Εξωτικό γαλάζιο του Ιονίου, ζούγκλα από ελιές, αμέτρητα κυπαρίσσια, μοναδικά τοπία ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα. Αυτό το μικρό νησιώτικο σύμπλεγμα συμπυκνώνει με πολλούς ιδιωματισμούς την έλξη των Επτανήσων.
Από τον Δημήτρη Αντωνόπουλο
Κατεβαίνοντας τα 300 και βάλε σκαλιά που οδηγούν στην παραλία του Ερημίτη, νιώθω ένα δέος. Από κάτω μου ένα τοπίο άγριο και επιβλητικό. Ο καταπράσινος λόφος έχει φάει πέντε μαχαιριές και ισάριθμοι γκρεμοί έχουν ανοίξει στο κορμί του, προβάλλοντας τη λευκή ασβεστολιθική σάρκα του. Η θάλασσα έχει εκείνο το υπέροχο γαλάζιο που «γαλακτώνει» λόγω της ασβεστολιθικής «σκόνης» του βυθού – σαν ούζο που του έριξες νερό. Δεν είναι πολυνησιακό αυτό το χρώμα, είναι το γαλάζιο του Ιονίου, και πρέπει να το πατεντάρουμε παγκοσμίως διότι οφείλεται σε μια φυσιογεωλογική ιδιαιτερότητα. Ζωντανή απόδειξη ό,τι συνέβη το 2008 στους Παξούς. Ύστερα από ένα σεισμό, ένα κομμάτι του βράχου κατέρρευσε και μέσα σε 4 μόλις χρόνια οι τεράστιες πλαστικές δυνάμεις των κυμάτων έφτιαξαν μια μικρή πανέμορφη παραλία. Στη νότια πλευρά της το άνοιγμα, στο βόρειο τα υλικά της κατολίσθησης περιμένουν να πλαστούν εκ νέου. Μπροστά μας ο ήλιος χάνεται στη δύση μέσα στη θάλασσα σε ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα. Ζηλεύω τις δύο βίλες που έχουν χτιστεί στο τέλος του χωματόδρομου που οδηγεί στην παραλία του Ερημίτη. Ευτυχώς από πάνω υπάρχει ένα ωραίο εστιατόριο (ο ομώνυμος «Ερημίτης») όπου χαίρεσαι το χάσιμο του ήλιου.
Κάτι τέτοιες μοναδικότητες έχουν οι Παξοί και έχουν εξελιχθεί σε εναλλακτικό μέρος διακοπών των Ιονίων και της Ελλάδας. Πάρε λ.χ. τον Γάιο, την πρωτεύουσα του νησιού. Έχει μπροστά της το καταπράσινο νησάκι του Αϊ Νικόλα με το κάστρο του, που κλείνει τον κόλπο και σχηματίζει ένα μεγάλο φυσικό κανάλι με γαλαζοπράσινα νερά όπου δένουν αμέτρητες βάρκες και ιστιοφόρα. Όσες φωτογραφίες και να βγάλεις δεν τη χορταίνεις αυτή την ιδιορρυθμία. Θα ήθελα να υπάρχει ένα καλό εστιατόριο στο λόφο απέναντι από το νησάκι για να ρεμβάζω τη θέα με τις ώρες. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, ευτυχώς όμως θα βρεις άλλα ωραία μέρη όπου θα φας πολύ καλά και θα χαλαρώσεις. Άλλωστε, αφορμή γι’ αυτή μου την επίσκεψη στους Παξούς ήταν ο «Μπίρος», μια πολύ καλή ατμοσφαιρική γαστροταβέρνα που υπεύθυνος για τη σημερινή της όψη είναι ένας παλιός γνώριμος της αθηναϊκής σκηνής. Ο Βαγγέλης Τριανταφύλλου («Barra», «Bedlam») έφαγε κόλλημα πριν από μερικά χρόνια με τους Παξούς και αποφάσισε να αλλάξει οριστικά τη ζωή του. Άνοιξε αυτό τα εστιατόριο-περίπτωση στο κέντρο του νησιού, στα Μπογδανίτικα, και δεν φεύγει ούτε το χειμώνα από εδώ αφού παίζει γκρανκάσα στην τοπική φιλαρμονική. Εκεί που δεν το περιμένεις, λοιπόν, κάτω από τα δέντρα, αράζεις σε ένα lounge-restaurant που σε εκπλήσσει με την… εσωτερική αύρα του απλωμένη μποέμικα σε μια αυλή: καναπέδες, λαμπατέρ, μεγάλα φανάρια με εξωτικό αντικέ στιλ, κουρτίνες με ωραία υφάσματα, κρεμάστρες όπου κρέμονται κεριά και παναμάδες, κιγκλιδώματα εν είδει αψίδας, μοναστηριακά τραπέζια από τραχύ ξύλο, καρέκλες ποικίλες και ανάμεσά τους μερικές σαλονέ ντυμένες με φλοράλ ταπετσαρίες. Ο χώρος αποπνέει κομψότητα, σύγχρονο πνεύμα, ριλάξ και νοστιμιά. Μέσα στο μεγάλο ρεπερτόριο των εδεσμάτων του «Μπίρου» υπάρχουν πράγματα κλασικά και πολύ καλοφτιαγμένα όπως οι καθησυχαστικοί σαν μαμαδίστικη σούπα ντολμάδες αβγολέμονο, το εξαιρετικό homemade μοσχαρίσιο λουκάνικο με την πικάντικη γεύση που μπορείς να το χαρείς και σκέτο αλλά και σε μακαρονάδα μαζί με τριμμένη μυζήθρα και στάκα που σε κερδίζει με την γκρεκάνικη αυστηρότητά της. Από τα θαλασσινά του ξεχώρισα τα ζουμερά, ανηθάτα αχνιστά μύδια, σερβιρισμένα έξυπνα με χοντρές πατάτες τηγανισμένες με τη φλούδα τους, την πεσκανδρίτσα στον ατμό με τραχανά και κρέμα λεμονιού, την πλούσια παστιτσάδα με θαλασσινά στη λαδόκολλα. Στα κρέατα είναι πιο δυνατός, με ζουμερό μαρινάτο κοτόπουλο, αφράτο και νοστιμότατο μπιφτέκι με ελιά, σούπερ μελωμένο αρνάκι σιγοψημένο στον ξυλόφουρνο, τρυφερή πικάνια με πιπεριά και σάλτσα εστραγκόν και ωραιότατο βραστό μοσχαρίσιο σιδηρόδρομο (spare ribs) μαζί με τρυφερές πατατούλες με τη φλούδα τους. Κολλάς σ’ αυτό το μέρος και δεν φεύγεις χωρίς να γλυκαθείς. Σε περιμένουν, μεταξύ άλλων, χειροποίητο ερεθιστικό παγωτό γιαούρτι με cookies και cranberries, ωραίο μιλφέιγ με πλούσια κρέμα και καραμελωμένους ξηρούς καρπούς. Αν η όρεξή σου το τραβάει, πριν περάσεις στο γλυκό, ο δίσκος με τα τυριά είναι μεγάλη πρόκληση.
Έχουν μια γλυκιά γοητεία οι Παξοί, που μυρίζει σελίδες παλιού αναγνωστικού του Δημοτικού. Στην ενδοχώρα οι οικισμοί είναι πολύ μικροί. Αξίζει να βγεις από τους κύριους δρόμους, να πάρεις στενωπούς που χωράνε μόνο ένα αυτοκίνητο και να σουλατσάρεις στη ζούγκλα με τις λεπτόκορμες ελιές, που το φύτεμά τους πριμοδότησαν οι Ενετοί. Είναι πυκνοφυτεμένοι και άγριοι αυτοί οι ελαιώνες, με το έδαφος στρωμένο φτέρες, έτσι όπως δεν τους βλέπεις στα καλλιεργημένα πεδία της Πελοποννήσου και της Κρήτης. Το φως φιλτράρεται μέσα απ’ τα κλαδιά τους, δημιουργώντας ατμοσφαιρικές μεσογειακές φωτοσκιάσεις με τα δέντρα «παγωμένα» σαν σιλουέτες σε απρόσμενη κίνηση. Σου έρχεται να βγάλεις ντομάτα και χωριάτικο ψωμί, να κόψεις ένα κλαδί θυμάρι και να δώσεις στο κολατσιό σου άρωμα. Κατεβαίνοντας για το γραφικό λιμανάκι του Λογγού, το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στην άκρη του μοιάζει με σουρεαλιστική καρτ-ποστάλ, με το άγαλμα της πήλινης κόρης και την καμινάδα να υψώνονται στο πουθενά. Ο όρμος της Λάκκας στον Βορρά μοιάζει ωραίος όταν τον βλέπεις από το ελικοφόρο αεροπλάνο αλλά από κοντά δεν μου φάνηκε τόσο ελκυστικός, καθώς η ανάπτυξη του οικισμού ακολουθεί περισσότερο τους ρυθμούς των Εγγλέζων. Εκείνο όμως που φαίνεται κομβικό σημείο στο νησί είναι το μοναδικό καφενείο του Μπουρνάου στην είσοδο του χωριού Μαγαζιά. Ένα σκηνικό από παλιά ασπρόμαυρη ταινία του 1960, ολοζώντανο και γοητευτικό, για να κάνεις ατμοσφαιρικές στάσεις στα πηγαινέλα σου. Έχουν φανταστικές παραλίες οι Παξοί. Άγριος ο Πλάνος στον Βορρά, πολιτισμένα τιρκουάζ νερά στο καταπράσινο Κηπιάδι. Αν εξαιρέσουμε όμως τον Ερημίτη θα πρέπει ή να πέσεις από σκάφος να κολυμπήσεις στο κολπάκι κάτω από τη φυσική πέτρινη καμάρα του Τρυπητού ή να δώσεις τα ρέστα σου στους Αντίπαξους. Περνώντας τον δίαυλο ανάμεσα σε Παξούς και Μογγονήσι, αφήνοντας πίσω σου τη βίλα-καταφύγιο των Ανιέλι, φθάνεις στα καταπληκτικά εξωτικά νερά της Βρίκας και του Βουτουμιού. Άμμος και χρώματα για εξώφυλλο περιοδικού, ωραίες ταβέρνες, κρύα αναζωογονητικά νερά. Φάση μοναδική.
Πού να μείνετε
Torri e Merli (Λάκκα, 2621234123) Το πρώτο boutique hotel του νησιού έχει τη δύναμη της πέτρας και της παράδοσης, με ενσωματωμένα ρομαντικά στοιχεία και γκουρμέ εστιατόριο. Villa Bella Vista (Γάιος, 2662032373) Διαμερίσματα στο χρώμα του βενετσιάνικου κόκκινου με εξαιρετική θεά στον οικισμό. Anassa Villas (παραλία Κλωνί Γουλί, κρατήσεις Fougaros Travel, 2662032373) Άνετα προσεγμένα διαμερίσματα για οικογένειες και μεγάλες παρέες με μεγάλη πισίνα, δύο βήματα από την παραλία. Paxos Club (Γάιος, 2662032450-3, 2103420310) Περιποιημένη μονάδα με μεγάλα, καλά εξοπλισμένα δωμάτια και μπανγκαλόους. Εστιατόριο με νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα.
Πού να φάτε
Μπίρος (Μπογδανίτικα, 2662031167) Γαστροταβέρνα με πολύ καλό φαγητό και κομψή lounge και ντιζαϊνάτη ατμόσφαιρα. Ερημίτης (Μαγαζιά, 6977753499) Γκουρμέ ελληνισμός με μεσογειακά στοιχεία σε ένα εστιατόριο-προορισμός για το εξαιρετικό ηλιοβασίλεμα που βλέπεις από τις βεράντες του. Βασίλης (Λογγός, 2662031587) Θαλασσινά, κρέατα, μαγειρευτά με γαστρονομικές πινελιές σε κτίριο με νεο-παραδοσιακή αύρα. Γιος (Λογγός, 2662031735) Νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα πάνω στο γραφικό λιμανάκι.
Sightseeing
Λαογραφικό Μουσείο Γάιου Όμορφη συλλογή παραδοσιακών λαογραφικών εκθεμάτων, αναπαράσταση δωματίων με αντικείμενα εποχής, δυνατοί συλλογή ζωγραφικής.
Περισσότερα ξενοδοχεία στους Παξούς αξιολογημένα από τον Alpha Guide εδώ
Περισσότερα εστιατόρια στους Παξούς αξιολογημένα από τον Alpha Guide εδώ
