Στον χώρο της ηλεκτρονικής διασκέδασης υπάρχουν τα τελευταία χρόνια παθογένειες που έχουν για κάποιο ανεξήγητο λόγο γίνει στην ουσία αποδεκτές - σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνεται κανείς σχεδόν γραφικός θίγοντάς τις ξανά και ξανά. Όμως οι επιλογές είναι μόνο δύο: ή τις θίγεις ως ζήτημα τις παθογένειες όπου και όποτε τις συναντάς... ή δεν το κάνεις και βοηθάς να καθιερωθούν ως κάτι δεδομένο. Η διάθεση του Street Fighter V χθες ήταν... σύμπτωμα ακριβώς τέτοιας παθογένειας: αυτής που έχει ως αποτέλεσμα πολλά σημαντικά, κορυφαία video games να βρίσκουν το δρόμο τους στα χέρια του κοινού σε κατάσταση ημιτελή και προβληματική. Σε κατάσταση ουσιαστικά beta - όπως έχει καθιερωθεί εδώ και χρόνια να χρησιμοποείται ο όρος στο λογισμικό και στις Δικτυακές υπηρεσίες - με μία διαφορά: ενώ σε άλλες κατηγορίες προϊόντων είναι κατανοητό από όλες τις πλευρές πως κάτι που συνοδεύεται από τον όρο "beta" είναι σε αυτήν την κατάσταση δωρεάν, στα video games αυτό βολικά... δεν ισχύει: τα €69.99 είναι €69.99, ασχέτως όλων των άλλων!
Για έναν τίτλο που χρηματοδοτήθηκε από δύο εταιρείες, ήταν υπό ανάπτυξη το λιγότερο για 30 μήνες, δεν βρισκόταν υπό αφόρητη πίεση να κυκλοφορήσει σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο και είχε εξασφαλισμένο ένα επίπεδο πωλήσεων χάρις στο πιστό του κοινό, το Street Fighter V έχει συγκεντρώσει... σχεδόν όλα τα προβλήματα που θα μπορούσε να έχει στην αρχική του εμφάνιση στην αγορά. Η έκδοση για PS4 είναι τεχνικώς άρτια ή και εντυπωσιακή σε πολλά πράγματα, όμως το περιεχόμενο και οι επιλογές παιχνιδιού που προσφέρει είναι σαφέστατα περιορισμένες για μία παραγωγή επιπέδου ΑΑΑ εν έτει 2016. Δίνει την εικόνα της παραγωγής για την οποία έγινε σε κάποια χρονική στιγμή μία σύσκεψη στα γραφεία της Capcom με αντικείμενο "ΟΚ - τί ΔΕΝ μπορούμε να ΜΗΝ συμπεριλάβουμε στο SFV;" και αποφασίστηκε πως ο τίτλος μπορεί να κυκλοφορήσει με τα απολύτως, μα απολύτως minimum. Αλλά σε πλήρη τιμή, βάσει της οποίας κρίνεται ένα video game όταν αγοράζεται. Όχι βάσει μελλοντικών υποσχέσεων, όποιες κι αν είναι οι προθέσεις της Capcom.
Η έκδοση για PS4 όμως - που προφανώς ήταν δημοφιλέστερη από την έκδοση για PC σε επίπεδο πωλήσεων - αμαυρώθηκε από τα γνωστά προβλήματα Δικτυακής πρόσβασης που έχουν καταστήσει πια σχεδόν... ανόητο να προσπαθεί να παίξει κανείς online πολυαναμενόμενα video games την ημέρα της κυκλοφορίας τους. Πάρα πολλές δυσκολίες να συνδεθεί ο παίκτης στους servers της Capcom, ακόμη πιο πολλές να παραμείνει συνδεδεμένος για αρκετά λεπτά ώστε να ολοκληρώσει αναμετρήσεις με άλλους, παρά τις πολλαπλές δοκιμαστικές περιόδους του SFV πριν την κυκλοφορία του. Ακόμη και οι επιλογές παιχνιδιού για... μοναχικούς gamers απαιτούν - για κάποιον ηλίθιο λόγο που αποδίδουμε μόνο σε κακό κώδικα - σύνδεση με τους servers αυτούς, ειδάλλως δεν αποφέρουν την βαθμολογία και τα εικονικά χρήματα που μπορεί να κερδίσει κανείς. Προσπαθήσαμε, αληθινά προσπαθήσαμε, για ώρες, σε πολλαπλές περιπτώσεις από το πρωί της Τρίτης έως τα ξημερώματα της Τετάρτης να παίξουμε με το Street Fighter V στο PS4 όπως τού αξίζει. Εν τέλει σηκώσαμε τα χέρια ψηλά και στραφήκαμε στην έκδοση του τίτλου για PC, με την ελπίδα αυτή να αποδίδει καλύτερα.
Και εκεί... μάς περίμενε η αληθινή απογοήτευση για το νέο μέλος της ιστορικής σειράς της Capcom. To αντίτυπο που είχαμε προπαραγγείλει και προ-εγκαταστήσει μέσα από τον μηχανισμό της υπηρεσίας Steam αρχικά δεν ξεκινούσε καν στο Killbox του Αθηνόραμα Digital (Windows 10/νέοι drivers της nVidia ειδικά για το SFV). Μετά από πολλές δοκιμές και αναζήτηση πληροφοριών στο σχετικό forum της Steam, καταφέραμε να το εκκινήσουμε - για να διαπιστώσουμε πως πρόκειται στην ουσία για μία τεμπέλικη, πρόχειρη μεταφορά από την έκδοση του PS4, η οποία δεν αξιοποιεί σοβαρά την περίσσια ισχύ που προσφέρουν τα gaming PC σε σχέση με το σύστημα της Sony. Τις υψηλότερες αναλύσεις τις θεωρούμε, εν έτει 2016, δεδομένες (κι ας είναι το τίμημά τους σε απαιτήσεις hardware δυσανάλογα υψηλό). Αυτό που δεν περιμέναμε, για παράδειγμα, είναι να μην διακρίνουμε καμία ουσιαστική διαφορά στην ποιότητα των γραφικών με όλες τις σχετικές ρυθμίσεις στο maximum, σε σχέση με την έκδοση του PS4 - ή να μην μπορούμε να παίξουμε τον τίτλο σε ανάλυση 4Κ και 60 καρέ, παρά τα τρία διαφορετικά ισχυρά PC όπου το προσπαθήσαμε.
Η επιβεβλημένη άλλωστε προβολή των γραφικών του SFV σε χαμηλότερες αναλύσεις στα 60 καρέ - ειδάλλως ο τίτλος απλώς κινείται στα 30 καρέ σε slow motion (!) με οποιοδήποτε hardware - στις online αναμετρήσεις θα είχε νόημα. Στις offline επιλογές παιχνιδιού όχι. Παραδόξως όμως... δεν συμβαίνει στις online αναμετρήσεις, όπως θα περίμενε κανείς: εκεί τα καρέ προσαρμόζονται (κοινώς αφαιρούνται για να "συγχρονιστούν" Δικτυακά δύο παίκτες) αλλά με αντάλλαγμα την ακρίβεια στο χειρισμό. Προσθέτοντας στα παραπάνω την εξαναγκαστική εν τέλει μόνιμη σύνδεση του SFV με το Internet, αλλά και τα προβλήματα στον τομέα του χειρισμού στα PC, γίνεται γρήγορα φανερό πως ειδικά η έκδοση αυτή έγινε διαθέσιμη με τη συλλογιστική "Αγοράστε το τώρα, το διορθώνουμε αργότερα".
Και είναι η τελευταία αυτή διαπίστωση για την στάση της Capcom - αυτή τη φορά, αφού θα μπορούσε να είναι κάποια άλλη από τουλάχιστον τρεις εκδότριες εταιρείες που μπορούμε να σκεφτούμε - η οποία μάς οδηγεί στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να κάνουμε προτάσεις ακραίες. Γιατί, όταν όλα έχουν ειπωθεί, το Street Fighter V ήταν απλώς "η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι" (ένα ποτήρι που "γεμίζει" εδώ και πάρα πολύ καιρό). Τί προτείνουμε; Συνειδητή εμπορική αποχή. Δεν θεωρούμε πως έχει νόημα να αγοράζει κανείς καινούργια video games - τουλάχιστον games με σημαντικό online τμήμα - από την πρώτη μέρα. Δεν έχουν νόημα οι προπαραγγελίες. Δεν έχει νόημα να πηγαίνει κανείς σε κατάστημα, παραδοσιακό ή Δικτυακό, και να καταβάλλει χρήματα κάνοντας σιωπηλά την παραδοχή (α) πως το προϊόν που αγοράζει θα είναι εξ ορισμού προβληματικό ή (β) πως ο ίδιος θα χρησιμεύσει σαν... beta tester και η υπομονή του ως τίμημα για τον ενθουσιασμό του, μέχρι το προϊόν αυτό να αγγίξει το επίπεδο ποιότητας που έπρεπε να προσφέρει εξ αρχής. Και, εν τέλει, αν σκοπεύει η Capcom και η κάθε Capcom να μάς φέρνει σε επαφή με παραγωγές beta, να το κάνει δωρεάν - και να ζητά τα χρήματά μας όταν αυτές οι παραγωγές είναι πλέον σωστό καταναλωτικό προϊόν. Αν όχι, τότε τα δικά μας τουλάχιστον χρήματα δεν πρόκειται να τα ξαναδεί, όπως και την υποστήριξή μας γενικότερα. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.
