Αγρίνιο

Από την εποχή που τα «εκλεκτά τσιγάρα Αγρινίου» ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο έχουν περάσει πολλές δεκαετίες. Μπορεί η μεγαλύτερη πόλη του νομού Αιτωλοακαρνανίας να ταυτίστηκε με την ιστορία του καπνού στην Ελλάδα, όμως σήμερα οι παλιές καπναποθήκες (Παπαστράτου και Παπαπέτρου) αλλά και τα λιγοστά –πλην πανέμορφα– νεοκλασικά κτίρια στο κέντρο της πόλης είναι τα μοναδικά απομεινάρια της ευημερίας των αρχών του 20ού αιώνα και αποτελούν σημεία αναφοράς στον πολεοδομικό χάρτη – αναζητήστε το αναγεννημένο αρχοντικό Ξυνοπούλου (ιδιοκτησία της ΔΕΗ) και τη Δημοτική Αγορά που χτίστηκε το 1930. Το Δημοτικό Πάρκο έχει έκταση 54 στρεμμάτων και χρονολογείται στην ίδια εποχή. Το Αγρίνιο, εκτός από την ομάδα του Παναιτωλικού, καυχιέται για τα νερά του που ζωογονούν γενναιόδωρα την πόλη από τότε που λατρεύονταν ο αρχαίος θεός Αχελώος. Αν και δεν αποτελεί ταξιδιωτικό προορισμό, διαθέτει τη βασική τουριστική υποδομή. Η μεγαλύτερη λίμνη της χώρας, η Τριχωνίδα, βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ., με τα γραφικά χωριά της Θέρμο, Μυρτιά, Καψοράχη και Δαφνιά. Η Κυραβγένα, ή αλλιώς το όρος Παναιτωλικό, προσφέρεται για αναρρίχηση και ορεινή πεζοπορία, όπως επίσης και το φαράγγι της Κλεισούρας, που βρίσκεται μόλις 15 χιλιόμετρα από το Αγρίνιο. Εκτός από τα απομεινάρια αρχαίων θεάτρων, μοναστηριών, αρχαίων και μεσαιωνικών κάστρων, η μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στην αυστηρότητα των βουνών που περιβάλλουν την κοιλάδα και τη γλυκιά ηρεμία του ποταμού, των λιμνών και του ανοιχτού ορίζοντα των καλλιεργημένων πεδιάδων χαρακτηρίζει το τοπίο. Για τους λάτρεις των πτήσεων, υπάρχει η ντόπια αερολέσχη με έντονη δραστηριότητα ανεμοπορίας, αερομοντελισμού και πτήσεων με παραπέντε.