Συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά η επιτυχία της παράστασης "Αξύριστα πηγούνια"! Το βραβευμένο έργο του Γιάννη Τσίρου φωτίζει ζητήματα σεξισμού και γυναικείας εκμετάλλευσης.

Συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά η επιτυχία της παράστασης "Αξύριστα πηγούνια"! Το βραβευμένο έργο του Γιάννη Τσίρου φωτίζει ζητήματα σεξισμού και γυναικείας εκμετάλλευσης.

Ο Στάθης Σταμουλακάτος, ο Ηλίας Βαλάσης και ο Αντώνης Ασημένιος πρωταγωνιστούν στο συναρπαστικό νεοελληνικό έργο που σκηνοθετεί ο μετρ του ρεαλιστικού θεάτρου, Γιώργος Παλούμπης.

Σε μία από τις πιο δυναμικές παραστάσεις της φετινής σεζόν αναδεικνύονται τα «Αξύριστα πηγούνια», που έρχονται με φόρα από πέρυσι και επισφραγίζουν για δεύτερη χρονιά την επιτυχημένη πορεία τους. Το έργο του Γιάννη Τσίρου έχει στο επίκεντρο το θάνατο μίας νεαρής μετανάστριας, που εργαζόταν ως στρίπτερ, με βασικούς ήρωες τρεις άνδρες, που εργάζονται στο νεκροτομείο όπου μεταφέρεται η νεκρή γυναίκα. Το γεγονός του θανάτου της τους φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν και με τις οδυνηρές αλήθειες της ζωής τους, καθώς ο καθένας από αυτούς είχε αναπτύξει μία διαφορετική σχέση μαζί της. Μυστικά, αποκαλύψεις, ενοχές, ψέματα και συγκρούσεις αναδύονται με πραγματική μαεστρία καθώς εξελίσσεται η πλοκή, σε ένα έργο που φωτίζει ζητήματα πατριαρχίας, σεξισμού και εκμετάλλευσης.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δυνατό, ρεαλιστικό κείμενο, που εκθέτει νοοτροπίες, στερεότυπα και νοσηρές συμπεριφορές, χωρίς όμως να χάνει στιγμή τη θεατρικότητα και το συναρπαστικό του χαρακτήρα. Τα «Αξύριστα πηγούνια» διηγούνται μία συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία με ήρωες τρεις άνδρες τους οποίους ο συγγραφέας εκθέτει στην πλήρη αλήθεια τους, χωρίς να τους ωραιοποιεί αλλά και χωρίς να τους καταδικάζει, ενώ δίπλα τους, αόρατη αλλά συνεχώς παρούσα, είναι η νεκρή γυναίκα, σε έναν ρόλο που σκιαγραφείται αποσπασματικά αλλά πληρέστατα μέσω των δικών τους αφηγήσεων.

Ο Γιώργος Παλούμπης εστιάζοντας στον ρεαλισμό του κειμένου έχει δημιουργήσει μία παράσταση υψηλής ενέργειας, μεγάλων εντάσεων και συνεχών ανατροπών, με ασίγαστο ρυθμό και ωραίες ερμηνείες. Ο Ηλίας Βαλάσης, ο Στάθης Σταμουλακάτος και ο Σπύρος Ασημένιος έχουν εξαιρετική χημεία μεταξύ τους, ενώ ο καθένας ξεχωρίζει στον ρόλο του, συστήνοντας όλοι μαζί τον χαρακτηριστικό ανδρικό μικρόκοσμο του έργου. Ξεχωριστής ποιότητας παρουσία αποδεικνύεται η Αντωνία Πιτουλίδου, που επιβάλλεται τόσο ως θελκτική σόουγουμαν κατά την έναρξη της παράστασης όσο και στο φινάλε ως εύθραυστη νέα γυναίκα που υπήρξε τραγικό θύμα της σεξιστικής πραγματικότητας. Το σκηνικό της Νατάσας Παπαστεργίου μεταφέρει πολύ εύστοχα τη θλιβερή, παγωμένη ατμόσφαιρα του νεκροτομείου, οι φωτισμοί είναι του Βασίλη Κλωτσοτήρα και ο ηχητικός σχεδιασμός του Αντρέα Μιχόπουλου.

Για περισσότερες, πληροφορίες, μπείτε στο web site των Αθηναϊκών Θεάτρων.
Για κρατήσεις εισιτηρίων, καλέστε στο 211 1000 365 ή μπείτε στο viva.gr.

TIPS

Με το πρώτο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα τιμήθηκε σχεδόν πριν είκοσι χρόνια από το Υπουργείο Πολιτισμού ο Γιάννης Τσίρος για τα «Αξύριστα πηγούνια», ενώ ο «Άγριος σπόρος» του μονοπώλησε επί πέντε συνεχείς σεζόν το ενδιαφέρον του κοινού. Στα έργα του, ο Τσίρος εκθέτει σταθερά τις παθογένειες της σύγχρονης Ελλάδας: τη φαλλοκρατική κοινωνία, τις κοινωνικές ανισότητες, τις αδικίες των εξουσιών, το σεξισμό, τη γυναικεία εκμετάλλευση («Τα μάτια τέσσερα», «Άγριος σπόρος», «Αόρατη Όλγα», «Διαλέξεις αθλιότητας», «Ημέρα Κυρίου», κ.ά.).
Ο Γιώργος Παλούμπης είναι σκηνοθέτης με πολλές συνεργασίες στο ενεργητικό του (Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, Θέατρο Επί Κολωνώ, Συντεχνία του Γέλιου, θέατρο Διάνα, κ.ά.), και εστιάζει ιδιαίτερα στο ανέβασμα νέων ελληνικών έργων που αντλούν τη θεματική τους από τη σύγχρονη πραγματικότητα. Θεωρείται ο «μετρ» του ρεαλιστικού θεάτρου, καθώς έχει κατακτήσει το δικό του σκηνοθετικό στιλ, που εστιάζει στην όσο το δυνατό μεγαλύτερη πιστότητα ως προς την αληθοφάνεια των ερμηνειών και των σκηνικών καταστάσεων.
Η υπόθεση «ελληνικό έργο» αποτελεί την πιο hot τάση της εποχής, καθώς τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα ελληνικά έργα βλέπουν τα φώτα της σκηνής σε δυναμικές, sold out παραστάσεις. Συγγραφέας της παλαιότερης γενιάς, ο Γιάννης Τσίρος συνέβαλε μαζί με άλλους καθοριστικά στην ανάπτυξη και στην καθιέρωση του σύγχρονου ρεαλιστικού θεάτρου, που αποτυπώνει χωρίς ωραιοποιήσεις τη σύγχρονη πραγματικότητα.