Ο κόσμος των μπουλουκιών που περιδιάβαιναν κάθε γωνιά της Ελλάδας με τις παραστάσεις τους ζωντανεύει στο Studio Κυψέλης μέσα από το πρίσμα της προσωπικής οικογενειακής ιστορίας της ηθοποιού και συγγραφέα.
Ο κόσμος των περιβόητων μπουλουκιών που περιόδευαν σε όλη την ελληνική επαρχία με μια μεγάλη ποικιλία έργων στο ρεπερτόριό τους και ελάχιστα σκηνικά μέσα, ένα κομμάτι δηλαδή συλλογικής ιστορίας, ενώνεται με την προσωπική οικογενειακή ιστορία της ηθοποιού Άντας Χριστίδου έτσι όπως την διηγήθηκε σε εκείνη και τον αδελφό της ο πατέρας της στον μονόλογο «Ζηνοβία η θεατρίνα». Παίρνοντας την απόφαση να μοιραστεί γεγονότα και καταστάσεις οι οποίες καταγράφηκαν στο υποσυνείδητο ενός παιδιού που μαγεύτηκε από τον συναρπαστικό κόσμο του θεάτρου, η Άντα Χριστίδου έγραψε αυτόν τον μονόλογο, που ερμηνεύει η ίδια. Η παράσταση παίζεται φέτος για δεύτερη συνεχή χρονιά στο Studio Κυψέλης και θα συνεχίσει μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων.
Οι προφορικές αφηγήσεις που πέρασαν από γενιά σε γενιά, ανοίγουν μέσα από το έργο έναν δίαυλο επικοινωνίας με το παρελθόν, και μας ταξιδεύουν στην ιστορία της Ζηνοβίας. Μιας θεατρίνας η οποία αφηγείται τις δυσκολίες, τις χαρές και τα μυστικά του επαγγέλματος. Από τον 19ο αιώνα φτάνουμε μέχρι τις μέρες μας παρακολουθώντας παράλληλα την πολυτάραχη ζωή μιας ακόμη ηρωίδας, της Βικτώριας, ενώ η συγγραφέας γίνεται κρίκος ανάμεσα στις ιστορίες αυτών των δύο γυναικών.
Την παράσταση σκηνοθετεί ο Γιώργος Λιβανός, που υπογράφει και τους φωτισμούς, αναδεικνύοντας ένα κείμενο με περιστατικά βγαλμένα σαν από παραμύθι, που παρακολουθείται με ενδιαφέρον και ενίοτε με αγωνία. Οι υπόλοιποι καταξιωμένοι συντελεστές είναι ο Γιάννης Ζουγανέλης στη μουσική σύνθεση, ο Αντώνης Χαλκιάς στα σκηνικά και τα κοστούμια και ο Σίμωνας Πάτροκλος στην επιμέλεια της κίνησης.
Φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου-Σφακιανάκης©
Πληροφορίες: 6981205006.
TIPS
*Η Άντα Χριστίδου αποφοίτησε από τη σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λεωνίδα Τριβιζά και έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με σημαντικούς σκηνοθέτες. Για την ερμηνεία της στη «Σοφία Απέργη» του Γιώργου Παπακυριάκη σε σκηνοθεσία του Γιώργου Χριστοφιλάκη τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ερμηνείας από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις κάθε είδους ρεπερτορίου, όπως: «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Βεάκη και Ασπασίας Παπαθανασίου, «Προστάτες» του Μήτσου Ευθυμιάδη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, «Φως στα σκοτάδια» του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά, «Οι μηχανές του δόλου και του τρόμου», σύνθεση έργων του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Νίκου Περέλη (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), «Του αίματος και της στάχτης», σύνθεση έργων του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του Νίκου Καμτσή, «Μυθική ζώνη», σύνθεση έργων του Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζηπαπά (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου), κ.ά. Είναι ιδρύτρια της χοροθεατρικής ομάδας Έλξις, δασκάλα αυτογνωσίας και συγγραφέας του βιβλίου αυτογνωσίας «Τα ροζ σπιτάκια στο λιβάδι». Υπό έκδοση το 2023 είναι το πρώτο της μυθιστόρημα «Το κόκκινο καρεκλί» (εκδόσεις Φιλιππότη).
*Ο σκηνοθέτης Γιώργος Λιβανός με την ομάδα του Θεατρίνων Θεατές έχει υπογράψει στη θεατρική του έδρα, το Studio Κυψέλης, ιδιαίτερες παραστάσεις σε έργα του Γιάννη Σολδάτου, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Ρικ Έλις, κ.ά. Ο Αντώνης Χαλκιάς έχει σκηνογραφήσει περισσότερα από 80 θεατρικά έργα, όπερες, ταινίες μεγάλου μήκους, σειρές και τηλεοπτικά προγράμματα. Το 1986 τιμήθηκε με το βραβείο Σκηνογραφίας για την ταινία «Καραβάν Σαράι» του Τάσου Ψαρρά. Ο μουσικός και συνθέτης Γιάννης Ζουγανέλης έχει εκδόσει περισσότερα από εκατό έργα κι είναι από τους λίγους Έλληνες συνθέτες ορχηστρικής μουσικής που έργα του έχουν κυκλοφορήσει σ’ όλο τον κόσμο. Έχει γράψει μουσική για τηλεοπτικές σειρές, για το θέατρο και τον κινηματογράφο, και έχει λάβει εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις.
*Τα μπουλούκια ήταν περιφερόμενοι θίασοι που άνθισαν από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και εξαφανίστηκαν σταδιακά μέχρι το πρώτο μισό του 20ού. Καθώς η έλλειψη υποδομών μακριά από τα αστικά κέντρα δεν επέτρεπε την ίδρυση μόνιμων θιάσων με σταθερή έδρα, εμφανίστηκαν τα μπουλούκια, που με ελάχιστα σκηνικά μέσα, παίζοντας σε πλατείες, δρόμους, καφενεία, έφεραν το θέατρο στις πλέον απομακρυσμένες επαρχίες της χώρας. Στο οπλοστάσιό τους είχαν μεγάλη γκάμα έργων (κωμωδίες, δράματα, βουκολικά ειδύλλια, ακόμη και αυτοσχέδιες παραστάσεις), με κοινό παρανομαστή τη δημοφιλία και το λαϊκό χαρακτήρα.
