Η θεατρική ομάδα Νοσταλγία πειραματίζεται πάνω στην σκηνική γλώσσα και παραδίδει την παράσταση "1975" ή "Πιο γρήγορα, Εμμανουέλα! Σκότωσε! Σκότωσε!". Μια παράσταση θεάτρου ντοκουμέντο με στοιχεία μυθοπλασίας βασισμένη σε συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό από εκείνη την εποχή.
Τα 70s ζωντανεύουν στην υβριδική φρενήρη μαύρη κωμωδία “1975" ή "Πιο γρήγορα, Εμμανουέλα! Σκότωσε! Σκότωσε!" στο θέατρο Rabbithole. Η ομάδα Νοσταλγία και ο σκηνοθέτης και δραματουργός Γιώργος Σίμωνας πειραματίζονται πάνω στη σκηνική γλώσσα. Το αποτέλεσμα είναι μια παράσταση που πλέκει στοιχεία μυθοπλασίας και θεάτρου ντοκουμέντο για να μεταφέρει επί σκηνής τους ρυθμούς της ντίσκο και του σέικ, την ίδια στιγμή που η σεξουαλική απελευθέρωση προσπαθεί να βρει τη θέση της στη συντηρητική Ελλάδα, ενώ η μάστιγα των ναρκωτικών μεγαλώνει επικίνδυνα, ληστείες και αυτοσχέδιες βόμβες κατακλύζουν την Αθήνα και οι πολίτες ζουν μέσα στη φτώχεια.
Μια συνηθισμένη νύχτα του Απριλίου σε μια συνοικιακή ντισκοτέκ, εν έτει 1975, μια παρέα επιχειρεί να θέσει σε εφαρμογή το αισιόδοξο σχέδιό της που δεν είναι άλλο από το να φτιάξει την ελληνική εκδοχή της «Εμμανουέλας» του Ζιστ Ζεκίν (1973), μετά τη λογοκρισία που δέχτηκε η ταινία πριν καν βγει στις ελληνικές αίθουσες.
Ο ερχομός ενός ξακουστού και διάσημου φιλοξενούμενου των εφημερίδων και των μέσων ενημέρωσης της εποχής, ενός πρωταγωνιστή ερωτικών ταινιών, γίνεται ο βασικότερος παράγοντας στην έκρηξη των γεγονότων. Γεγονότα που θα οδηγήσουν σ' ένα ψυχικό ξεγύμνωμα, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών του παρελθόντος αλλά και τη δημιουργία μιας νέας βάσης για το μέλλον. Η δημιουργία της ερωτικής ταινίας είναι η αφορμή που θα φέρει στην επιφάνεια τα κρυφά όνειρα και τις αγωνίες των ηρώων. Τι μπορεί να συμβεί σε μια νύχτα;
Η παράσταση αποτελεί μια ιστορία μυθοπλασίας, σε κείμενο του Γιώργου Σίμωνα, βασισμένη σε συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν ειδικά για τη δημιουργία της, οπτικό, έντυπο και αρχειακό υλικό, ντοκιμαντέρ, μελέτη πάνω στα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα της εποχής, καθώς και έρευνα πάνω στα μουσικά ρεύματα και τα μουσικά στέκια της εποχής. Αυτή η υβριδική προσέγγιση στο θέατρο ντοκουμέντο μέσα από το πρίσμα της μαύρης κωμωδίας κλείνει το μάτι στα 70s με συμπάθεια, ενδιαφέρον και βαθιά κατανόηση της αρχής της Μεταπολίτευσης.
Πρωταγωνιστούν οι Μιχάλης Ζαχαρίας, Στάθης Κόκκορης, Χρύσα Κολοκούρη, Φώτης Λαζάρου, Στέφανος Λώλος, Σοφία Μανώλη, Βάσω Παύλου, Νικόλας Πιπεράς, Συμεών Τσακίρης, Χρήστος Χριστόπουλος.
Φωτογραφίες: Μαρία Τούλτσα©
TIPS
*Τις χορογραφίες και την κίνηση υπογράφει η Κική Μπάκα, την πρωτότυπη μουσική σύνθεση η Τώνια Ράλλη, τα σκηνικά η Νατάσσα Παπαστεργίου, τα κοστούμια η Ευαγγελία Γκότση (Grace Gely) και τους φωτισμούς οι Γιώργος Ιεραπετρίτης και Γιώργος Βλαχονικολός.
*Το Rabbithole ιδρύθηκε το 2011 και αποτελεί την έδρα της ομάδας Νοσταλγία. Από το πρώτο έτος λειτουργίας του μέχρι σήμερα, έχει φιλοξενήσει πολυάριθμες παραγωγές της ομάδας - παραστάσεις θεάτρου, χορού, ζωντανές εγκαταστάσεις, έρευνα, εργαστήρια κ.ά., αλλά και φιλοξενούμενες παραστάσεις θεάτρου και χορού άλλων ομάδων και καλλιτεχνών, συναυλίες, ερευνητικούς κύκλους, σεμινάρια και residencies, εκθέσεις, παραγωγές του εξωτερικού, καθώς και φεστιβάλ, επαναπροσδιορίζοντας την συνάντηση καλλιτεχνών και κοινού σε έναν χώρο πολιτισμού.
*Η ομάδα Νοσταλγία είναι η καλλιτεχνική σύμπραξη της σκηνοθέτη και μουσικού Τώνιας Ράλλη και του σκηνοθέτη και συγγραφέα Γιώργου Σίμωνα. Ιδρύθηκε το 2000 με βασικό όραμα την δημιουργία και την ανακάλυψη νέων τρόπων αφήγησης σκηνοθετικής προσέγγισης και λειτουργίας της σκηνογραφίας στις παραστατικές τέχνες και παράλληλα την εξερεύνηση των μεθόδων πρόσληψης που χρησιμοποιεί ο σύγχρονος θεατής. Βασικοί σταθμοί στην πορεία της ομάδας υπήρξαν έργα-προτάσεις πάνω στην σκηνική σύνθεση που παρουσιάστηκαν είτε με τοποειδικό σχεδιασμό (“No Love” – σε ένα παλιό ταβερνείο στου Ψυρρή), είτε μετατρέποντας έναν ουδέτερο χώρο σε εγκατάσταση (“Ιλλινόι” – μετατροπή ενός θεάτρου σε ξενοδοχείο) κ.ά. Επιπλέον, η στέγαση της ομάδας στην μόνιμή της βάση (Rabbithole, 2011 - σήμερα), το «άνοιγμα» σε συνεργασίες με καλλιτέχνες από διαφορετικές πρακτικές και οι περιοδείες συγκαταλέγονται επίσης στα κομβικά σημεία. Παραγωγές στο ενεργητικό της εμπεριέχουν θεατρικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, νέα ελληνικά έργα, πρωτότυπες περφόρμανς, ζωντανές εγκαταστάσεις και εκθέσεις, καθώς και σεμιναριακούς και ερευνητικούς κύκλους.
