Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν καθόρισαν τρεις σπουδαίες αμερικανικές σειρές, οι οποίες διεκδικούν και τα περισσότερα βραβεία Έμμυ για το 2023: το "Succession” (27 υποψηφιότητες), το "The Last of Us” (24 υποψηφιότητες) και το "The White Lotus” (23 υποψηφιότητες). Ένα σατιρικό δράμα για μία εξωφρενικά εύπορη και εξίσου δυσλειτουργική οικογένεια, μία ιστορία επιβίωσης με φόντο ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο επιστημονικής φαντασίας και μία εύστοχη κοινωνική κριτική που επιστρατεύει την κωμωδία για να θίξει επίκαιρα ζητήματα, κυρίως ταξικά αλλά όχι μόνο. Κάθε μία ξεχώρισε στο είδος της και αγαπήθηκε δικαίως από το κοινό, ενώ οι τρεις τους συναντώνται θεματικά δίνοντας χώρο στο εξής συμπέρασμα: το κοινό απολαμβάνει το θέαμα της συλλογικής παρακμής, ιστορίες που επιβεβαιώνουν τα "στραβά" της ανθρωπότητας και καθησυχάζουν υπονοώντας πως η ευθύνη για αυτά αφορά το σύνολο και όχι απαραίτητα το άτομο.
Όσο πετυχημένα κι αν εξυπηρετούν τον σκοπό τους τέτοιου είδους τηλεοπτικά αφηγήματα, όσο ακέραια κι αν στέκονται σεναριακά, δεν παύουν να λείπουν από την κορυφή προσωπικές ιστορίες που στρέφονται προς το "μέσα" και εξερευνούν σε βάθος τον ανθρώπινο ψυχισμό - άλλωστε εκεί δεν εντοπίζονται και τα αίτια που εξηγούν την εκάστοτε κοινωνική πραγματικότητα; Το "Τhe Bear” και το "Ted Lasso” αποτελούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα φετινών φαβορί που σκιαγραφούν τους πρωταγωνιστές τους δίνοντας έμφαση στα οικογενειακά και κοινωνικά πλαίσια στα οποία ενυπάρχουν, φέρνοντας το "εγώ" και το "εμείς" σε τέλεια ισορροπία.
Με αφορμή τα επερχόμενα Βραβεία Έμμυ, ξεχωρίσαμε τρεις σειρές που πατούν σε αυτό το μοτίβο και βραβεύτηκαν από την Ακαδημία τα τελευταία χρόνια. Και επειδή το φετινό top 3 συνθέτουν αποκλειστικά λευκοί άνδρες δημιουργοί, ανατρέχουμε σε τρία τηλεοπτικά σενάρια που γράφτηκαν από γυναίκες και διακρίθηκαν για τις ανθρωποκεντρικές ιστορίες που με θάρρος τόλμησαν να αφηγηθούν.
"Olive Kitteridge” (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου για Μίνι Σειρά, Τηλεταινία ή Ανθολογία 2015)
Η Τζέιν Άντερσον υπογράφει το σενάριο για την τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Ελίζαμπεθ Στράουτ, και η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο καταθέτοντας έναν χαρακτήρα που ταιριάζει απόλυτα στη μέχρι τώρα φιλμογραφία και επιλεκτικότητα της. Η Όλιβ Κίτεριτζ είναι μία αυστηρή καθηγήτρια, μία στεγνή μητέρα, μία αποστασιοποιημένη σύζυγος, μία κουρασμένη γυναίκα. Απομονωμένη στο Μέιν της Νέας Αγγλίας και έχοντας σταματήσει να εργάζεται, περνά τις ώρες της στο σπίτι και ο χρόνος δείχνει να μην έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Συναντάμε την Όλιβ στην κρίσιμη μέση ηλικία, στοιχειωμένη από τα όνειρα που άφησε πίσω της και παραδομένη σε μία καταθλιπτική δίνη, απόρροια των επιλογών της, κρίνοντάς τες πια ως μη αναστρέψιμες ή την ίδια ως ανίκανη να τις αναιρέσει. Μια συγκινητική προσωπογραφία ενός σκληρού γυναικείου χαρακτήρα που δύσκολα κερδίζει τη συμπάθεια του κοινού, αλλά διακριτικά διεκδικεί την συμπόνια του. Και την αξίζει.
(ΗΒΟ).
"Fleabag” - (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου για Κωμική Σειρά 2019)
Το 2013, στα μόλις 23 της χρόνια, η Φίμπι Γουόλερ Μπριτζ ανέβασε στη σκηνή του Fringe Festival του Εδιμβούργου το one-woman θεατρικό της με τίτλο "Fleabag”. Τρία χρόνια αργότερα κυκλοφορεί η πρώτη σεζόν της τηλεοπτικής του μεταφοράς, με την Μπριτζ σε ρόλο σεναριογράφου, σκηνοθέτιδος και πρωταγωνίστριας. Το 2019 κυκλοφορεί η 2η πρωτότυπη σεζόν και επισφραγίζει την αρτιότητα της βρετανικής dramedy που σπάει τον τέταρτο τοίχο και κοιτάει το κοινό στα μάτια, πείθοντας το να αντικρίσει τους χαρακτήρες του, παρά τις ατέλειές τους, με ευγένεια. Η Fleabag (κάτι άθλιο, ένα παράσιτο) είναι μία άγαρμπη γυναίκα που δεν έχει βρει τον τρόπο να ζει χωρίς να ενοχλεί τους ανθρώπους του κοντινού της περιβάλλοντος. Κυρίως όμως ενοχλεί τον ίδιο της τον εαυτό. Ένα απενοχοποιητικό ψυχογράφημα και μια ωδή στην συντριπτική απώλεια, τον χαοτικό έρωτα και την άλλοτε πληγωτική, άλλοτε απελευθερωτική αλήθεια πως κανείς δεν ξεφεύγει από αυτό που πραγματικά είναι.
(Amazon Prime, BBC Three)
"I May Destroy You” (Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου για Μίνι Σειρά, Τηλεταινία ή Ανθολογία 2020)
Η επίσης Βρετανίδα Μικαέλα Κόελ επιστρέφει μετά την πρώτη της τηλεοπτική δημιουργία "Chewing Gum” με το "I May Destroy You” για να διερευνήσει, μεταξύ άλλων, τις πιο ζοφερές πτυχές του κόσμου του σεξ και της ενηλικίωσης. Πιο ώριμη τόσο συγγραφικά όσο και υποκριτικά, καταθέτει σε 12 επεισόδια μια ιστορία-γέννημα προσωπικού βιώματος. Με ωμή ειλικρίνεια αλλά και με μία υποβόσκουσα αισιοδοξία, συνυφαίνει μια ωδή στην πολυπλοκότητα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού, υπογραμμίζοντας τη δύναμη τους. Μέσω μίας μη-γραμμικής αφήγησης, η σειρά ακολουθεί την εξίσου μη-γραμμική και πλήρως χαοτική αποδόμηση του "εγώ" που θα φέρει την πρωταγωνίστρια της, Αραμπέλα, σε σύγκρουση με το παρελθόν, το παρόν, την κοινότητα και τον εαυτό της. Αυτήν την κρίση πυροδοτεί η σεξουαλική επίθεση που δέχεται, ένας βιασμός που εγγράφεται στην ταυτότητα της αλλά δεν του επιτρέπει να την ορίσει.
(ΗΒΟ, BBC One)
