Μία multimedia εκδοχή των «Τρωάδων» του Ευριπίδη και μία περφόρμανς βασισμένη στο best seller του Τζέφρι Ευγενίδη «Αυτόχειρες Παρθένοι» ανεβάζουν αυλαία στο ψαγμένο θεατρικό στέκι στο Γκάζι.
Ένα πρωτότυπο ανέβασμα των «Tρωάδων» υπόσχεται η καλλιτέχνιδα με την προσωπική σφραγίδα, Violet Louise, διασκευάζοντας σε σύγχρονη εκδοχή το ποιητικό κείμενο του Ευριπίδη. Πρόκειται για μία παράσταση που κινείται μεταξύ πολυμεσικής αφήγησης, θεάτρου και οπτικοακουστικής εγκατάστασης: ο ήχος, η μουσική και η εικόνα συνυπάρχουν δημιουργικά με τρεις αφηγητές επί σκηνής, ενώ οι λέξεις και οι αλγόριθμοι επιστρατεύονται σε ένα ιδιαίτερο στοίχημα συνύπαρξης του αρχαίου τραγικού λόγου, του ανθρώπινου στοιχείου και της σύγχρονης τεχνολογίας.
Ο συνδυασμός αυτών των φαινομενικά αντικρουόμενων συντελεστών δίνει νέα δυναμική στο πρωτότυπο κείμενο, δημιουργεί ένα ιδιαίτερο σκηνικό περιβάλλον και εισάγει τον θεατή μέσα από έναν παράπλευρο, αλλά έντονα βιωματικό, δρόμο στο πανανθρώπινο και διαχρονικό λόγο του Ευριπίδη. Η ιστορία των δραματικών προσώπων της αλωμένης Τροίας μεταφράζεται στην παράσταση ως μία σύγχρονη προφητεία για τη σκοτεινή περίοδο που διανύουμε, όπου σύγχρονο διακύβευμα είναι η οικιοθελής, άνευ όρων παράδοση της ατομικής ελευθερίας σε μία παγκόσμια εξουσία.
Η μετάφραση που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι του Μιχάλη Κακογιάννη, και η Violet Louise υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη μουσική, τη σύνθεση του ήχου και τη διασκευή του κειμένου. Επίσης, ανεβαίνει επί σκηνής, ως μία από τους αφηγτές, μαζί με τη σπουδαία ηθοποιό Αγλαΐα Παππά, που ερμηενύει τον ρόλο της Εκάβης, και τον Γιάννη Κατσιμίχα. Ο οπτικός και ηχητικός σχεδιασμός είναι των Βασίλη Κουντούρη & Κώστα Μπώκου (Studio 19) και τα κοστούμια της Λίλιαν Ξυδιά.
Προπώληση μέσω viva, εδώ.
Ακόμη το ρεπερτόριο του θεάτρου εμπλουτίζεται με την παράσταση «Αυτόχειρες Παρθένοι Dollhouse», που παρουσιάζει ο Χρήστος Καρασαββίδης, από τους πιο μάχιμους εκπροσώπους της νέας σκηνοθετικής γενάς. Εμπνευσμένος από το μπέστ σέλλερ του Τζέφρι Ευγενίδη και την αντίστοιχη ταινία της Σοφίας Κόπολα, αλλά και από άλλα κείμενα και έργα (θεατρικά και κινηματογραφικά), ο Καρασαββίδης δημιουργεί μία "βέβηλη" και προκλητική παράσταση για τρεις γυναίκες ηθοποιούς.
Τρία φρέσκα πρόσωπα, η Μάιρα Άμσελεμ, η Σεμέλη Μητροπούλου και η Ναταλία Πελέκα υποδύονται τρεις αδερφές που, ανήμερα των γενεθλίων του πατέρα τους, του κάνουν ένα δώρο που θα τον στιγματίσει για πάντα, ξετυλίγοντας το κουβάρι μιας ιστορίας όχι τόσο ευχάριστης. Τα μοτίβα του έρωτα, του θανάτου, της εφηβείας, του σεξ συνθέτουν ένα σύγχρονο μανιφέστο για μια γενιά που χάνεται. Το κείμενο και η μουσική επιμέλεια είναι του Χρήστου Καρασαββίδη, ενώ τη σκηνογραφία επιμελείται ο Στέφανος Λώλος.
Σημειώστε ότι η παράσταση είναι κατάλληλη μόνο για ενήλικες.
Προπώληση μέσω viva, εδώ.
TIPS
Η Violet Louise από το 2012 ερευνά το πεδίο της αφήγησης με τη χρήση πολυμέσων, βασισμένη άλλοτε σε λογοτεχνικά ή θεατρικά κείμενα και άλλοτε σε δικές της πρωτότυπες συνθέσεις («Παράξενες Ιστορίες» σε κείμενα του Πόε, «Γράμματα στα κοριτσάκια» του Λούις Κάρολ, «To Hμερολόγιο ενός σκύλου», «Το Κορίτσι με τα Σπίρτα», «Παράξενες Ιστορίες ΙΙ»). Οι παραστάσεις της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και σε Φεστιβάλ του εξωτερικου και έχουν λάβει αρκετές διακρίσεις. Οι «Τρωάδες» παρουσιάστηκαν στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, στο Αρχαίο Θέατρο των Δελφών, στο Μουσείο Ερέτρειας και στο Αρχαίο Θέατρο Νικόπολης, και τώρα διασκευάστηκαν ειδικά για κλειστό χώρο για την παράσταση στο Τempus Verum - Εν Αθήνας. Tα μουσικά, ηχητικά και οπτικά υλικά της είναι όλα πρωτότυπα.
Ο Χρήστος Καρασαββίδης είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας, και ηθοποιός, αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (2014). Όταν δεν γράφει και σκηνοθετεί τα δικά του έργα, πειραματίζεται με σημαντικά λογοτεχνικά και θεατρικά έργα, τα οποία μεταγράφει σε πρωτότυπες συνθέσεις, επιχειρώντας να εκφράσει τη φωνή της γενιάς του («Τα τέσσερα κοριτσάκια» του Πάμπλο Πικάσο, «Lolita reversed», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ, κ.ά.).
Οι «Τρωάδες» του Ευριπίδη γράφτηκαν το 415 π.χ κατά τη διάρκεια του Πελλοπονησικού πολέμου και αποτελούν ένα μοναδικής συγκίνησης κείμενο/τεκμήριο του πόνου που προκαλούν οι εμπόλεμες συρράξεις. Πρόσωπά του είναι οι γυναίκες της Τροίας, η Εκάβη, η Κασσάνδρα, η Ανδρομάχη, που διαμοιράζονται ως λάφυρα στα χέρια των Ελλήνων νικητών και ως οι μοναδικές επιζήσασες θρηνούν τον ολοκληρωτικό αφανισμό της πόλης και του πολιτισμού της. Οι «Αυτόχειρες παρθένοι» είναι το πρώτο μυθιστόρημα που εξέδωσε, το 1993, ο ελληνικής καταγωγής Τζέφρι Ευγενίδης. Αφηγείται την αυτοκτονία μέσα σε ένα καλοκαίρι των πέντε αδερφών Λίσμπον, κόρες μιας συντηρητικής, θρησκόληπτης οικογένειας, και θεωρείται έργο-σταθμός για την εφηβεία και την ενηλικίωση.
