Οποιοσδήποτε παρακολουθεί για αρκετά χρόνια την πορεία της αγοράς του home cinema - ή ακόμη και αν δεν είναι... πολλών Μαΐων σαν εμάς, αλλά διαβάζει σχετική θεματολογία τακτικά - γνωρίζει πως η συγκεκριμένη έχει έμφαση στους "εμφύλιους". Σε "πολέμους", κοινώς, ανάμεσα σε ανταγωνιστικές τεχνολογίες που επιδιώκουν να προσφέρουν το ίδιο πράγμα αλλά έχουν αναπτυχθεί από διαφορετικές εταιρείες και, αναπόφευκτα, εκπροσωπούν διαφορετικά συμφέροντα. Betamax vs VHS στις βιντεοκασέτες, Dolby vs DTS στον ήχο, HD-DVD vs Blu-ray στους οπτικούς δίσκους ταινιών, Super Audio CD vs DVD Audio στους οπτικούς δίσκους μουσικής... και αυτόν τον καιρό γίνεται πλέον αντιληπτή και μία νέα "σύρραξη": αυτή ανάμεσα στα δύο πρότυπα τεχνολογίας προβολής χρώματος υψηλών δυναμικών, το HDR10 και το Dolby Vision. Γιατί ενδιαφέρει και γιατί προβληματίζει;
H αντιπαλότητα ανάμεσα στα HDR10 και Dolby Vision ανάγεται, για πολλοστή φορά και... φυσιολογικά σχεδόν, στα χρήματα. Το πρώτο είναι πρότυπο "ανοιχτό", με την έννοια πως οι προδιαγραφές του διαμορφώνονται συνεργατικά από μεγάλο αριθμό κατασκευαστών και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από αυτούς χωρίς την καταβολή χρημάτων για πνευματικά δικαιώματα σε κανέναν. Το δεύτερο είναι, όπως θα περίμενε κανείς, δημιουργίας αποκλειστικά της Dolby, πράγμα που σημαίνει πως οποιαδήποτε εταιρεία της "αλυσίδας" κατασκευαστών, υπηρεσιών και παρόχων περιεχομένου εικόνας 4Κ θέλει να αξιοποιήσει το Vision, θα πρέπει να καταβάλλει στην αμερικανική εταιρεία χρηματικό αντίτιμο για τα σχετικά δικαιώματα (συνήθως ποσοστό επί των πωλήσεων).
Με την κατάσταση να έχει ως έχει στον τομέα του ήχου (η Dolby εισπράττει υψηλότατα ποσά κάθε χρόνο από τις εταιρείες για την χρήση των αποκωδικοποιητών πολυκάναλου ήχου από DVD/Blu-ray) είναι ίσως... δικαιολογήσιμη η προσπάθεια των κατασκευαστών να υποστηρίξουν περισσότερο ή και αποκλειστικά το HDR10 (και λιγότερο ή καθόλου το Dolby Vision). Αυτό, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι το Dolby Vision είναι τεχνικά ανώτερο του HDR10 και οι δυνατότητές του οι συνολικές υπερσύνολο των αντίστοιχων του δεύτερου. Το Dolby Vision προβλέπει, δε, συγκεκριμένες παραμέτρους διαμόρφωσης της εικόνας 4Κ σε όλα τα στάδια της παραγωγής - από την λήψη έως την επεξεργασία και την προβολή - λόγω του ότι υπάρχει συγκεκριμένο σετ προδιαγραφών που συνθέτει το λεγόμενο περιβάλλον Dolby Cinema των κινηματογραφικών αιθουσών: αυτό που αξιοποιεί δηλαδή Dolby Atmos για τον ήχο και Dοlby Vision για την εικόνα. Αυτή η απαίτηση είναι επίσης περιοριστική.
Όπως σε όλες τις παρελθούσες... "τεχνο-συρράξεις" ανάμεσα σε παρόμοια πρότυπα, έτσι και σε αυτήν των HDR10 και Dolby Vision τα πράγματα αυτή τη στιγμή είναι περίπλοκα. Από την μία πλευρά το πρώτο έχει ήδη την υποστήριξη των Sony, Samsung, Panasonic και Sharp, οι οποίες μάλιστα δηλώνουν ευθαρσώς πως δεν θα υποστηρίξουν το Dolby Vision. Αυτό, ωστόσο, το υποστηρίζουν οι LG, Philips και Vizio, χωρίς παράλληλα να στερούν από το κοινό την υποστήριξη του HDR10. Από την άλλη πλευρά, το HDR10 έχει μέχρι στιγμής την αποκλειστικότητα στα UHD Blu-ray players, καθώς κανένα από τα τρία διαθέσιμα - από τις Samsung, Panasonic και Microsoft με το Xbox One S - δεν υποστηρίζει το Dolby Vision. Όταν η Sony κυκλοφορήσει το δικό της UHD BD player (και πιθανώς το PS4 Neo μέσα στο τρέχον έτος) αναμένεται να κάνει το ίδιο, να μην υποστηρίξει δηλαδή το Dolby Vision.
Περισσότερο ισορροπημένη δείχνει η κατάσταση στο τομέα του περιεχόμενου, παραδόξως, απ' ότι στον τομέα των συσκευών. Οι ταινίες σε οπτικούς δίσκους UHD BD που κυκλοφορούν στην αγορά στηρίζονται, για την ώρα, αποκλειστικά στο HDR10 - κάτι λογικό αν σκεφτεί κανείς τί συμβαίνει στα αντίστοιχα players, αν και τουλάχιστον ένα studio (η Universal) έχει δηλώσει πως θα υποστηρίξει το Dolby Vision στο μέλλον. Αντιθέτως οι δύο δημοφιλέστερες Δικτυακές υπηρεσίες διανομής ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, οι Netflix και Amazon Instant Video, υποστηρίζουν τόσο το HDR10, όσο και το Dolby Vision.
Όταν όλα έχουν ειπωθεί, στο θέμα των HDR10 και Dolby Vision το... "έχουμε ξαναδεί το έργο" (κυριολεκτικά και μεταφορικά): σε βάθος χρόνου θα έχουμε πρακτικά είτε επιβολή του ενός προτύπου επί του άλλου (όπως π.χ. στην "μάχη" ανάμεσα στα Blu-ray και HD-DVD), είτε συνύπαρξή τους (όπως ανάμεσα π.χ. στα ηχητικά πρότυπα DTS και Dolby Digital). Για την ώρα, ωστόσο, και σίγουρα έως το τέλος του χρόνου, πώς επιλέγει κανείς τηλεόραση ή/και player με δυνατότητα προβολής εικόνας HDR; Ποιό πρότυπο δείχνει επικρατέστερο; Η απάντηση είναι εύκολη: αυτή τη στιγμή αυτό είναι το HDR10, το οποίο βρίσκεται κοντά στην καθιέρωσή του ως το "ελάχιστο δυνατό" και "απαραίτητα παρόν" πρότυπο σε μία νέα συσκευή. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το Dolby Vision απαιτεί την ύπαρξη συγκεκριμένου υλικού στις συσκευές, ενώ το HDR10 όχι: αυτό πρακτικά σημαίνει πως π.χ. οι τηλεοράσεις που υποστηρίζουν εξ αρχής Dolby Vision μπορούν μέσω αναβάθμισης λογισμικού να υποστηρίξουν αργότερα και HDR10, ενώ το αντίστροφο δεν γίνεται. Ρίσκο; Ρίσκο. Μεγάλο; Θεωρούμε πώς όχι - γιατί είναι δύσκολο να επικρατήσει το Dolby Vision του HDR10 - αλλά... όπως πάντα, ίδωμεν!
