούν να ανεβάσουν.
Φωτογραφίες: Γιώργος Πανηγυρόπουλος©
Προπώληση εισιτηρίων από το more.com
Πληροφορίες: https://prova.gr/
Facebook: https://www.facebook.com/prova.theater
TIPS
*Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Ματίνας Μέγκλα, ο Σωτήρης Τσόγκας επιμελείται τους φωτισμούς από κοινού με τον Νύσο Βασιλόπουλο, τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Χαριζάνος, το video art ο Παναγιώτης Τσάγκας και τις χορογραφίες η Κατερίνα Ζαχαριουδάκη.
*Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Πρόβα ξεκίνησε τη δραστηριότητα του το 1984 και απέκτησε τη πρώτη θεατρική του στέγη στο Μοναστηράκι με την επωνυμία «Θέατρο της οδού Ερμού». Από το 2001, το Θέατρο Πρόβα στεγάζεται στο διώροφο διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο επί των οδών Αχαρνών και Ηπείρου 39. Φέτος διανύει τον 39ο χρόνο συνεχούς καλλιτεχνικής του πορείας. Έχει στο ενεργητικό του 90 παραγωγές, συμμετοχή σε 4 διεθνή Φεστιβάλ, πολλές διακρίσεις και πολλά βραβεία συνόλου και ατομικά. Στον ίδιο χώρο στεγάζεται η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Μαίρης Ραζή «Η Πρόβα», το Θεατρικό Εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, υπό την διεύθυνση της Κοραλίας Τσόγκα και Εργαστήρι για την Προετοιμασία των Εισαγωγικών και Κατατακτηρίων εξετάσεων των καλλιτεχνικών σχολείων. Μεταξύ άλλων το Θέατρο Πρόβα έχει επιδοθεί στην έρευνα και σπουδή της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, αλλά και στην ανάδειξη της νεοελληνικής δραματουργίας, με έμφαση στην παρουσίαση τόσο αριστουργηματικών έργων του 20ού αιώνα (“Δράκαινα” του Μπόγρη, “Φλαντρώ” του Χορν, “Μια νύχτα μια ζωή” του Μελά), όσο και σύγχρονων άπαιχτων νεοελληνικών έργων (Μποστ, Πάτσης, Τακόπουλος, Μέντης, Μητροπούλου, Διαλεγμένος, Χασάπογλου, Παναγόπουλος, Σιμιτζής, Χρυσούλης, Μαλέλης, Καρράς, Καμπανέλλης, Μουρσελάς, Σπηλιώτη). Το πολύτιμο αρχειακό υλικό του θεάτρου έχει ψηφιοποιηθεί και είναι διαθέσιμο για το κοινό στην πλατφόρμα https://online.prova.gr/
* Η Χρύσα Σπηλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ πέρασε κάποια χρόνια της παιδικής ηλικίας στην Εύβοια. Αποφοίτησε το 1979 από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, παρακολούθησε μαθήματα αυτοσχεδιασμού στη Γαλλία και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ηθοποιός. Υπήρξε από τα βασικά στελέχη του “Ανοιχτού θεάτρου” του Γιώργου Μιχαηλίδη και του “Θεάτρου της Άνοιξης” του Γιάννη Μαργαρίτη. Ο κατάλογος του θεατρικών της απαριθμεί 10 έργα, κάποια από τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους σε σημαντικές θεατρικές σκηνές και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δωδώνη, Καστανιώτη, Σοκόλη - Κουλεδάκη και Κέδρο, καθώς και μία συλλογή διηγημάτων: “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” (1997), “Σκοτσέζικο ντους” (2000), “Aγκα... σφι...και φι” (2003), “Με διαφορά στήθους” (2004), “Φωτιά και νερό” (2007), “Ποιος κοιμάται απόψε;” (2010), “Το μάτι της τίγρης” (2012), “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας ”(διασκευή Ουίλιαμ Σαίξπηρ 2017), “Η αληθινή σου ιστορία;” (2014), “Πόρτες” (2015), “Που πήγε το φεγγάρι απόψε;” (της Βούλας Μάστορη, αφήγηση 1999), “Χαμένο δίκιο” (συλλογή διηγημάτων, 2008), “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας” ( διασκευή Ουίλιαμ Σαίξπηρ 2017), “Ο Γιος μου, ο Νικόλαος Μάντζαρος (2014).
