Στο Μικρό Χορν και τον συνταρακτικό μονόλογο του Ζαν Κοκτό συναντιούνται η ταλαντούχα ηθοποιός και ο δραστήριος σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης.
Το θέατρο Μικρό Χορν φιλοξενεί τη μεγάλη ερμηνεία της Λουκίας Μιχαλοπούλου στο σπουδαίο έργο του Ζαν Κοκτό «Η ανθρώπινη φωνή». Πρόκειται για τον δραματικό μονόλογο μιας γυναίκας που συνομιλεί με τον εραστή της στο τηλέφωνο, λίγο μετά το χωρισμό τους και ενώ αυτός ετοιμάζεται να παντρευτεί μια άλλη γυναίκα - και αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ένα έργο-πρόκληση, το οποίο θέτει σε ιδιαίτερη ψυχική δοκιμασία την ηθοποιό που το ενσαρκώνει.
Η ηρωίδα του μονολόγου βιώνει με οδύνη έναν χείμαρρο συναισθημάτων και βρίσκεται σε μια διαρκή σύγκρουση όχι μόνο με την φωνή στην άλλη άκρη του ακουστικού αλλά και με τα δικά της συναισθήματα. Πότε ψύχραιμη και πότε σε απόγνωση, λίγο πριν την κατάρρευση και την παράδοση στη γοητευτική ιδέα μιας ενδεχόμενης αυτοκτονίας, η ανώνυμη ηρωίδα αποκαλύπτεται μπροστά μας μέσα από έναν εξομολογητικό και σπαρακτικό μονόλογο. Το γεγονός πως ο Κοκτό επέλεξε να αφήσει στην αφάνεια τα λόγια του πρώην εραστή της καθιστά ακόμη πιο έντονη την επίδραση του έργου και θέτει τις προϋποθέσεις για έναν πραγματικό ερμηνευτικό άθλο.
Η σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη δημιούργησε το απαραίτητο κλίμα για αυτή τη συνταρακτική απόδοση της Λουικίας Μιχαλοπούλου, που καθηλώνει με την εσωτερικότητα, την ακρίβεια, τη σωματική εκφραστικότητα και την έντασή της. Στην άκρως φορτισμένη ατμόσφαιρα, συμβάλλουν ιδιαίτερα από την πλευρά τους το συγκινησιακό μουσικό μοτίβο που υπογράφει ο Γιάννης Μαθές, τα σκηνικά και κοστούμια της Αρετής Μουστάκα, που αποδίδουν εύγλωττα την ταραγμένη ψυχική κατάσταση της ηρωίδας, οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα και η νέα μετάφραση του Αντώνη Γαλέου.
TIPS
Η Λουκία Μιχαλοπούλου είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» και έχει τιμηθεί με το Βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», το 2011 («Τόκος» του Δ. Δημητριάδη σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή και «Η κυρία από τη θάλασσα» του Χ. Ίψεν σε σκηνοθεσία Eirik Stuboe), και με το Κρατικό Βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης («Valse sentimentale» της Κωνσταντίνας Βούλγαρη). Έχει συνεργαστεί επίσης με τους Μίμη Κουγιουμτζή, Γιώργο Μιχαηλίδη, Στάθη Λιβαθινό, Ρούλα Πατεράκη, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Ελένη Σκότη κ.ά.
Ο Νικορέστης Χανιωτάκης έχει αναμετρηθεί με έργα σπουδαίων εκπροσώπων του παγκόσμιου δραματολογίου: Τένεσι Ουίλιαμς («Λυσσασμένη γάτα»), Έντουαρντ Άλμπι («Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια»), Άρθουρ Μίλερ («Οι μάγισσες του Σάλεμ»), Ντέιβιντ Μάμετ («Ολεάννα»), Μπέρτολτ Μπρεχτ («Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»), Ντάριο Φο («Μιστέρο Μπούφο»), Λόρκα («Ματωμένος γάμος»). Με τη Λουκία Μιχαλοπούλου συνεργάστηκε για πρώτη φορά στην παράσταση «Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια», που παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία επί τρεις σεζόν.
Ο Ζαν Κοκτώ (1889-1963) ήταν ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Το έργο του παραμένει σύγχρονο, καθώς πραγματεύεται τις διαχρονικές υπαρξιακές αγωνίες, τον φόβο του θανάτου και την εξιλέωση από τα πάθη. Έγραψε την «Ανθρώπινη φωνή» το 1929, και παγκοσμίως έχει ερμηνευτεί από σπουδαίες ηθοποιούς: Σιμόν Σινιορέ, Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Λιβ Ούλμαν, ενώ στην Ελλάδα σφραγίστηκε από την ερμηνεία της Έλλης Λαμπέτη. Επίσης, η «Ανθρώπινη φωνή» έχει εμπνεύσει την όπερα του Φρανσίς Πουλένκ, «La voix humaine» (1958), την ταινία του Ρομπέρτο Ροσελίνι με την Άννα Μανιάνι, «L’ Amore» (1948), ακόμα και την ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης».
