Πέντε παραστάσεις που θα δούμε μέχρι την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

"Η παγίδα”
Λίγο πριν ανέβει στο θέατρο Αριστοτέλειον της συμπρωτεύουσας, η "Παγίδα” που σκηνοθετεί ο Πέτρος Ζούλιας με πρωταγωνιστές τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Γιώργο Κωνσταντίνου, Έφη Μουρίκη, Μαρία Αντουλινάκη, Κώστα Γιαννακόπουλο και Τάκη Παπαματθαίου παίζεται για λίγο ακόμη στο θέατρο Ζίνα. Στο γεμάτο ανατροπές αστυνομικό έργο του Ρομπέρ Τομά που θεωρείται σταθμός στην ιστορία του είδους, καθώς παίζει με το φαίνεσθαι και το είναι, τις δραματικές αγωνιώδης καταστάσεις αλλά και τις κωμικές με εξαιρετική αριστοτεχνία, μια γυναίκα εξαφανίζεται στις Άλπεις. Όταν εκείνη επιστρέφει, ο άντρας της είναι ο μόνος που δεν την αναγνωρίζει. Ο αστυνομικός επιθεωρητής που αναλαμβάνει την υπόθεση θα κληθεί να διαλευκάνει την υπόθεση. (πρώτη φωτο: Μαριλένα Αναστασιάδου©)

"Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων”
Ολοκληρώνεται στη Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά η παράσταση "Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων”, με την Έμιλυ Κολιανδρή στο ρόλο της βασίλισσας Αμαλίας και τη Ρίτα Λυτού. Η Ζωή Χατζηαντωνίου δημιούργησε αυτήν την παράσταση αντλώντας υλικό από τις 887 επιστολές της βασίλισσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και συζύγου του Όθωνα, προς τον πατέρα της Παύλο Φρειδερίκο Αύγουστο του Ολδεμβούργου και σε μαρτυρίες που βρίσκονται διάσπαρτες στην εκτεταμένη βιβλιογραφία και στα απόρρητα έγγραφα των γιατρών που ασχολήθηκαν με την περίπτωση της. Μέσα από αυτά περιγράφονται οι προσπάθειές της να μείνει έγκυος, ενώ, όπως διαπιστώθηκε μετά το θάνατο της, δεν είχε μήτρα. Η ιστορία της μας αφορά γιατί αποκαλύπτει το ανθρώπινο πρόσωπο μιας βασίλισσας που αδυνατεί να φέρει στον κόσμο διαδόχους δεδομένης και της ιστορικής συγκυρίας, αλλά και το αληθινό πρόσωπο όλων εκείνων που μπορούν να αποθεώσουν ή να καταδικάσουν μια γυναίκα βασισμένοι στην ικανότητά της να τεκνοποιήσει ή όχι. Σίγουρα η ιστορία της μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σχόλιο πάνω σε αυτό το ζήτημα που ακόμη παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία.

"Ο απρόσκλητος επισκέπτης”
Η τρίτη συνολικά επιτυχημένη σεζόν της παράστασης "Ο απρόσκλητος επισκέπτης" της Άγκαθα Κρίστι που σκηνοθετεί ο Γιώργος Φρατζεσκάκης, σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου, στο θέατρο Eliart μετρά αντίστροφα. Με φόντο την πυκνή ομίχλη της Νότιας Ουαλίας, ο Μάικλ Σταρκβέντερ χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και πέφτει σ’ ένα χαντάκι σε ένα ερημικό τοπίο. Αναζητώντας βοήθεια, εντοπίζει μια απομονωμένη έπαυλη, στην πόρτα της οποίας βρίσκει προς έκπληξη του έναν νεκρό άντρα και τη φερόμενη ως δολοφόνο σύζυγό του. Σε αυτό το γεμάτο σασπένς αστυνομικό μυστήριο που όλα μοιάζουν πιθανά, πρωταγωνιστούν οι Οδυσσέας Σταμούλης, Σοφία Μανωλάκου, Γιώργος Φρατζεσκάκης, Αννέτα Παπαθανασίου, Σαράντος Γεωγλερής, Ελένη Βουτυρά, Κώστας Ζέκος, Στάθης Λαγκάδας.

 

"Μήδεια”
Την τραγωδία του Ευριπίδη παρουσιάζει η Κάτια Γέρου σε μια παράσταση κλειστού χώρου για πέντε μόνο ηθοποιούς στο θέατρο Άνεσις. Σε νέα μετάφραση, που υπογράφουν η σκηνοθέτιδα, ο σκηνοθέτης Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης και ο ηθοποιός Νίκος Νίκας, η παράσταση εστιάζει στο ζήτημα του μίσους που γεννά στην ηρωίδα ο προδομένος έρωτας της "Μήδειας”, αναζητώντας το μηχανισμό που πυροδοτεί την έκρηξη των δυνάμεων του θανάτου, με αφορμή μία από τις πρώτες φράσεις του έργου: "Τώρα κυβερνά το μίσος και η αγάπη αρρώστησε", μία φράση -όπως σημειώνει η Κάτια Γέρου- "τόσο αναγνωρίσιμη σε μας, γιατί οι καιροί είναι ταραγμένοι και στις μέρες μας". Σε αυτή την αφαιρετική εκδοχή για πέντε ηθοποιούς, τους ρόλους ερμηνεύουν οι Κάτια Γέρου, Νίκος Νίκας, Αλέξανδρος Σωτηρίου, Λίνα Φούντογλου και Ιωάννα Μπιτούνη.

"Το ηρεμιστικό”
Στο θέατρο Φούρνος η Άσπα Τομπούλη σκηνοθετεί το "Ηρεμιστικό”, μία από τις ωραιότερες ιστορίες του Σάμουελ Μπέκετ πάνω στην επιμονή του ανθρώπου να υπάρξει και να ζήσει παρά τις αποτυχίες, τις ματαιώσεις και τη φθορά. Η Δέσποινα Σαραφείδου και ο Σπύρος Βάρελης δίνουν φωνή στην ιστορία που επινοεί ο ίδιος ο αφηγητής, ο μοναχικός άνθρωπος του Μπέκετ, στην περιπλάνησή του σε μια άγνωστη πόλη, μέσα στη νύχτα. Επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, το έργο μιλά για την ευθραυστότητα του ανθρώπινου σώματος και της ψυχής, για την αδυναμία της ανθρώπινης επαφής αλλά και την βαθιά ανάγκη της, καταστάσεις που βιώνουμε όλοι μέσα στην καταιγίδα της πανδημίας.